Ολυμπιακός - The Official Thread
Η Ομάδα
Ημερ. Ιδρύσεως: 10/3/1925
Χρώματα: ΚΟΚΚΙΝΟ - ΑΣΠΡΟ
Τίτλοι: 35 ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ (1931, 1933, 1934, 1936, 1937, 1938, 1947, 1948, 1951, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1966, 1967, 1973, 1974, 1975, 1980, 1981, 1982, 1983, 1987, 1997, 1998, 1999,2000, 2001, 2002,2003,2005,2006,2007), 22 ΚΥΠΕΛΛΑ (1947, 1951, 1952, 1953, 1954, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1963, 1965, 1968, 1971, 1973, 1975, 1981, 1990, 1992, 1999,2005,2006), 3 ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ (1987, 1992,2007), 1 ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΚΥΠΕΛΛΟ (1963)
Γήπεδο Στάδιο: "Γεώργιος Καραϊσκάκης"
Χωρητικότητα: 33.500
Ρόστερ
Spoiler!
Τερματοφύλακες
1. ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
71. ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΠΟΛΙΔΗΣ
74. ΤΟΜΙΣΛΑΒ ΜΠΟΥΤΙΝΑ
87. ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΗΦΑΚΗΣ
Αμυντικοί
2. ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΤΣΑΤΖΟΓΛΟΥ
3. ΝΤΙΝΤΙΕ ΑΡΣΕΝ ΜΑΡΣΕΛ ΝΤΟΜΙ
4. ΝΤΕ ΤΖΙΣΟΥΣ ΖΕΡΑΛΝΤΟ ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ
5. ΣΑΝΤΟΣ ΚΟΡΕΙΑ ΧΟΥΛΙΟ ΣΕΖΑΡ
14. ΜΙΧΑΛ ΡΙΖΑΡΝΤ ΖΕΒΛΑΚΟΦ
15. ΡΑΟΥΛ ΣΑΝΦΕΛΙΞ ΜΠΡΑΒΟ
18. ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΑΝΤΖΑΣ
27. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
30. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΝΤΟΣ
35. ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΟΡΟΣΙΔΗΣ
92. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Μέσοι
6. ΙΕΡΟΚΛΗΣ ΣΤΟΛΤΙΔΗΣ
7. ΛΟΥΤΣΙΑΝΟ ΜΑΡΤΙΝ ΓΚΑΛΕΤΙ
11. ΠΡΕΝΤΡΑΓΚ ΤΖΟΡΤΖΕΒΙΤΣ
19. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ
21. ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΑΣΙΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
24. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
25. ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΝΤΑΝΙΕΛ ΜΠΕΛΟΥΤΣΙ
28. ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΡΑΟΥΛ ΛΕΝΤΕΣΜΑ
31. ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΣΟΪΛΕΔΗΣ
77. ΜΙΡΝΕΣ ΣΙΣΙΤΣ
Επιθετικοί
9. ΝΤΑΡΚΟ ΚΟΒΑΣΕΒΙΤΣ
10. ΛΙΟΝΕΛ ΝΟΥΝΙΕΣ
20. ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ
22. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΡΟΓΛΟΥ
23. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
32. ΤΡΕΖΟΡ ΛΟΜΑΝΑ ΛΟΥΑ-ΛΟΥΑ
ΙΣΤΟΡΙΑ
Spoiler!O Oλυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς ( Ο.Σ.Φ.Π.) προήλθε τον Μάρτιο του 1925 (10-3-1925) από τη συγχώνευση δύο σωματείων, του Αθλητικού και Ποδοσφαιρικού Συλλόγου Πειραιώς και του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιώς. Ο αληθινά πρωτότυπος τίτλος ψηφίστηκε ομόφωνα από τα μέλη του συλλόγου και έλυσε τη δυστοκία που επικράτησε στην ανεύρεση κοινά αποδεκτού ονόματος. Ανάδοχος ο Νότης Καμπέρος, που θέλησε ο τίτλος του νέου συλλόγου να υποδηλώνει τη δύναμη, την αθλητική ισχύ, το ήθος, την ευγενική άμιλλα, την επικράτηση, εν τέλει το ολυμπιακό ιδεώδες.
Οι άνθρωποι που ανέλαβαν τις σχετικές πρωτοβουλίες ανήκαν στην κατηγορία των αυτοδημιούργητων επιχειρηματιών του λιμανιού. Η οικογένεια των Ανδριανόπουλων έχει στην ιδιοκτησία της ένα μεσαίο εμπορικό οίκο, που διευθύνει ο πατέρας Ανδρέας Ανδριανόπουλος. Τα παιδιά του δραστηριοποιούνται σε όλα τα αθλήματα. Θα συνεννοηθούν με άλλους επιφανείς παράγοντες της πειραϊκής κοινωνίας, με στόχο να δημιουργήσουν ένα αθλητικό σωματείο, η δράση του οποίου να αμφισβητήσει την κυριαρχία του Πειραϊκού Συνδέσμου, παλιού σωματείου του Πειραιά, με πολύμορφη δραστηριότητα (λογοτεχνική, εκπαιδευτική, πολιτιστική, αθλητική). Οι ιδρυτές ήταν ανάμεσα στους άλλους ο Μιχαήλ Μανούσκος, βιομήχανος της πόλης, ο Νότης Καμπέρος, ανώτατος αξιωματικός του Π.Ν., ο Σταύρος Μαραγκουδάκης, διευθυντής του Ταχυδρομείου, ο Νίκος Ανδρόνικος, έμπορος, ο Δημήτριος Σκλιάς, αξιωματικός του Στρατού, ο Νικόλαος Ζαχαρίας, δικηγόρος, ο Αθανάσιος Μέρμηγκας, συμβολαιογράφος, ο Ιωάννης Κεκκές, χρηματομεσίτης και ασφαλώς η οικογένεια των εμπόρων Ανδριανόπουλων. Η αγωνιστική δράση του νεοδημιούργητου Ολυμπιακού ήταν παραπάνω από ελπιδοφόρα. Στον Πειραιά κατορθώνει να επισκιάσει τους αντιπάλους του και μάλιστα το σπουδαιότερο από αυτούς, τον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Δεν θα αργήσει όμως να υπερφαλαγγίσει και τους άλλους ελληνικούς συλλόγους με παλιά, πολύχρονη παρουσία στο ποδόσφαιρο. Ο Ηρακλής, ο Απόλλων, ο Αρης μέσα στο 1925 υπέστησαν βαριές ήττες από τον Ολυμπιακό. Σημαντικές ήταν και οι επιτυχίες της Μικτής Πειραιά, την οποία κατά πλειοψηφία απάρτιζαν οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, εναντίον της Μικτής Αθηνών. Οι νίκες αυτές αν μη τι άλλο καταξίωσαν τον Ολυμπιακό σε όλη τη φίλαθλη κοινή γνώμη. Ο Ολυμπιακός εξαρχής χρησιμοποίησε το Ποδηλατοδρόμιο του Φαλήρου για τους αγώνες του, όπου με δικές του δαπάνες είχε διαμορφώσει αποδυτήρια για τους αθλητές. Παράλληλα είχε νοικιασμένη Λέσχη με 7 δωμάτια στην οποία συστεγάζονταν και τα Γραφεία της Διοίκησης.
Αμέσως με τις πρώτες αγωνιστικές επιτυχίες ο φίλαθλος κόσμος του Πειραιά συσπειρώνεται γύρω από τον Ολυμπιακό. Η έλξη των λαϊκών ανθρώπων προς το πειραϊκό σωματείο είναι πρωτοφανής, γι αυτό και η αγάπη και η αφοσίωση προς τον Ολυμπιακό ξεπερνά κάθε όριο. Μάλιστα πολύ γρήγορα η φήμη του συλλόγου θα ξεπεράσει τα στενά τοπικά πλαίσια και ο Ολυμπιακός θα εξασφαλίσει υποστήριξη σε πανεθνικό επίπεδο. Επίσης θα αποτελέσει αγωνιστικό πρότυπο για νέες ομάδες. Αυτό αποδεικνύουν οι πολλοί Ολυμπιακοί που δημιουργούνται στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, όπως Ολυμπιακός Πατρών, Λαμίας, Βόλου, Λουτρακίου, Χαλκίδας, Λαυρίου, Ιωαννίνων, Λευκωσίας, Αλεξανδρείας, για να αναφέρουμε ορισμένους μόνο από τους πολυάριθμους Ολυμπιακούς που ιδρύθηκαν μετά το 1925.
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε την αθλητική του δράση στηριζόμενος στα αδέλφια Ανδριανόπουλοι. Οι 5 μαζί ξεχώρισαν στην αθλητική ιστορία του τόπου. Ποτέ άλλοτε δεν έχει συμβεί παρόμοιο γεγονός, 5 αδέλφια να είναι συμπαίκτες σε μία ομάδα, και ακόμη περισσότερο όλοι τους να αγωνίζονται στην επίθεση. Κοντά στους Ανδριανόπουλους τον Ολυμπιακό πλαισίωσαν και άλλοι παίκτες από τα σωματεία του Πειραιά και ιδιαίτερα από τον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Ιδιαίτερη μορφή ο Κώστας Κλειδουχάκης, τερματοφύλακας της ομάδας, αλλά και οι Νίκος Πανόπουλος, Χαράλαμπος Πεζώνης, Πάνος Κορωναίος, Κώστας Τερεζάκης.
Η δεκαετία του 1930 άνοιξε με τις καλύτερες προοπτικές για τον πειραϊκό σύλλογο. Ορισμένες σημαντικές επιτυχίες επί ξένων ομάδων που είχαν προηγηθεί, οι νίκες επί των ελληνικών σωματείων στα συχνά φιλικά παιχνίδια και η αποτελεσματική διοικητική λειτουργία προοιώνιζαν ευνοϊκή αθλητική πορεία για την ομάδα. Δύναμη του συλλόγου οι πολυπληθείς οπαδοί του, οι οποίοι έδειχναν την υποστήριξή τους στους φιλικούς αγώνες. Εναντίον του Παναθηναϊκού στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, εναντίον του Εθνικού στο Ποδηλατοδρόμιο, εναντίον του Απόλλωνα ή της ΑΕΚ στο γήπεδο του Ρουφ, εκδήλωναν τη συμπαράστασή τους στην ομάδα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού επέστρεφαν στον Πειραιά με τα πόδια πανηγυρίζοντας κάποια σημαντική επιτυχία επί αθηναϊκής ομάδας.
Περνούσαν από τους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας για να διατρανώσουν τη νίκη επί των Αθηναίων, κατηφόριζαν την οδό Πειραιώς και κατέληγαν με ζητωκραυγές στον κεντρικό Πειραιά αλλά και ακόμη παραπέρα στις απόμακρες φτωχογειτονιές που ήταν τα σπίτια τους. Ήταν οι στιγμές της δικαίωσης, της καταξίωσης που έφερνε η νίκη επί των αθηναίων ανταγωνιστών. Ιδιαίτερα οι επιτυχίες κατά του Παναθηναϊκού γιορτάζονταν με ένα ξεχωριστό τρόπο. Οι ολυμπιακοί φίλαθλοι επινοούσαν διάφορα για να πανηγυρίσουν τη νίκη και να περιγελάσουν τους υποστηρικτές του αντίπαλου.
Το 1930-31 ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία του. Διοργανώθηκε στο πρότυπο της εθνικής κατηγορίας, έτσι όπως επανήλθε αρκετές φορές αργότερα και οριστικά το 1959 με τη δημιουργία του εθνικού πρωταθλήματος. Συνολικά στην προπολεμική περίοδο ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή 6 φορές, η ΑΕΚ 2, ο Αρης 2, ο Παναθηναϊκός 1, ενώ ένα πρωτάθλημα εκείνο του 1934-35 δεν ολοκληρώθηκε. Στη φίλαθλη κοινή γνώμη ο Ολυμπιακός είχε καταγραφεί ως η μεγαλύτερη ομάδα της χώρας, το δικαιολογούσαν οι απανωτές επιτυχίες επί όλων των αντιπάλων του. Η συρροή του κόσμου στα παιχνίδια του ήταν εντυπωσιακή. Ο φανατισμός που εκδηλωνόταν ήταν ενδεικτικός της μεγάλης αντιπαλότητας που είχε ήδη δημιουργηθεί ανάμεσα στους φιλάθλους των σωματείων.
Το 1946-47 ο Ολυμπιακός επανήλθε στις επιτυχίες. Με θριαμβευτικό μάλιστα τρόπο αφού κατέκτησε πρωτάθλημα και κύπελλο, το πρώτο νταμπλ της ιστορίας του, 1950-1960. Ήταν η χρυσή δεκαετία του Ολυμπιακού. Σε δέκα χρόνια κατακτήθηκαν 7 πρωταθλήματα και άλλα τόσα κύπελλα, αλλά και 5 νταμπλ. Ο Ολυμπιακός, η ομάδα του Πειραιά έγινε ομάδα όλων των Ελλήνων. Ήταν η εποχή που ο Ολυμπιακός έγινε ομάδα-ΘΡΥΛΟΣ, με χιλιάδες φιλάθλους. Πολυπληθείς, ένθερμοι, έτοιμοι να αποθεώσουν κάθε προσπάθεια των παικτών. Στα ξένα γήπεδα τη χειροκροτούσαν περισσότερο και από το δικό της. Οι αντίπαλοι αναγνώριζαν την αγωνιστική ανωτερότητα του πειραιώτικου συλλόγου, αλλά και το ενδιαφέρον όλης της φίλαθλης Ελλάδας να παρακολουθήσει αγώνες των Πειραιωτών. Ίσως γι αυτό όλα τα ποδοσφαιρικά σωματεία της χώρας προσπαθούσαν να κλείσουν φιλικά παιχνίδια με τον Ολυμπιακό. Πριν από την έναρξη του εθνικού πρωταθλήματος το 1960, ο Ολυμπιακός παρουσίαζε 15 τίτλους σε 23 διοργανώσεις, 8 κατακτήσεις κυπέλλου, 6 νταμπλ, μία μοναδική επιτυχία, που οφειλόταν στους σπουδαίους παίκτες που είχε σε όλη αυτή την περίοδο.
Δεν ήταν μόνο αυτά. Οι επιτυχίες του Ολυμπιακού στα διεθνή φιλικά παιχνίδια με σημαντικές ομάδες που έρχονταν στην Ελλάδα, είχαν συμβάλλει στην πρόσκτηση κύρους και στο εξωτερικό. Αλλωστε οι επίσημες διοργανώσεις της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (κύπελλο πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης, κύπελλο Εκθέσεων) ήταν στα σπάργανα, οπότε όλες οι σημαντικές ευρωπαϊκές ομάδες επιχειρούσαν με τουρνέ στο εξωτερικό, για να επιδείξουν τη δύναμή τους, να εκμεταλλευτούν τη φήμη τους και να κερδίσουν χρήματα. Τον Ιούλιο 1961 ήρθε στην Αθήνα η Σάντος του Πελέ. Αήττητη στα παιχνίδια της στην Ευρώπη έχασε από τον Ολυμπιακό με 2-1 από γκολ του Ποσειδώνα και Σουρούνη. Προηγουμένως η ΑΕΚ είχε ηττηθεί 3-0 και ο Παναθηναϊκός 3-2. Ήταν απρόσμενο αποτέλεσμα η νίκη του Ολυμπιακού επί της Σάντος, που υπογράμμιζε όμως τη μεγάλη ισχύ της ομάδας του Πειραιά. Και δεν ήταν τυχαίο. Μετά από 10 μήνες επισκέφθηκε την Αθήνα η μεγάλη Μπαρτσελόνα του Εβαρίστο, του Κότσιτς και άλλων άσσων. Επιβλήθηκε εύκολα με 5-2 επί της ΑΕΚ και 2-0 επί του Παναθηναϊκού. Έχασε από τον Ολυμπιακό με 1-0 από γκολ του Σιδέρη.
Στις νέες συνθήκες της εθνικής κατηγορίας στο ελληνικό πρωτάθλημα που σχηματίστηκε το 1959-60, ανακόπηκε η πορεία του Ολυμπιακού. Συνέχισε ωστόσο τις νίκες του στον θεσμό του κυπέλλου. Ήταν δηλαδή πράγμα σπάνιο για τον σύλλογο, να μείνει χωρίς τίτλο κάποια χρονιά. Πήρε το κύπελλο το 1959-60, το 1960-61, το 1962-63. Σ’ αυτή την τελευταία περίοδο κατέκτησε το Βαλκανικό κύπελλο δευτεραθλητριών. Ύστερα από διπλούς αγώνες με τη γιουγκοσλαβική Σεράγεβο, την τουρκική Γαλατά-Σεράϊ, τη ρουμανική Στεάουα του Μπρασόφ και τη βουλγαρική Λέφσκι Σόφιας, κατέληξε σε αγώνα-μπαράζ εναντίον της Λέφσκι στην Κωνσταντινούπολη στις 19 Σεπτεμβρίου 1962. Νικητής ο Ολυμπιακός με 1-0 (το γκολ ο Στεφανάκος). Ακολούθησε η ομάδα του μεγάλου Μπούκοβι, του σπουδαίου Ούγγρου προπονητή τη διετία 1965-67. Ομάδα-υπόδειγμα που στηριζόταν στα επιθετικά της ατού, το Γιώργο Σιδέρη, το Νίκο Γιούτσο, το Βασίλη Μποτίνο, τον Παύλο Βασιλείου και τον Αριστείδη Παπάζογλου, νικούσε τους αντιπάλους της με μεγάλα σκορ και δίκαια στέφθηκε πρωταθλήτρια και τις δύο χρονιές. Μάλιστα το 1966-67 κατέκτησε και το κύπελλο νικώντας στον τελικό τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο με 1-0. Η περίοδος του προέδρου Νίκου Γουλανδρή γέμισε χαρές το φίλαθλο κόσμο του Ολυμπιακού. Μεγάλοι διεθνείς ποδοσφαιριστές δημιούργησαν απίστευτα ρεκόρ την τριετία 1972-75 σε νίκες, σκορ και τέρματα. Τρία πρωταθλήματα και δύο κύπελλα προστέθηκαν στη συγκομιδή. Στην Ευρώπη στις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ απέκλεισαν την Κάλιαρι και τη Σέλτικ προκαλώντας αίσθηση.
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ από το 1979 που ξεκίνησε στη χώρα μας η εφαρμογή του νόμου για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι η ομάδα που έχει κατακτήσει τους περισσότερους επαγγελματικούς τίτλους. Συγκεκριμένα ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει σε αυτό το διάστημα 13 πρωταθλήματα. Τα τέσσερα πρώτα τα κατέκτησε από την αγωνιστική περίοδο 1979-80 έως και την περίοδο 1982-1983 (περίοδος με πρόεδρο τον Σταύρο Νταϊφά, όπως και το 87) και ένα κατέκτησε το 1987. Το 1993 ανέλαβε την προεδρία του Ολυμπιακού ο Σωκράτης Κόκκαλης, οδηγώντας την ομάδα αρχικά στην κατάκτηση επτά συνεχόμενων τίτλων, αρχής γενομένης από την περίοδο 1996-97 έως και την περίοδο 2002-2003, και ακολούθως στην κατάκτηση δύο συνεχόμενων νταμπλ την περίοδο 2004/2005 και την περίοδο 2005/2006.
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι επίσης ο σύλλογος με τις περισσότερες κατακτήσεις Κυπέλλων Ελλάδας με 22, ενώ έχει κατακτήσει το Βαλκανικό Κύπελλο και 2 φορές το Σούπερ Καπ.
Θα πρέπει να σημειωθεί ακόμα ότι είναι η μόνη ελληνική ομάδα και μια από τις ελάχιστες στον κόσμο, που έχει κατακτήσει επτά φορές συνέχεια το πρωτάθλημα, σπάζοντας το δικό της ρεκόρ των έξι συνεχόμενων κατακτήσεων της δεκαετίας του 1950.
ΘΥΡΑ 7 - Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 1981
Spoiler!
Μια μέρα ποδοσφαιρική, όπως άλλωστε οι περισσότερες Κυριακές για τους έλληνες φιλάθλους και ιδιαίτερα για τους φιλάθλους του Ολυμπιακού, οι οποίοι τις αφιερώνουν στην αγαπημένη τους ομάδα, είτε αυτή αγωνίζεται εντός, είτε εκτός έδρας.
Ήταν από το πρωί μια μέρα φωτεινή, ηλιόλουστη, μια μέρα που μόνο ευχάριστα μπορούσε να σε προδιαθέσει και που τίποτα δεν προμήνυε τα όσα επρόκειτο ν' ακολουθήσουν το απόγευμα. Για το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα ήταν η 20η αγωνιστική του, και σ' αυτήν,
οι ερυθρόλευκοι του Κάζιμιρ Γκόρσκι υποδέχονταν στο στάδιο Καραϊσκάκη την ΑΕΚ,
που βρισκόταν δύο βαθμούς πίσω τους.
Τα 35.450 εισιτήρια που είχαν εκδοθεί για το παιχνίδι, είχαν γίνει ανάρπαστα και δεν είναι υπερβολή να γράψουμε ότι εκείνη την ημέρα όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στο Καραϊσκάκη, που ντυμένο στα κόκκινα και τα άσπρα, περίμενε την έναρξη του μεγάλου αγώνα.
Από τις δώδεκα το μεσημέρι είχαν φτάσει στο φαληρικό στάδιο -το παιχνίδι άρχιζε στις 15:15- οι πρώτοι φίλοι του Θρύλου, εφοδιασμένοι με κασκόλ, σημαίες, τύμπανα και τα πανό τους, έτοιμοι όπως κάθε φορά να σταθούν στο πλευρό των παικτών της ομάδας, και να τους βοηθήσουν να πάρουν τη νίκη.
Η ώρα πέρναγε και στο γήπεδο έφταναν ολοένα και περισσότεροι φίλαθλοι, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα μια περίπου ώρα πριν την έναρξη του αγώνα να μην πέφτει καρφίτσα στις κερκίδες. Η ατμόσφαιρα ήταν εντυπωσιακή, αφού στο κατάμεστο στάδιο τα τραγούδια, τα συνθήματα, και οι ιαχές των οπαδών των δύο ομάδων έδιναν και έπαιρναν.
Το γήπεδο σείστηκε στην κυριολεξία όταν μισή ώρα περίπου πριν την έναρξη του ματς,
βγήκαν για προθέρμανση οι παίκτες του Ολυμπιακού, ενώ λίγο νωρίτερα οι παίκτες της ΑΕΚ
είχαν γίνει δεκτοί με αποδοκιμασίες από τους κατά πλειοψηφία ερυθρόλευκους φιλάθλους
που βρισκόντουσαν στις κερκίδες.Λίγο πριν τις τρεις και τέταρτο,
οι ενδεκάδες των δύο ομάδων έκαναν την εμφάνισή τους ενώπιον του διαιτητή κ. Κουτούλα.
Ο Ολυμπιακός είχε παραταχθεί με τους Σαργκάνη, Κυράστα, Βαμβακούλα, Παπαδόπουλο, Νοβοσέλατς, Κουσουλάκη, Περσία, Νικολούδη, Αναστόπουλο, Ορφανό και Γαλάκο.
Απέναντι του η ΑΕΚ με τους, Οικονομόπουλο, Αρδίζογλου, Μανωλά, Καραβίτη, Παραπραστανίτη, Θώδη, Βλάχο, Ελευθεράκη, Κώττη, Μπάγεβιτς και Μαύρο. Είχαν περάσει 30 λεπτά αγώνα όταν μετά από αράουτ του Βαγγέλη Κουσουλάκη και σέντρα του Τάκη Περσία, ο Μάϊκ Γαλάκος, λίγα μέτρα πλάγια αριστερά από την εστία της ΑΕΚ, στοπάρισε τη μπάλα με το στήθος και κατεβάζοντάς την, έπιασε με το αριστερό του πόδι ένα φοβερό σουτ
και κάρφωσε τη μπάλα στα δίχτυα του Οικονομόπουλου, βάζοντας παράλληλα φλόγες στο στάδιο Καραϊσκάκη. Ήταν το 1-0.
Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με μια αλλαγή της ΑΕΚ. Συγκεκριμένα ο Νικολάου είχε πάρει στο 46΄ τη θέση του Θώδη. Λίγο αργότερα στο 51΄ ο Μανωλάς πήρε το δρόμο για τα αποδυτήρια με δεύτερη κίτρινη κάρτα για διπλό σκληρό μαρκάρισμα επί του Μάϊκ Γαλάκου.53΄. Η μπάλα έφτασε από τον Βαγγέλη Κουσουλάκη στον Τάκη Περσία που μπήκε από αριστερά και τροφοδότησε τον Μάϊκ Γαλάκο ο οποίος από έξι περίπου μέτρα κεραυνοβόλησε για δεύτερη φορά τον Οικονομόπουλο. Ήταν το 2-0. 68΄ Μετά από σέντρα του Τάκη Νικολούδη, ο Βαγγέλης Κουσουλάκης έκλεψε τη μπάλα από τον Καραβίτη και με δυνατό σουτ έστειλε στα δίχτυα γράφοντας το 3-0 και κάνοντας τις εξέδρες να παραληρούν από χαρά.
75΄ Ο Τάκης Νικολούδης τροφοδότησε τον Κώστα Ορφανό μέσα στην περιοχή και ο τελευταίος με πλασέ έκανε το 4-0.
80΄ Ο Νίκος Βαμβακούλας πήρε τη μπάλα πίσω από τη σέντρα και αφού με μια τρελή κούρσα πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του, σούταρε από δέκα μέτρα κάνοντας το 5-0.
84΄ Μετά από σύγχυση στην περιοχή του Οικονομόπουλου, ο Κώστας Ορφανός σούταρε δυνατά, η μπάλα έφτασε στον Μάϊκ Γαλάκο ο οποίος σφράγισε τη μεγαλειώδη εμφάνιση,
γράφοντας το 6-0.Το πανηγύρι από τους φιλάθλους είχε αρχίσει πολύ πριν το 90΄ και η ιαχή
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ- ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, δονούσε την ατμόσφαιρα. Όμως η μοίρα εκείνη τη στιγμή είχε άλλα σχέδια.Πολλοί από τους φιλάθλους του Θρύλου που βρίσκονταν στη ΘΥΡΑ 7, έτρεξαν πριν από τη λήξη του αγώνα να βγουν έξω, προκειμένου να πάνε στη Θύρα 1 για να υποδεχτούν τους θριαμβευτές. Η ώρα ήταν 16:58 και το παιχνίδι ήθελε δύο λεπτά για να τελειώσει.
Κάποιος από τους φιλάθλους που έτρεχαν χαρούμενοι, πάτησε κάποιο μαξιλαράκι και γλίστρησε στα σκαλοπάτια που οδηγούν στην έξοδο. Η μοιραία πόρτα ήταν κλειστή ή μισάνοιχτη σύμφωνα με άλλους και το κακό δεν άργησε να γίνει, καθώς δεκάδες άτομα έπεσαν το ένα πάνω στο άλλο και ποδοπατήθηκαν, αφού από πίσω έρχονταν ανυποψίαστοι φίλαθλοι κατά κύματα.
17:03: Κάποιοι αστυφύλακες κατορθώνουν να ξεριζώσουν ένα από τα τουρνικέ και να απεγκλωβίσουν έτσι αρκετό κόσμο.
17:15: Νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται με περιπολικά και 13 ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ στον Τζάνειο νοσοκομείο Πειραιά, ενώ έχει σημάνει γενική κινητοποίηση στην αστυνομία και τα νοσοκομεία.
17:30: Αρκετοί φίλαθλοι συγκεντρώνονται έξω από το Τζάνειο με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.17:50: Τα τηλεοπτικά δίκτυα (ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ) μεταδίδουν το γεγονός και κάνουν έκκληση σε γιατρούς να προσέλθουν στο Τζάνειο ώστε να ενισχύσουν τους εφημερεύοντες αλλά και για αιμοδότες. Κινητοποιείται επιπλέον προσωπικό και στο Κρατικό Πειραιώς όπου μεταφέρονται κάποιοι βαριά τραυματισμένοι. 18:20: Φτάνουν στο Τζάνει ο Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών κ. Δοξιάδης και οι Υφυπουργοί κ.κ. Τσουκαντάς και Αποστολάτος και δίνονται εντολές για ακόμα μεγαλύτερη κινητοποίηση γιατρών και αιμοδοτών. 18:30: Το Κέντρο Άμεσης Δράσεως ζητάει από τα πληρώματα των περιπολικών και τους αστυνομικούς εθελοντές αιμοδότες να σπεύσουν στα δύο νοσοκομεία. Εκατοντάδες αστυνομικοί προσφέρουν αίμα. 18:50: Φτάνουν στο Τζάνειο ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δαβάκης, ο Υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως κ. Αχιλλέας Καραμανλής, ανώτεροι αξιωματικοί της Αστυνομίας και παράγοντες του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ. 19:00: Με εντολή του διευθυντή του ΚΑΒ κ. Καραβά ζητείται να τεθεί σε επιφυλακή και το ΚΑΤ, για να δεχτεί τραυματίες που έχουν ανάγκη νευροχειρουργικής επεμβάσεως. 19:15: Εκατοντάδες άτομα συγκεντρώνονται έξω από τον Τζάνειο και με αγωνία ζητούν να μάθουν τα ονόματα
νεκρών και τραυματιών. 19:30: Αθρόα είναι η προσέλευση γιατρών και αιμοδοτών, ενώ δεκάδες γυναίκες λιποθυμούν από την αγωνία.19:40: Ο Υπουργός κ. Δοξιάδης ενημερώνει τον Πρωθυπουργό κ. Ράλλη, ο οποίος δίνει εντολή να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα και ενημερώνει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Καραμανλή
19:45: Χρειάζεται να μπλοκάρουν το Τζάνειο δυνάμεις των ΜΑΤ προκειμένου να απομακρύνουν τον κόσμο από την κεντρική είσοδο για να γίνει πιο εύκολη η πρόσβαση στους γιατρούς και στους αιμοδότες. 20:00: Σκηνές αλλοφροσύνης διαδραματίζονται στο Τζάνειο από τους συγγενείς. Αναγνωρίζονται τα τρία πρώτα θύματα. Είναι οι Γιάννης Κανελλόπουλος, Γιάννης Διαλυνάς και Βασίλης Μάχος. Δυστυχώς ακολούθησαν και άλλοι και ο αριθμός των νεκρών έφτασε τους 21.20:15: Οι αστυνομικοί του 7ου Αστυνομικού τμήματος αρχίζουν
την πραγματογνωμοσύνη στην ΘΥΡΑ 7, αναζητώντας τις αιτίες του τραγικού γεγονότος.
20:30: Στο Τζάνειο φτάνει ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης ενώ σοβαρά
τραυματίες μεταφέρονται στο Γενικό Κρατικό Πειραιώς και στο ΚΑΤ. Γιατροί και
νοσοκόμες βγαίνουν με καταματωμένες τις μπλούζες στους διαδρόμους
και φωνάζουν ονόματα τραυματιών. Αρκετοί από τους συγγενείς
λιποθυμούν. 20:50: Τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα αρχίζουν να μεταδίδου
πένθιμη μουσική, ενώ παράλληλα, σε ένδειξη πένθους έχουν διακόψει
το πρόγραμμά τους. 21:00: Γύρω στα 300 με 400 άτομα με άγριες
διαθέσεις προσπαθούν να μπουν στο στάδιο Καραϊσκάκη και να βρουν
τους υπεύθυνους. Απομακρύνονται από μια διμοιρία των ΜΑΤ.21:15: Ο διοικητής του Τζανείου κ. Απέργης βγαίνει στο διάδρομο και κάνει έκκληση
στον κόσμο να απομακρυνθεί από την είσοδο του νοσοκομείου γιατι εμποδίζουν
την κυκλοφορία περιπολικών και ασθενοφόρων,
ενώ εκκλήσεις για τον ίδιο λόγο γινόντουσαν και από τα τηλεοπτικά δίκτυα.
22:00 Ο κόσμος αρχίζει να απομακρύνεται σιγά - σιγά από τα δύο νοσοκομεία...
Κλείνοντας την μικρή αναφορά μας στο δραματικό χρονικό των γεγονότων της
8ης Φεβρουαρίου 1981 θα σταθούμε για να αποκρυπτογραφήσουμε τα αίτια της τραγωδίας της ΘΥΡΑΣ 7 στα λόγια -όπως τότε ειπώθηκαν- ενός από τους τραυματίες, του 18χρονου τότε, Ηλία Λύτρα ο οποίος ήταν από τους πρώτους που έπεσαν στα σκαλοπάτια της ΘΥΡΑΣ 7.
Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη. Όταν έφτασα όμως στα τελευταία σκαλοπάτια, γλίστρησα και έπεσα. Πριν καταλάβω καλά-καλά τι έγινε,άρχισαν να πέφτουν από πάνω μας ένας, δύο, τρεις…,
δέκα..., εκατό.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Παναγιώτης Τουμανίδης (14 ετών)
Κώστας Σκλαβούνης (16 ετών)
Ηλίας Παναγούλης (17 ετών)
Γεράσιμος Αμίτσης (18 ετών)
Γιάννης Κανελλόπουλος (18 ετών)
Σπύρος Λεωνιδάκης (18 ετών)
Γιάννης Σπηλιόπουλος (19 ετών)
Νίκος Φίλος (19 ετών)
Γιάννης Διαλυνάς (20 ετών)
Βασίλης Μάχας (20 ετών)
Ευστράτιος Λούπος (20 ετών)
Μιχάλης Κωστόπουλος (21 ετών)
Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου (23 ετών)
Σπύρος Ανδριώτης (24 ετών)
Κώστας Καρανικόλας (26 ετών)
Μιχάλης Μάρκου (27 ετών)
Κώστας Μπίλας (28 ετών)
Αναστάσιος Πιτσόλης (30 ετών)
Αντώνης Κουρουπάκης (34 ετών)
Χρήστος Χατζηγεωργίου (34 ετών)
Δημήτριος Αδαμόπουλος (40 ετών)
Video(Συνθήματα και γκολ)
Spoiler![youtube]pkCQGc0z6RY&feature=related[/youtube]
[youtube]vtdiyezRhEQ&feature=related[/youtube][youtube]iiaHATS7vUw[/youtube]
Και η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα πρέπει να έχει το δικό της τopic στο forum μας....
Originally Posted by klepidas
kalh arxh paides...
o mikros exei to nou tou stis "grammes" 
Bookmarks