Υγεια-Διατροφη-Γυμναστικη

[toninio]

Kαλή επιστροφή και επάνοδο σε όλους, δεν είναι τίποτα. Θέμα χρόνου και επιμονής. Σε περιπτώσεις που κάποιος, για διάφορους λόγους, δεν μπορεί να πάει γυμναστήριο και γενικά να προπονηθεί όπως συνήθιζε, πρέπει, εάν και εφόσον μπορεί, σωματικά και πνευματικά (γιατί αλλιώς, δεν το συζητάμε καν), να καθιερώνει μία μικρή και πολύ απλή προπόνηση στο σπίτι, με βασικές ασκήσεις, με το βάρος και μόνο του σώματος. Σε καθημερινή βάση, ει δυνατόν, ακόμα καλύτερα. Είναι κάτι που βοηθάει πολύ. Μου έχει τύχει να πάθω ρήξη σκαφοειδούς οστού στο χέρι (τα μικρά οστάρια που είναι στη βάση του αντίχειρα, από την πίσω πλευρά της παλάμης), και που είναι κακή περίπτωση τραυματισμού (γιατί θέλει πολύ προσεκτική τοποθέτηση γύψου από τον γιατρό και πολύ προσεκτική ανάρρωση, αλλιώς ακολουθεί μεγάλη ταλαιπωρία). Έχεις το χέρι σου στο γύψο για 2 περίπου μήνες και μετά έχεις νάρθηκα για άλλον ένα μήνα σχεδόν. Είχα όμως και την τύχη να μπορώ να κουνάω και να "ζορίζω" (σχετικά και με πολλή προσοχή) το χέρι, μέρος της παλάμης και τα υπόλοιπα δάκτυλα, από τη στιγμή που ο γύψος εμπόδιζε την κίνηση του αντίχειρα (που ήταν και ο στόχος). Γυμναστήριο γιοκ λοιπόν, 5χ5 γιοκ, όλα γιοκ. Αυτό που έκανα (σε συνεννόηση πάντα με το γιατρό, ότι επιτρέπεται να το κάνω, χωρίς συνέπειες), ήταν push ups (εννοείται με γροθιά σαν βάση για την περίπτωσή μου, αλλά είναι και παραλλαγή push ups αυτό), σταδιακά μονόζυγο (κρέμασμα με τα 4 δάκτυλα, είναι σχεδόν το ίδιο) και οποιαδήποτε κίνηση δεν θα ζορίσει το ευάισθητο σημείο. Για 3 με 4 μήνες έκανα πολύ συχνά, αρκετά push-ups (σωστά, αυστηρά και κάμποσα σε αριθμό, και με παραλλαγές, κάνουν θαύματα), ασκήσεις έλξης (και μετά από λίγο καιρό άνετα μονόζυγο, χωρίς να φοβάμαι για το χέρι δηλαδή), ασκήσεις ώμων (από push ups ώμων στο πάτωμα έως και να κάνω σχεδόν κανονικό πρόγραμμα με λάστιχο), ασκήσεις ποδιών φυσικά, κοιλιακούς κλπ. Ό,τι μπορούσα, σχεδόν καθημερινά, ένα μέρος σώματος. Πους απς και μονόζυγο τα έκανα ούτως ή άλλως, σαν συνήθεια, έστω και λίγα (όταν τα συνηθίσεις, τα κάνεις για καλημέρα, κι είναι απίστευτα ευεργετικά). Όταν με το καλό επέστρεψα στο γυμναστήριο, ειλικρινά μου φάνηκε σαν να μην έλειψα μία μέρα. Έπαιξε ρόλο βέβαια και ότι δεν βάζω και τα πολλά κιλά ούτως ή άλλως, αλλά πραγματικά ευχαριστούσα τον εαυτό μου που πειθάρχησε και προπονούνταν στο σπίτι. Και μιλάω για προπονήσεις σύντομες, μπορεί και 15λεπτες, όταν βιαζόμουν ή δεν είχα όρεξη.
Τώρα, εάν κάποιος έχει σοβαρό σωματικό θέμα υγείας και αδυνατεί να κάνει οτιδήποτε σχετικό ή του έχουν συμβεί πράγματα και δεν έχει διάθεση ούτε νερό να πιει, εκεί πάμε πάσο.........