Μεγάλοι αθλητές

[Kapa]

Θρύλος!

Με τσακισε η είδηση, καθώς δεν ήταν η ώρα του. 60 ετων ρε γαμωτο...

[Valkyre]

Δεν παρακολουθω ποδοσφαιρο καθολου αλλα δεν μπορω να μην εκφρασω τα σεβη μου. RIP στο μεγαλο αυτο ταλεντο. Κριμα που δεν μπορουσε να αυτοσυγκρατηθει σε αλλους τομεις της ζωης του...

[jimspy]

[toninio]

Όταν φεύγει μία τέτοια μορφή, το ποδόσφαιρο αυτομάτως έχει ένα μεγάλο κενό, κι ας έχει σταματήσει εδώ και χρόνια. Ο Ντιέγκο ήταν σπάνιο ταλέντο, από αυτά που βγαίνουν κάθε 50 χρόνια, και παραπάνω. Ήταν μάγος. Ανήκει στην ειδική αυτή κατηγορία ποδοσφαιριστών, που απλά θες να τους χαζεύεις, που κάνουν ενέργειες που σε αφήνουν χαζό και λες "πως στη ευχή το σκέφτηκε τώρα αυτό". Ήταν και ηγέτης φυσικά, όπως απέδειξε και με την Αργεντινή και με τη Νάπολι. Οι συγκρίσεις δεν έχουν και τόσο σημασία, αλλά αν πρέπει να γίνουν, πιστεύω ότι ο Μαραντόνα είναι δεύτερος, πίσω από τον Πελέ. Τον Πελέ δεν τον έζησα, αλλά σύμφωνα με απόψεις πολλών ανθρώπων που έζησαν και τους δύο, ο Πελέ ήταν και περισσότερο μάγος και πληρέστερος σε πολλά στοιχεία. Δεν είχε την ηγετική ιδιοσυγκρασία του Μαραντόνα όμως, αλλά εδώ κρίνουμε κυρίως την ικανότητα με τη μπάλα. Σε σχέση με τον Μέσι όμως, έχω ξεκάθαρη άποψη, ότι δεν υπάρχει σύγκριση. Ανώτερος σε πολλά ο Ντιέγκο. Μίλαγε στη μπάλα, όπως ποτέ δεν θα μιλήσει ο Μέσι, κι αυτό δεν μπορεί να το καταλάβει, όποιος δεν τον έζησε στην εποχή του.
Παίκτες σαν τον Ντιέγκο και άλλους αφήνουν σε όλους μας φοβερές στιγμές και αναμνήσεις να θυμόμαστε και δίνουν έμπνευση, ώστε να βγουν και άλλα ταλέντα στο μέλλον. Όλοι οι φίλοι του ποδοσφαίρου θα πρέπει να τους ευχαριστούμε για όλα αυτά.

[Kapa]

Οι συγκρίσεις παιχτών σε διαφορετικές εποχές είναι ατοπες. Σε οποιοδήποτε άθλημα.

Ο κάθε τέτοιος αθλητής, αφήνει το στίγμα του στην εποχή που ζει. Και έρχονται οι επόμενες γενιές για να τον μνημονεύουν.

[Desmond]

Οι συγκρίσεις παιχτών σε διαφορετικές εποχές είναι ατοπες. Σε οποιοδήποτε άθλημα.

Ο κάθε τέτοιος αθλητής, αφήνει το στίγμα του στην εποχή που ζει. Και έρχονται οι επόμενες γενιές για να τον μνημονεύουν.

Όντως πιστεύεις οτι ο Messi θα έχει τον αντίκτυπο που είχε ο Diego, ακόμα και αν σε μία αδόκιμη φυσικά σύγκριση, ό πρώτος είναι "καλύτερος" παίκτης?

[Kapa]

Όντως πιστεύεις οτι ο Messi θα έχει τον αντίκτυπο που είχε ο Diego, ακόμα και αν σε μία αδόκιμη φυσικά σύγκριση, ό πρώτος είναι "καλύτερος" παίκτης?

Γιατί πρέπει να τα βάλουμε σε ζυγαριά?

Ναι το όλο story του maradona είναι για ταινίες, σειρές, βιβλία κτλ. Γιατί ήταν παιχταρα, τρομακτική φυσιογνωμία, ηγέτης και με πολυτάραχη ζωή. Στο μάξιμουμ όλα.

[jimspy]

σε ζυγαρια η οχι ο maradona ηταν, ειναι κ θα ειναι η μεγαλυτερη προσωπικοτητα οχι μονο του ποδοσφαιρου αλλα του ολου αθλητισμου σε παγκοσμιο επιπεδο... αυτο φανηκε απο το γεγονος οτι ολος ο αθλητικος κ οχι μονο κοσμος συγκλονιστηκε απο το θανατο του οπως δεν εχει γινει ποτε στο παρελθον ....και αυτο γιατι ηταν ενας ΄΄θεος΄΄ με ανθρωπινα παθη που αγγιξε τους παντες κ οχι κατι το συμβατο συμφωνα με τις επιταγες του καθωσπρεπισμου ....

[toninio]

Πιστεύω ότι μπορούν να γίνουν συγκρίσεις σε διαφορετικές εποχές, κι αυτό είναι κάτι που πάντα γινόταν και θα γίνεται. Είναι στη φύση του ανθρώπου να συγκρίνει. Ταυτόχρονα όμως, πιστεύω ότι δεν υπάρχει λόγος ντε και καλά να βγάλει ο πλανήτης ετημυγορία ποιός είναι ο GOAT και άλλα τέτοια, γιατί ο κάθε μεγάλος παίκτης, ανεξάρτητα από το αν είναι λίγο καλύτερος ή όχι από τους άλλους, είναι μοναδικός και δίνει μοναδικά πράγματα στο άθλημα.
Για τις διαφορετικές εποχές, εφόσον ένα άθλημα παραμένει το ίδιο, με τους ίδιους κανόνες στον πυρήνα του, νομίζω γίνεται σύγκριση, γιατί σε όλες τις εποχές, πρέπει να είσαι ταλαντούχος και παικτάρα για να διακριθείς. Οι ικανότητες που απαιτεί το ποδόσφαιρο για να είσαι παίκτης επιπέδου Πελέ, Ντιέγκο κλπ, δεν διαφέρουν πολύ, από εποχή σε εποχή. Χρειάζεται μία πολύ ιδιαίτερη αντίληψη, συν κάποια άλλα στοιχεία. Ο Πελέ θα ήταν παικτάρα και σήμερα, όπως θα ήταν παλιά και ο Μέσσι, γιατί έχουν αυτή την αντίληψη. Όλοι οι παικταράδες θα ήταν παικταράδες σε κάθε εποχή, γιατί είχαν το ιδιαίτερο ποδοσφαιρικό ταλέντο.
Το πρόβλημα είναι ότι η σημερινή εποχή γεννάει όλο και λιγότερους τέτοιους.

[jk_blue_tiger]

Υπαρχει εδω κ χρονια συζητηση μεσα/εξω απο το forum για τον Goat στο NBA (Jordan vs James).
Σε οσα ματς του James εχω δει, αναγνωριζω οτι ο James δουλευει, παλευει/παθιαζεται στο παιχνιδι,
κανει καλλυτερους τους συμπαικτες του, εχει κερδισει διακρισεις/πρωταθληματα, κλπ.
Goat ομως (προσωπικα) δεν μπορει να χαρακτηριστει ενας αθλητης ο οποιος οταν τον ταπωνουν/χανει καλαθια,
γκρινιαζει στους διαιτητες συνεχως κ εχει κανει το flopping 2o επαγγελμα.
Πρεπει να εμπεδωσει οτι υπαρχουν κ αλλοι nbaers οι οποιοι μπορουν να τον κοψουν/αναγκασουν να αστοχησει
κ δεν ειναι ο μοναδικος ο οποιος εχει αυτο το προνομιο να το κανει στους αλλους (που οταν θελει να παιξει αμυνα το κανει).
Για να γραψω τα παραπανω αφορμη σταθηκε αυτη η ειδηση, δεν ειμαι λοπον τρελλος που τα σκεφτομαι αυτα.
Στην αντιπερα οχθη ο Jordan οταν ετρωγε ξυλο απο τους Pistons, κατεβαζε το κεφαλι κ δουλευε, εδινε κ το χερι του να τους συγχαρει τις χρονιες που εχανε σε σειρα playoff.
Αντιστοιχα ο James εχω δει σε ηττες των ομαδων του να φευγει για τα αποδυτηρια πριν τελιωσει ο αγωνας
κ δεν αναφερομαι σε αγωνες playoff που δεν εχει κριθει ακομα η σειρα.

Τελος αυτη η "λυσσα" που ειχε στα 2 τελευταια all-star games να κερδισει την ομαδα του Γιαννη δεν μου εκατσε καλα,
δεν θεωρω τον Γιαννη καλυτερο παικτη απο αυτον κ δεν μου αρεσει η συμπεριφορα του ορισμενες στιγμες εντος παρκε (αλλαζονια),
ο James ομως επαιζε λες κ ειχε στοιχηματισει την περιουσια του στον εκαστοτε all-star αγωνα ή οτι εαν εχανε θα του σκοτωναν την οικογενοια.
Ισως παλευε ακομα να αποδειξει οτι στα 35 το εχει κ ειναι ο "βασιλιας", αυτο ομως που ειδα στο παρκε κατα τη διαρκεια του αγωνα ("λυσσα" για τη νικη),
οσο κ στο τελος (ζητωκαραυγες κ πανηγυρια με τους συμπαικτες μετα το τελος)
δεν συναδουν με την ατμοσφαιρα της γιορτης που εχει ο χαρακτηρας του συγκεκριμμενου αγωνα.

[Valkyre]

Γενικα ο James δεν εχει το mentality του Jordan και πως να το εχει οταν πολυ απλα δεν ειναι ψυχοπαθης οπως ηταν ο Jordan… επισης μεγαλωσε σε μια διαφορετικη γενια με διαφορετικους κανονες, soft κανονες που οπως ειναι λογικο σε κανουν να κανεις flopping να γκρινιαζεις και ολα αυτα τα σωστα που ειπες.

Γενικα δειχνει οτι ειναι διακαης ποθος του να αναγνωριστει ως ο GOAT. Κατι που βγηκε και αυτοανακυρηχθηκε στο τελος απο μονος του. δεν γινεται να γινει Jordan και θα επρεπε να σταματησει να το προσπαθει. Εχει ηδη παιξει πολυ περισσοτερο ΝΒΑ απο τον Jordan. Ειμαι σιγουρος οτι θα παιζει ΝΒΑ μεχρι να παρει 7ο δαχτυλιδι, αλλα δεν παει ετσι δεν ειναι μονο τα νουμερα. βλεπεις την καρριερα του ενος βλεπεις και του αλλου, βλεπεις την αναγνωρισημοτητα, το σεβασμο ε και τελειωνει καπου εκει η συζητηση. 22 χρονια μετα το μετρο συγκρισης ειναι ο Jordan. Ο μονος λογος που αυτη τη στιγμη στο debate ειναι ο James ειναι επειδη ειναι ο καλυτερος παιχτης της εποχης του και το ΝΒΑ χρειαζεται μονιμως ενα goat debate για να πουλαει ποικιλοτροπως. Καπως ετσι πριν τον James ηταν ο Bryant. Και ξερετε κατι; ο Jordan ειναι η μονη σταθερα στο debate αυτο και για τα επομενα 22 χρονια θα συνεχισει να ειναι. Απλα τη θεση του James θα την παρει ο επομενος πολλα υποσχομενος παιχταρας.

Κατι τελευταιο. Ο Jordan δεν ελεγε πολλα. Δεν εβγαινε να δηλωσει ειμαι ο βασιλιας, ειμαι ο goat. Αντιθετως ελεγε παρα πολυ λιγα λογια και αφηνε το παιχνιδι του να μιλησει γι αυτον. Και πως να μην το κανει αυτο, οταν οπως ειπα ηταν τιγκα ψυχοπαθης και αρκουσε μια περιεργη ματια σου για να σε βαλει στη λιστα του και να θελει να σε διαλυσει ψυχολογικα και σωματικα μεσα στο παρκε.

Δεν υπαρχει ουσιαστικη συγκριση. Ολος ο μπασκετικος κοσμος το ξερει και απλα χαζολογουν για το θεαθηναι.

[Brazhlias]

Ο Λεμπρον πιθανον να ειναι ο καλυτερος μπασκετμπολιστας στη γη. Ο Τζορνταν ομως ειναι απο αλλο πλανητη.

[Giannis1979]

Γενικα ο James δεν εχει το mentality του Jordan και πως να το εχει οταν πολυ απλα δεν ειναι ψυχοπαθης οπως ηταν ο Jordanβ�¦ επισης μεγαλωσε σε μια διαφορετικη γενια με διαφορετικους κανονες, soft κανονες που οπως ειναι λογικο σε κανουν να κανεις flopping να γκρινιαζεις και ολα αυτα τα σωστα που ειπες.

Γενικα δειχνει οτι ειναι διακαης ποθος του να αναγνωριστει ως ο GOAT. Κατι που βγηκε και αυτοανακυρηχθηκε στο τελος απο μονος του. δεν γινεται να γινει Jordan και θα επρεπε να σταματησει να το προσπαθει. Εχει ηδη παιξει πολυ περισσοτερο ΝΒΑ απο τον Jordan. Ειμαι σιγουρος οτι θα παιζει ΝΒΑ μεχρι να παρει 7ο δαχτυλιδι, αλλα δεν παει ετσι δεν ειναι μονο τα νουμερα. βλεπεις την καρριερα του ενος βλεπεις και του αλλου, βλεπεις την αναγνωρισημοτητα, το σεβασμο ε και τελειωνει καπου εκει η συζητηση. 22 χρονια μετα το μετρο συγκρισης ειναι ο Jordan. Ο μονος λογος που αυτη τη στιγμη στο debate ειναι ο James ειναι επειδη ειναι ο καλυτερος παιχτης της εποχης του και το ΝΒΑ χρειαζεται μονιμως ενα goat debate για να πουλαει ποικιλοτροπως. Καπως ετσι πριν τον James ηταν ο Bryant. Και ξερετε κατι; ο Jordan ειναι η μονη σταθερα στο debate αυτο και για τα επομενα 22 χρονια θα συνεχισει να ειναι. Απλα τη θεση του James θα την παρει ο επομενος πολλα υποσχομενος παιχταρας.

Κατι τελευταιο. Ο Jordan δεν ελεγε πολλα. Δεν εβγαινε να δηλωσει ειμαι ο βασιλιας, ειμαι ο goat. Αντιθετως ελεγε παρα πολυ λιγα λογια και αφηνε το παιχνιδι του να μιλησει γι αυτον. Και πως να μην το κανει αυτο, οταν οπως ειπα ηταν τιγκα ψυχοπαθης και αρκουσε μια περιεργη ματια σου για να σε βαλει στη λιστα του και να θελει να σε διαλυσει ψυχολογικα και σωματικα μεσα στο παρκε.

Δεν υπαρχει ουσιαστικη συγκριση. Ολος ο μπασκετικος κοσμος το ξερει και απλα χαζολογουν για το θεαθηναι.

Συμφωνώ απολύτως και ποικιλοτρόπως.
Εγώ 2 ανθρώπους αναγνωρίζω ως .
Jordan στο μπάσκετ και Μαραντόνα στο ποδόσφαιρο.
Τόυς έχω δει και έχω δει και όλους τους μετέπειτα.
Δεν υπάρχει τίποτα συγκρίσιμο απλά να έχουμε να λέμε.


Στάλθηκε από το Redmi Note 9 Pro μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[toninio]

Για μπάσκετ δεν μπορώ να μιλήσω, γιατί δεν ασχολούμαι. Στο ποδόσφαιρο, είναι λογικό όσοι άρχισαν να βλέπουν μπάλα δεκαετία 80, να βλέπουν τον Μαραντόνα ως τον κορυφαίο. Προσωπικά, θεωρώ τον Πελέ αξεπέραστο, όχι επειδή τον πρόλαβα, αλλά επειδή έχω διασταυρώσει απόψεις ανθρώπων που τον πρόλαβαν. Πολλοί παλιοί μάλιστα λένε ότι ναι μεν παικταράς ο Μαραντόνα, αλλά τις προηγούμενες δεκαετίες υπήρχαν κάμποσοι καλύτεροι από τον Ντιέγκο, πχ Μπέστ, Εουσέμπιο, Κρόιφ και άλλοι. Υπάρχει και μία δόση νοσταλγίας πάντα και το παλιό μας φαίνεται καλύτερο. Πάντως, πιστεύω ότι δεν παίζει τόσο πολύ αυτό με τη νοσταλγία. Οι παλιοί μας φαίνονται καλύτεροι, γιατί απλά ήταν καλύτεροι. Είχαν τη μαγεία στο παιχνίδι τους, που δεν έχουν οι σημερινοί. Πάντως, από όσους έχω δει και ζήσει, ένας μου έχει βγάλει την αίσθηση ότι μπορεί και να είναι ο ανώτερος όλων, γενικώς, και μιλάω για τον Ronaldo Fenomeno.

[jimspy]

jordan με διαφορα γιατι απλα ειναι ο jordan χωρις περισσοτερες διευκρινισεις....εδω δυσκολα μορει να γινει συγκριση των σημερινων με τον Magic Johnson

[PDS]

Ronaldo Fenomeno.

Για μενα ronaldo fenomeno/maradona/zidane ειναι οι καλυτεροι ποδοσφαιριστες που εχω δει.

Με μια προτιμηση στον zidane σε συγκριση με τους αλλους 2.

[Valkyre]

Εχει δει κανενας ποτε τον Jordan να φοβαται; Σε εισαγωγικα παντα, αλλα εχει κανεις να αναφερει καποιο σκηνικο που να δειχνει φοβο; Ακομα και οταν ετρωγε ξυλο απο τους Πιστονς 4 χρονια ηταν ατρομητος και ακαταπαυστος. Αντιθετα εχω δει τον Τζεημς να φοβαται (εισαγωγικα πανταααα). Τον εχω δει να φοβαται τη μπαλα στο 4ο δωδεκαλεπτο (εξ ου και τα 4th quarter jokes), τον εχω δει να τον κανονιζει ενας Jason Terry, τον εχω δει να γκρινιαζει που δεν εχει τον ταδε στην ομαδα του, να το παιζει μανατζερ και διαφορα τετοια. Ολα τα παραπανω ειναι ανηκουστα για τον Jordan. Δεν υπαρχουν αστεια γι αυτον. Δεν εκανε παραγγελια κατι και δεν επετρεψε σε κανεναν να του σπασει τον τσαμπουκα. Ειτε ηταν παικτης ειτε ηταν προπονητης ειτε δημοσιογραφος. Αλλα ειπαμε. Μιλαμε για αρρωστο ανθρωπο (το λεω και το εννοω). Για ανθρωπο ο οποιος ακομα και σημερα στα 58 του δεν μπορει να ικανοποιησει αυτο το αδηφαγο τερας που ειναι μεσα του και λεγεται ανταγωνισμος και ο οποιος θα σε βαλει στη μαυρη λιστα μονο και μονο αν του πεις οτι το δεξι του παπουτσι ειναι λερωμενο απο κατω!

[Lefteris_X]

Μιλάμε για ΤΕΤΟΙΑ επίπεδα αρρώστιας (όπως την εννοεί ο Valkyre, και με την οποία ερμηνεία της λέξης συμφωνώ) :

(ερωτ. δημ/φου)
- Παίζει και ο γιος σας στο ΝΒΑ πλέον! Παίζετε μαζί κανά μονό για τον χαβαλέ, πατέρας-γιος; Σας έχει κερδίσει;

(απάντηση Τζόρνταν)
- Τον έχω αφήσει να με κερδίσει μια φορά. ΜΙΑ φορά όμως. ΜΟΝΟ. Γιατί, ΟΚ, είμαι ο Τζόρνταν. Δεν χαρίζομαι -εκτός από ΜΙΑ φορά- ούτε στον γιο μου.


Ποιος Λεμπρόν;



ΥΓ: Αν γουστάρω εγώ ο Τζόρνταν, παίζω με 40 πυρετό, με εξελισσόμενη δηλητηρίαση.......και δεν τρέχει τίποτα, σας φορτώνω καλάθια αβέρτα.

[toninio]

Για μενα ronaldo fenomeno/maradona/zidane ειναι οι καλυτεροι ποδοσφαιριστες που εχω δει.

Με μια προτιμηση στον zidane σε συγκριση με τους αλλους 2.

Σόρι για την ποδοσφαιρική σφήνα και πάλι, απλά πάνε εκατέρωθεν τα ποστ. Συμφωνώ για Ζιντάν. Τον κατατάσσω κι εγώ στο εντελώς πάνω ράφι, μαζί με τους υπόλοιπους κορυφαίους, δηλ. Πελέ, Ντιέγκο κλπ, δηλ. ήταν φτιαγμένος από τέτοια πάστα, όπως και ο τεράστιος Ronaldinho.
Για τον Ντιέγκο να προσθέσω κάτι, με το οποίο σίγουρα θα διαφωνούν πολλοί. Πιστεύω ότι υπάρχει μία υπερβολή γενικώς. Ήταν τεράστιος ποδοσφαιριστής, δηλ. ήταν τεράστιος σε αυτά που έκανε εντός γηπέδου. Ποδοσφαιρική προσωπικότητα, ναι. Προσωπικότητα γενικώς, δεν βλέπω το γιατί. Έκανε την καριέρα του, έβγαλε τα χρήματά του, τα οποία έτρωγε σε πάρτυ, γκόμενες, κοκαίνες κλπ. Μια χαρά, κι εμείς τα ίδια θα κάναμε. Κάτι κολλητηλίκια με τον Κάστρο, οκ, χαβαλές ήταν η φάση. Υπήρξαν άλλοι παίκτες με ποιοτικότερη προσωπικότητα, όπως ο Σώκρατες, που ήταν και γιατρός, και είχε και πολιτική δράση (ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς κλπ). Ακόμα κι αυτός βέβαια κατάντησε αλκοολικός, αν δεν κάνω λάθος.

[jimspy]

Σιμόν Κιαερ

https://www.sdna.gr/podosfairo/84879...-o-simon-kiaer