Μεγάλοι αθλητές

[Valkyre]

^^Αμ δεν ηταν μονο ο Murray... Wawrinka, Del Potro, Heywitt και τοσοι αλλοι... κερδισαν κατι μεν, αλλα μιλαμε για τενιστες που υπο αλλες συνθηκες θα εκαναν παρτυ.

Συμφωνω οτι ειμαστε τυχεροι με αυτο που βιωσαμε τα χρονια αυτα. Και το καλυτερο ολων ειναι οτι ακριβως επειδη τα σηκωνανε ολα οι τρεις τους, το γενικοτερο επιπεδο του αθληματος ανεβηκε κατακορυφα... δηλαδη τα νεα παιδια σημερα ειναι απιστευτοι αθλητες και το επιπεδο τους ασυλληπτο.

Zverev, Medvedev, Sinner, Alcaraz, Thiem, Tsitsipas κλπ μιλαμε για πολυ υψηλο επιπεδο. Και ειναι βεβαιο οτι ειμαστε προ των πυλων για αλλαγη φρουρας. Οτι και να κανει ο Τζοκοβιτς, γιογκες, αρωματοθεραπιες, διατροφες ο χρονος στο τελος κερδιζει. Απλα απορρω που θα φτασει.

Ο Αλκαραθ ειναι φαινομενο παντως. Εχει ολα τα φοντα να αναλαβει την σκυταλη και πραγματικα δεν ξερω ποιος θα μπορεσει να τον σταματησει απο την νεα γενια. Λιγο με τη φυσικη του κατασταση πρεπει να δουλεψει, και ειναι βεβαιο οτι θα το κανει. Fun times ahead.

[Error Flynn]

Δημήτρη, ο πατέρας του Τζόκοβιτς είχε επαφές από τη στιγμή που το παιδί του άρχισε να λάμπει και άνοιξαν δρόμοι πιο εύκολα για τα ανώτερα κλιμάκια.
Αυτό όμως χαρακτηρίζει τον χαρακτήρα κάποιου ανάλογα με τις επιλογές που θα έκανε. Σε συνδυασμό με το τι εστί Σερβική κυβέρνηση επί χρόνια, σίγουρα διαμορφώνει μια κάποια εικόνα.
Αν επέλεγε να μην εμπλακεί αντίστοιχα με αυτό το κομμάτι από επιλογή (ο πατέρας του πάντα μιλώ) πάλι αυτό θα διαμόρφωνε μια κάποια εικόνα.

Αλλά οκ ας μιλήσουμε για τον αθλητή ως αθλητή και όχι για το περιβάλλον του αν και για μένα δεν είναι παντελώς εκτός συνολικής εικόνας.

Κατ' αρχάς να συμφωνήσουμε ότι όλοι μα όλοι οι μεγάλοι αθλητές όπως και όλοι οι μεγάλοι σε αυτό που καταπιάνονται είναι τις περισσότερες φορές δύσκολοι ως άνθρωποι.
Στον πρωταθλητισμό επιπροσθέτως σίγουρα μια θετική προϋπόθεση είναι να υπάρχει και ένα ποσοστό κωλοπαιδισμού και γερού στομαχιού διότι διαφορετικά σε καταπίνει εύκολα αυτός ο χώρος.

Άλλο βέβαια ο εγωισμός / κωλοπαιδισμός και άλλο η πονηριά (αναφέρομαι στο περιστατικό με τον Covid εν προκειμένω) ώστε να υπάρχει όφελος.
Είναι ένα περιστατικό που απλά δε μπορώ να ξεπεράσω. Θες να το πεις ολίσθημα, λάθος κίνηση, ας το πούμε όπως θέλουμε.

Όμως είναι άλλο το να παρασυρθεί κάποιος από την ένταση της στιγμής, την πίεση του πρωταθλητισμού, το εκρηκτικό ταπεραμέντο κλπ πάνω στη ροή αγώνα
και άλλο να πάρει αποφάσεις και πει ένα σωρό από ψέματα κάτω από σχεδιασμό και πλάνο προκειμένου να κάνει αυτό που θέλει.
Αυτό για μένα ίσως να είναι το πιο ενδεικτικό του χαρακτήρα του και δε το συγχωρώ.

Τέλος πάντων και το τέλος πάντων το λέω γιατί απλά καταλαβαίνω πως ο καθένας μας έχει τη δική του άποψη
και σε κάποια πράγματα συγκλίνουμε σε κάποια άλλα δεν υπάρχει σημείο επαφής και βέβαια αυτό είναι παραπάνω από οκ.

Είναι καταπληκτικός αθλητής, είναι πανάξιος των όσων έχει καταφέρει αλλά ως άνθρωπος για μένα είναι αρκετά φάουλ ώστε να τον βάλω στην πιο ψηλή θέση.

Μια θέση που για μένα κατέχει ο Ρότζερ για πολλούς και διάφορους λόγους.

Από το κομμάτι του φαίνεσθαι και κυρίως του φέρεσθαι;
Από το κομμάτι της τεχνικής και της εξέλιξης του αθλήματος;
Από τη φινέτσα και την κομψότητα που τον διακρίνει;

Έτσι για την κουβέντα, από όλους τους τενίστες που αναφέρεις στη νέα γενιά μόνο ο Alcaraz θεωρώ πως έχει πραγματική φλόγα και μια ζωώδη δύναμη που σιγά σιγά θα μάθει να τη τιθασεύει προς όφελός του.
Η φυσική του κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από μια χαρά. Απλά τα δίνει όλα στο φουλ σε κάθε αγώνα και αυτό έχει τις επιπτώσεις σου. Θα μάθει να το κοντρολάρει και αυτό όπως έκανε σιγά σιγά και ο Ναδάλ,
αν και ο τελευταίος πλέον δυστυχώς πληρώνει όλη αυτή την υπερπροσπάθεια όλων αυτών των ετών. Οι υπόλοιποι από τους νέους που αναφέρεις είναι πολύ δυνατοί αλλά είναι ταυτοχρόνως και χλιαροί.
Στα δικά μου μάτια και κριτήρια πάντα μιλώντας.

Αλήθεια . . . παίζει κανείς τέννις από εδώ μέσα ;

υ.γ. όσο και να μπει το άθλημα αυτό στα περισσότερα σπίτια όλων μας και να ανέβει σε δημοτικότητα
πάντα θα παραμείνει ένα άθλημα το οποίο απευθύνεται σε ελάχιστους όταν μιλάμε για πρωταθλητισμό.
Είναι η δομή του αθλήματος τέτοια και είναι η πρόθεση της upper class τέτοια ώστε να διατηρηθεί αυτό το status.

[Valkyre]

Βασιλη δεν ειναι κακο να υπαρχουν διαφορετικες αποψεις και δεν ειναι κακο να εκφραζονται. Οσο παραμενουμε σε τοσο κοσμιο και ομορφο επιπεδο εγω πραγματικα δεν εχω κανενα απολυτως προβλημα με την οποια "διαφωνια". Για τενις μιλαμε αλλωστε. Απλα αυτες οι συζητησεις γινονται πιο ομορφα απο κοντα, ισως με λιγο καλαμπουρακι κλπ. Ο γραπτος λογος ειναι πολυ ψυχρος, αοσμος.

Απλα βλεπουμε λιγο διαφορετικα πραγματα. Ισως μας ελκυουν λιγο διαφορετικα πραγματα. Εγω για παραδειγμα, χωρις να θελω να θιξω την αποψη σου εννοειται, με τον Φεντερερ παντα με χαλαγε λιγο το "αφ'υψηλου" στυλ του. Μου φαινοταν σνομπ. Και ειχα δει αρκετα post match interviews απο ματς που εχασε, οπου αντι να δωσει πρωτιστως ευσημα στον αντιπαλο του, γυρναγε και ελεγε οτι ο αντιπαλος ηταν τυχερος και οτι ο ιδιος δεν επαιξε καλα κλπ. Εμενα αυτα ως Δημητρης δεν μου αρεσουν. Γι αυτο και υποστηριζα Ναδαλ οταν εμφανισθηκε και απο το 2008 και μετα Τζοκοβιτς.

Επισης ως Δημητρης δεν μου αρεσει να βλεπω ασεβεια μεσα στο γηπεδο. Αυτο που εγινε στο Wimbledon 2019 ηταν πληρης ασεβεια. Και δεν ειμαι ο μονος που το βλεπει το βλεπουν και οι σπορτσκαστερς και οι ιδιοι οι παικτες. Και αυτο ειναι απλα ενα παραδειγμα απο πολλα. Δλδ οταν βλεπω κατι τετοιο μου ειναι πολυ δυσκολο να υποστηριξω κατι αλλο περαν του αποδεκτη μιας τετοιας συμπεριφορας.

Αυτο ομως δεν σημαινει οτι επειδη εγω ειδα 2-3-4 πραγματα που μου εκαναν στραβο κλικ οτι ετσι και ειναι. Νομιζω αυτο ειναι και το θεμα, ειναι πως θα κατσει και τι στον καθενα.

Για τους Τζοκοβιτς γραφεις καποια πραγματα που νομιζω δεν ανταποκρινονται πληρως στην πραγματικοτητα, ισως με τον ιδιο τροπο που ισχυει και για εμενα με τον Φεντερερ. Για την Αυστραλια και τον Covid το δικαστηριο της Αυστραλιας τον δικαιωσε οτι ηρθε νομιμως στη χωρα. Αυτο ειναι γεγονος και δεν αμφισβητειτο. Απο εκει και περα ελαβε ρολο η κυβερνηση και εριξε βετο λογο και της πιεσης απο τον λαο (η αυστραλια ηταν στα προθυρα εκλογων). Φταιει φυσικα και ο ιδιος γιατι ειχε κανει κατι χοντραδες τυπου να δωσει συνεντευξη ενω ηταν θετικος. Ομως ακομα και στην περιπτωση που ο Νολε ηταν 100% λαθος σε ολα και δεν τον δικαιωνε το δικαστηριο κλπ, αυτο που εγινε και κατεληξε να ειναι στο κεντρο μιας ολοκληρης πανδημιας σε παγκοσμιο επιπεδο και να λειτουργει ως αποδιοπομπαιος τραγος απο ολες τις κυβερνησεις, συγνωμη αλλα στα ματια τα δικα μου ξεφυγε τελειως. Στην αρχη κι εγω ειχα ξενερωσει με την παρτη του γιατι ολο αυτο το τροπαρι με επηρεασε. Αλλα εκει που το τραβηξαν και το πηγαν ηταν too too much. Ειναι τυχαιο που τα ξενοδοχεια-φυλακες εκλεισαν? Ειναι τυχαιο που αλλαξαν οι πολιτικες? Ειναι τυχαιο που λιγο-πολυ του ζητησαν συγνωμη? Ποιος σου αφαιρει το δικαιωμα του τηλεφωνου το ετος 2022? Τι ηταν δολοφονος? Τρομοκρατης? Ειναι απαραδεκτα πραγματα αυτα. (ολα τα τελευταια τα γραφω/λεω σε καλαμπουρδιστικο υφος, οχι ενοχλημενο επουδενι!)

Ξαναλεω, οι παικτες μιλανε με τα καλυτερα λογια. Οι παλαιμαχοι επισης. Οι ιδιοι βγαινουν και λενε και ξαναλενε οτι αδικειται απο τα μηντια και οτι υπαρχουν double standards. Δεν το λεω εγω. Μπορει να μην αρεσει το ταμπεραμεντο του αλλα το αθλημα το εχει τιμησει και με το παραπανω.

Εχοντας πει αυτα ομως να πω και το επομενο, κατι που το δηλωσε εχθες και ο ιδιος ο Τζοκοβιτς:

Χωρις τον Φεντερερ δεν θα υπηρχε Ναδαλ και χωρις τους Φεντερερ ΚΑΙ τον Ναδαλ δεν θα υπηρχε Τζοκοβιτς. "Οι δυο αυτοι ανθρωποι ειναι μεσα στο μυαλο μου για 15 χρονια. Χωρις αυτους δεν θα ημουν εδω που ειμαι".

Και οι 3 εφεραν αυτο το αθλημα στο απολυτο ΖΕΝΙΘ. Ειναι η "Αγια Τριαδα" του τενις. Οποιον και να διαλεξει κανεις ως προτιμηση του, λαθος δεν θα κανει.

ΥΓ: Τενις εχω δοκιμασει πολυ να παιξω, αλλα δυστυχως η κατασταση μου με τα ματια δεν το επιτρεπει. Ειχα στεναχωρηθει παρα πολυ γι αυτο. Αν κατι με το θεμα των ματιων με στεναχωρησε στη ζωη μου ειναι αυτο... το προσπαθησα πραγματικα, αλλα δεν εχω στερεοσκοπικη οραση οποτε τα μπαλακια που ερχονται τοσο γρηγορα και εχουν τοσο μικρο μεγεθος ειναι σχεδον αδυνατον να υπολογισω επακριβως που βρισκονται και πολυ συχνα η ρακετα χτυπαγε αερα... ασε... ευτυχως στο μπασκετ που η μπαλα ειναι μεγαλη και δεν κινειται γρηγορα δεν εχω θεμα. Και παλι εχω μειονεκτημα, αλλα εχω βρει τροπους και το εξαλειφω.

[Lefteris_X]

Δημητρό, κάποια επέμβαση στα μάτια υπάρχει;

Γαμώτι μου, μάτωσε η καρδιά μου.

[Valkyre]

Οχι. Μονο αισθητικη. Και εχω κανει 3 φορες επεμβαση. Το θεμα ειναι οτι καθε φορα δεν ξερεις ποσο καιρο θα κρατησει η καθε επεμβαση. Δλδ ενα δυνατο τρανταγμα ενα περιεργο φτερνισμα, απλο περασμα του χρονου κλπ μπορει να κανει ζημια. Και μιλαμε για ανθρωπο τιγκα στο μπασκετ τα χτυπηματα και τα σνοουμπορντ και τις σαβουρες κλπ

Ευτυχως η τελευταια εχει κρατησει 10 χρονια τωρα. Ο λογος που δεν γινεται να φερεις τα ματια στην απολυτη ευθεια σε μεγαλη ηλικια ειναι οτι ο εγκεφαλος (επειδη ειναι σουπερ γαματος) οταν καποιος εχει το προβλημα το δικο μου, αποφασιζει να εχει 1 dominant ματι καθε φορα που βλεπεις ωστε να μην τα βλεπεις διπλα. Οποτε η αισθητικη επεμβαση ειναι σου φερνω τα ματια σε τοσο μικρη αποκλιση ωστε να μην ειναι ευκολα αντιληψιμο απο τους αλλους ανθρωπους, αλλα ποτε στην απολυτη ευθεια αλλιως μετα θα τα βλεπεις διπλα και δεν μπορει να ξεμαθει πλεον ο εγκεφαλος. Σε πολυ πολυ μικρη ηλικια γινεται να τα φερεις στην απολυτη ευθεια και να ξαναμαθει ο εγκεφαλος. Ειναι περιεργη φαση.

[Lefteris_X]

Καταλαβαίνω τι λες, περί εγκεφάλου.

Πριν από 10 μήνες μπήκα για χειρουργείο τάχιστα, με πρόλαβαν στο τσακ.

Την επόμενη μέρα, δυστυχώς η φλέβα που είχα τον ορό τα έφτυσε. (ένα από τα φάρμακα που μου έδιναν είχε αυτή τη παρενέργεια, 9 στις 10 περιπτώσεις να διαλύει την φλέβα)

Έρχεται μια τρόμπα-νοσοκόμα πάει να μου βάλει νέα βελόνα/φλεβοκαθετήρα στο αριστερό χέρι, λίγο πιο πάνω από τον καρπό και πετυχαίνει νεύρο.
Το πέτυχε σε τέτοιο βαθμό που κοπανιόταν μόνη της όλη η παλάμη, κυρίως αντίχειρας, δείκτης και μέσος δάκτυλος μαζί με ισχυρή αίσθηση καψίματος (κυριολεκτικά σα να καίγεσαι από ρεύμα).

Τέλος πάντων, πήγα σε νευροχειρουργό, μου είπε ότι τραυματίστηκε νεύρο (ή νεύρα; δεν θυμάμαι) και ότι: ή που μπαίνω χειρουργείο με αμφίβολα αποτελέσματα ή που το αφήνουμε ως έχει μπας και ιαθεί μόνο του, με συχνή παρακολούθηση.

Μετά από 6-7 μήνες (με συχνές επισκέψεις για να τσεκάρουμε την πορεία) ο νευρολόγος αποφάνθηκε "από νευρολογικής άποψης είσαι μια χαρά!".

Έλα όμως που ακόμα είχα μουδιασμένα δάχτυλα (και ελαφρώς) παλάμη! Όταν ρώτησα "μα, γιατρέ, έχω ακόμα μούδιασμα αρκετό".

Και μου απαντάει: "επί 6-7 μήνες ο εγκέφαλος άλλαξε καλωδίωση για να κάνει compensate το τραυματισμένο νεύρο, ώστε να λειτουργούν σωστά τα δάχτυλά σου. Τώρα που το νεύρο έχει επανέλθει, πρέπει να ξανα-εκπαιδεύσεις τον εγκέφαλο να μην αισθάνεται μούδιασμα καθώς νευρολογικά δεν προκαλείται μούδιασμα".

Πρέπει να πέρασαν τουλάχιστον 3-4 μήνες για να "ξεχαστώ" εντελώς, να μην ασχολούμαι καθόλου με την έννοια "μούδιασμα" και τυχαία μια μέρα να παρατηρήσω ότι δεν έχω μούδιασμα.

Δύσκολος ο εγκέφαλος όσο μεγαλώνουμε.

[Valkyre]

^^ απιστευτο... ακριβως το ιδιο επαθα κι εγω με μια εγχειρηση που εκανα στο μετακαρπιο! Ειχα ζημια νευρολογικη απο κακη εφαρμογη πεταλουδας/ορου και πηρε πολυ καιρο να φυγει το μουδιασμα!

Τεσπα το καψαμε λιγο το θρεντ, αλλα ναι ο εγκεφαλος ειναι τρελο εργαλειο. Και το κορυφαιο ειναι οτι αναλαμβανει τις σωστες αποφασεις απο μονος του, δηλαδη πληρως αποκομμενος απο τα οποια θελω τα δικα μας...

[Error Flynn]

Ναι Δημήτρη, καταλαβαίνω αυτά που γράφεις, πως τα γράφεις και το σκεπτικό σου.

Σαφώς και δε διαφωνούμε με άσχημο τρόπο, ίσα ίσα που η κουβέντα είναι φουλ ωραία και από τη δική μου μεριά αποκομίζω και πράγματα που ίσως να μη γνώριζα.

Σαφώς επίσης συμφωνώ πως η τακτική που επιβλήθηκε στον Τζόκοβιτς αφού τον μάντρωσαν ήταν απλά απαράδεκτη. Αυτό δε χωράει συζήτηση.

Κρίμα σε σχέση με αυτό που λες με τα μάτια σου, πραγματικά κρίμα.

Κρίμα βέβαια και με τις ατυχίες και παρενέργειες που περιγράφετε και οι δυο σας πιο πάνω.

Μπαίνουμε σε άλλες ηλικίες σιγά σιγά και έτσι η ευχή "υγεία πάνω από όλα" αρχίζει και έχει άλλο νόημα.

υ.γ. γουστάρω σνομπαρία Φέντερερ.

[Valkyre]

Aδιανοητος αθλητης.
Winning Machine.

Αυτα που κανει και ο τροπος που τα κανει δεν εχουν ξανασυμβει οχι μονο στο τεννις, αλλα γενικοτερα. Ο ανθρωπος ειναι απο αλλο πλανητη εντελως.



- Κερδιζει 3/4 Slam (24 συνολο, ρεκορ) χανει το Calendar Slam κυριολεκτικα για 2 ποντους
- Κερδιζει 3 Masters 1000 τιτλους (40 συνολο, ρεκορ)
- Για 8η φορα τελειωνει την σεζον ως το Νο1 στον κοσμο (ρεκορ)
- Φτανει τις 400+(συνεχιζει να μετραει) βδομαδες συνολο ως το Νο1 στον κοσμο (ο δευτερος ειναι 100 βδομαδες πισω)
- Κερδιζει το Year End ATP Finals για 7η φορα (ρεκορ)
- Μεγαλωνει το ρεκορ τους σε "Μεγαλους τιτλους" (Slams, Masters, ATP Finals) στους 71...
- Παιζει μονο 12 τουρνουα ολα και ολα φετος και καταληγει να εχει 2,500 ποντους παραπανω απο τον δευτερο...

Oλα αυτα φετος... ΣΤΑ 36 ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ...

[toninio]

Ένας ήταν ο τενίστας: Rene Lacoste, ο οποίος ίδρυσε και την εταιρεία, που αποτελεί και το σύμβολο της τενιστικής ενδυμασίας

Χωρίς να είμαι καθόλου ειδικός, ούτε και να ασχολούμαι από κοντά με το άθλημα, τείνω προς το πιο ανθρώπινο και casual προφίλ του Τζόκοβιτς. O Federer βέβαια, χωρίς αμφιβολία ήταν ο πιο αρχοντικός από όλους. Τενιστικά καθαρά, από πληρότητα τεχνικής, δεν ξέρω ποιός είναι ο ανώτερος από την "αγία τριάδα".

...........................
Αλήθεια . . . παίζει κανείς τέννις από εδώ μέσα ;

υ.γ. όσο και να μπει το άθλημα αυτό στα περισσότερα σπίτια όλων μας και να ανέβει σε δημοτικότητα
πάντα θα παραμείνει ένα άθλημα το οποίο απευθύνεται σε ελάχιστους όταν μιλάμε για πρωταθλητισμό.
Είναι η δομή του αθλήματος τέτοια και είναι η πρόθεση της upper class τέτοια ώστε να διατηρηθεί αυτό το status.

Δυστυχώς, το δοκίμασα για λίγο καιρό, αλλά δεν με κράτησε όσο ήθελα, κι εξηγούμαι: το θεωρώ απίστευτο άθλημα, διότι έχει φοβερή τεχνική, η οποία ποτέ δεν κατακτάται πλήρως, κι ας παίζει κανείς 200 χρόνια, άρα πάντα έχει ενδιαφέρον και εξέλιξη. Πάντα έχεις στόχο να βελτιώσεις το ένα ή το άλλο. Έχω φίλους που παίζουν, πήρα και μία ρακέτα, έπαιξα για λίγο καιρό. Για εμένα το τένις έχει δύο "προβλήματα": πρώτον, θέλει οπωσδήποτε δάσκαλο, άρα μαθήματα, συνεχόμενα, χωρίς διακοπή, αλλιώς συνηθίζεις να παίζεις λάθος και μετά είναι αργά. Άρα, θέλει και πολύ χρόνο, σταθερά κάθε εβδομάδα, και χρήματα για τα μαθήματα. Εκτός αν έχεις κάποιο κολλητό, με άφθονο χρόνο, να σου μάθει στο τσαμπέ. Μιλάμε πάντα για την περίπτωση που κάποιος έχει αργήσει να το ξεκινήσει, γιατί αν παίξει και το μάθει μικρός, όλα όμορφα.
Δεύτερον, κι αυτό είναι καθαρά προσωπικό, δεν μπόρεσε να με κερδίσει στο 100%, λόγω ποδοσφαίρου. Δυστυχώς, και το εννοώ το δυστυχώς, έχω από πολυ μικρός το μικρόβιο κι εκεί είναι δύσκολο να σε κερδίσει κάποιο άλλο άθλημα. Ούτε το βόλευ με κέρδισε, ούτε το μπάσκετ, κι αυτό το θεωρώ μεγάλο μειονέκτημα, αλλά και τί να κάνουμε. Δεν το αποκλείω να ξαναρχίσω, με σκοπό να παίζω σε σταθερή βάση με φίλους, κι από μαθήματα ό,τι μπορέσω, αλλά μόνο εάν προκύψει και βρεθεί και ο χρόνος.
Τα τελευταία χρόνια έχει ανέβει αρκετά, με πολύ κόσμο να το ξεκινάει, με πολλά tennis club να ανοίγουν, αλλά φοβάμαι ότι σύντομα θα "ξεφουσκώσει", γιατί πολλοί το ξεκινάνε λόγω μόδας και απλά για να ασχοληθούν με κάτι, κι όχι επειδή πραγματικά τους αρέσει σαν άθλημα. Πάντως, είχα "φάει" την αδερφή μου να πάει να γράψει την ανηψιά στο τέννις (αρκεί να άρεσε και της μικρής), γιατί ήθελε να την πάει κάπου, είτε σε άθλημα είτε σε οποιοαδήποτε δραστηριότητα. Είναι και κάτι που μπορεί να κάνει κανείς για πάρα πολλά χρόνια, απλά με μία ρακέτα κι άλλο ένα άτομο.
Κατά τα λοιπά, ναι, είναι ακριβώς έτσι: θέλει πορτοφόλι, να πάει κάποιος με ταλέντο να τα σκάσει σε μία από τις κορυφαίες σχολές στο εξωτερικό, για να ακολουθήσει καριέρα.