Originally Posted by
toninio
Έχω πάρει μία μικρή γεύση από το είδος και από Larian, με το Divinity: Original Sin 2, που πήρα πρόσφατα σε προσφορά στο PSN και το έβαλα να παίξω λίγο (περισσότερο με προοπτική για κάποια στιγμή αργότερα), αλλά ποτέ δεν έχω καθίσει να παίξω και να τελειώσω κάτι τέτοιο. Ήθελα όμως κι εγώ κάποια στιγμή να παίξω, έστω και ένα του είδους, γιατι έχω διαβάσει τα καλύτερα.
Όλοι όσοι τα παίζουν, έχουν να λένε για την τεράστια ελευθερία κινήσεων κι επιλογών, τόσο στην εξερεύνηση, όσο και στη μάχη και στη διάδραση με τον κόσμο των παιχνιδιών, αλλά και τις πολύ καλές ιστορίες τους. Επίσης, λένε, είναι αξιοθαύμαστο το πόσο καλά έχουν συνδυαστεί και δεθεί όλα τα στοιχεία, καθώς μία επιλογή που έκανες κάποια στιγμή, μπορεί να τη βρεις αργότερα μπροστά σου. Αυτά τα στοιχεία είναι πολύ σημαντικά.
Ρώτησα φίλο με εμπειρία στο είδος και μου είπε ότι το "πρόβλημα" του Baldur's Gate 3 (και του κάθε νέου τέτοιου τίτλου) είναι ότι έχουν το συγκεκριμένο κάπως "παλιομοδίτικο" ή "αργό\βαρετό" gameplay, ειδικά λόγω turn based. Ωστόσο, για εμένα, από το λίγο που έπαιξα το Divinity, το θέμα είναι ότι απαιτούν πάρα πολλές ώρες. Είναι παιχνίδια με εξερεύνηση και διαλόγους και θέλει χρόνο να ψάξεις, να μιλήσεις, να δεις τι πρέπει να κάνεις (τουλάχιστον στο Divinity αυτό είδα), συν το ότι η μάχη είναι δύσκολη και θέλει κι εκεί δουλειά. Μπορεί και να κάνω λάθος και για έναν έμπειρο να είναι πιο απλά τα πράγματα.
Θεωρητικά, θα προσπαθήσω κι εγώ να παίξω και να τερματίσω κάποιο τέτοιο παιχνίδι, με μικρές πιθανότητες επιτυχίας, αλλά κάνει μπαμ ότι πρόκειται για παιχνίδια φοβερά δουλεμένα.
Bookmarks