Ti σκέφτεσαι τώρα; Θές να μας πείς;;;

**NonBorn** · 30-01-2008, 15:21

Originally Posted by modecris

εγώ σκέφτομαι πόσο μ@λακία είναι,επειδή κάποιος δεν είδε το φλας μου,εγώ τώρα να είμαι με το πόδι τούμπανο με ρήξη συνδέσμων και ελπίζω χωρίς ζημιά στον μηνίσκο.

Περαστικά φίλε!!

Εύχομαι γρήγορη ανάρωση και χωρίς κάτι σοβαρό!Τώρα για το μαλάκα που οδήγαγε τι να πεις... Ό,τι και να πεις θα ναι λίγο! Και πάλι περαστικά σου φίλε !!

**ALEO** · 30-01-2008, 15:25

perastika ke siderenios ksana

**PDS** · 30-01-2008, 15:28

Περαστικα σου modecris!

**kapellakis** · 30-01-2008, 19:23

περαστικα σου φιλε μου!

**kyriakos7** · 30-01-2008, 19:33

Περαστικα

**X-NEC** · 30-01-2008, 19:38

περαστικά και από μένα.

**modecris** · 30-01-2008, 21:11

ευχαριστώ και πάλι.

μακάρι ποτέ να μην κάνετε και εσείς τέτοιες σκέψεις.

**MaRkUs_** · 31-01-2008, 10:10

περαστικά...
εγώ σκέφτομαι πάλη πότε θα μου έρθει το άτιμο το Tytn 2!!!

**Katana** · 31-01-2008, 10:12

Περαστικα και απο εμενα.

Σκεφτομαι οτι βαριεμαι παλι να διαβασω και οτι ανυπομονω να ερθει ο Sir Drake στο PS3 μου!

**ps4** · 31-01-2008, 13:58

Περαστικα φιλε modecris και απο μενα. Σιδερενιος.

**teddy** · 31-01-2008, 16:35

modecris περαστικς!!!

σκεφτομαι οτι ειχα να μπω στο φορουμ 10 μερες(γμτ την 4νετ!!!),και απο την αγωνια μου για αυτα που εχασα,πηρα 4 κιλα!!!

**kyriakos7** · 03-02-2008, 15:44

Σκεφτομαι να αρχισω διαβασμα :rofl::rofl::rofl:

**personGR** · 03-02-2008, 16:20

Ότι αν δε δουλέψει το Winternals Administrator Pak, θα γίνει χαμός που έχασα για δεύτερη φορά τις εικόνες της sister...

**Akolov** · 03-02-2008, 16:34

Εγώ σκέφτομαι αυτά....

Λίγα λόγια για την αγάπη
Γράφτηκε στις 29-06-2007 16:51 από τον gexrag.

“…Δεν έχει σημασία ποιον έχεις πληγώσει, αν έμαθες να μην ξαναπληγώσεις. Δεν έχει σημασία τι λάθη έχεις κάνει, αν δεν τα ξανακάνεις.

Για να συμβούν τα παραπάνω, δηλαδή για να μην υποπέσεις ξανά στα ίδια σφάλματα, χρειάζεται ο σχετικός πνευματικός αγώνας. Μόνο με αγώνα του πνεύματος, δηλαδή έχοντας στο νου σου συνεχώς, να μην στεναχωρείς (γενικώς) τα αγαπημένα σου πρόσωπα, καταφέρνεις τελικά και ανεβάζεις κατά πολύ το επίπεδο αγάπης.

Η αληθινή αγάπη λοιπόν κατά την γνώμη μου, είναι αυτή που ξέρει να συγχωρεί. Αυτή που ξέρει να δίνει και όχι να παίρνει. Η αληθινή αγάπη δεν χαρακτηρίζεται από ιδιοτέλεια.

Όταν υπάρχει ιδιοτέλεια, καταλήγει να είναι μια αγάπη που γίνεται ιδιοκτησία κάποιου και όταν αυτή χαθεί, αυτός ο κάποιος χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που τεκμηριώνει την παραπάνω άποψη είναι η ζήλια. Η ζήλια δημιουργεί μια αγάπη υπό μορφή χρησικτησίας. Ζηλεύει κάποιος που φοβάται μην χάσει τον άνθρωπο που αγαπά, και με τα καμώματα ζηλοτυπίας, καταφέρνει και δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες, που θα οδηγήσουν μαθηματικά στην απώλεια της αγάπης. Όταν μάλιστα υπάρχει και ο εγωισμός, τότε τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα. Η αληθινή αγάπη, με την ζήλια και τον εγωισμό δεν συμβαδίζουν.

Η αληθινή αγάπη δεν πληγώνει ούτε πληγώνεται. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να πληγώσει τον άλλο προσφέροντας του αγάπη. Αν κάποιος πληγωθεί από την προσφορά αγάπης του άλλου, αυτό θα συμβεί γιατί δεν είναι σε θέση να δεχθεί μια τέτοια αγάπη. Απ’ την άλλη, όταν κάποιος αγαπά αληθινά, δεν πληγώνεται. Θέλει πάντα το καλύτερο για τα αγαπημένα του πρόσωπα και σέβεται κάθε τους επιθυμία. Αν αυτό συμβαίνει σε όλους, τότε η αληθινή αγάπη οδηγεί σε μια αρμονικότατη συμβίωση μεταξύ συζύγων, οικογενειών, φίλων ,συναδέλφων και κάθε μορφής συμβιούντων.

Εδώ κάπου πρέπει να διευκρινίσω την διαφορά της αληθινής αγάπης από τον έρωτα. Είναι πολλοί που από άγνοια νομίζουν ότι ο έρωτας είναι κάτι διαφορετικό. Ο έρωτας είναι η πιο δυνατή μορφή αγάπης. Ανάμεσα στα δύο φύλα τον άνδρα και την γυναίκα αναπτύσσεται μια έλξη που καμιά σχέση δεν έχει με τον έρωτα. Αυτό είναι που μπερδεύει όσους δεν έχουν μελετήσει σωστά το φαινόμενο. Η έλξη αυτή έχει σχέση με τις ορμόνες του κάθε φύλου, αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα που ορισμένοι αγνοούν. Αυτό είναι η συμβατότητα ανάμεσα στις ψυχές. Υπάρχουν κάποιες ψυχές, που απωθούν η μια την άλλη, αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν εμποδίζει την ανάπτυξη μιας πολύ δυνατής φιλίας. Η φιλία, είναι και αυτή μια μορφή αγάπης. Εγώ προσωπικά, θεωρώ πως είναι πιο ορθό να μιλάει κανείς, για αληθινή αγάπη παρά για έρωτα. Αν ο έρωτας είναι η πιο δυνατή μορφή αγάπης, τότε και η αληθινή αγάπη, είναι η πιο σωστή μορφή αγάπης. Όταν συνδυάζονται και τα δύο, τότε το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Τότε δημιουργούνται εκείνες οι συνθήκες, που η αγάπη γίνεται αιώνια. Αυτό, γιατί οι σύζυγοι χωρίζουν μόνο για το χρονικό διάστημα, που ο ένας βρίσκεται σε κατάσταση ύπνου και ο άλλος στη θνητή ζωή. Υπάρχουν ζευγάρια, που όταν η μια ψυχή φύγει για την άλλη ζωή, η άλλη δεν αντέχει την θλίψη και φεύγει και η δεύτερη, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι ψυχές δηλαδή που ακόμα και ο θάνατος δεν μπορεί να τις χωρίσει. Θα βρουν τρόπο και θα συναντηθούν και πάλι.

Είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν ταιριάζουν. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να συμβιώσουν. Για να συμβιώσουν οι άνθρωποι, απαιτείται διαρκής συμβιβασμός. Στην περίπτωση των ζευγαριών, είναι αρκετό να θέλει πάντα ο ένας, ότι θέλει και ο άλλος. Όταν συμβαίνει αυτό σε ζευγάρι, τότε πρόκειται για ψυχές που είναι γεννημένες η μία για την άλλη.

Δεν έχει σημασία ποιον έχεις πληγώσει, αν έμαθες να μην ξαναπληγώσεις. Δεν έχει σημασία τι λάθη έχεις κάνει, αν δεν τα ξανακάνεις… ”

**Stavtag** · 03-02-2008, 16:44

Originally Posted by ifrit

Εγώ σκέφτομαι αυτά....

Λίγα λόγια για την αγάπη
Γράφτηκε στις 29-06-2007 16:51 από τον gexrag.

“…Δεν έχει σημασία ποιον έχεις πληγώσει, αν έμαθες να μην ξαναπληγώσεις. Δεν έχει σημασία τι λάθη έχεις κάνει, αν δεν τα ξανακάνεις.

Για να συμβούν τα παραπάνω, δηλαδή για να μην υποπέσεις ξανά στα ίδια σφάλματα, χρειάζεται ο σχετικός πνευματικός αγώνας. Μόνο με αγώνα του πνεύματος, δηλαδή έχοντας στο νου σου συνεχώς, να μην στεναχωρείς (γενικώς) τα αγαπημένα σου πρόσωπα, καταφέρνεις τελικά και ανεβάζεις κατά πολύ το επίπεδο αγάπης.

Η αληθινή αγάπη λοιπόν κατά την γνώμη μου, είναι αυτή που ξέρει να συγχωρεί. Αυτή που ξέρει να δίνει και όχι να παίρνει. Η αληθινή αγάπη δεν χαρακτηρίζεται από ιδιοτέλεια.

Όταν υπάρχει ιδιοτέλεια, καταλήγει να είναι μια αγάπη που γίνεται ιδιοκτησία κάποιου και όταν αυτή χαθεί, αυτός ο κάποιος χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που τεκμηριώνει την παραπάνω άποψη είναι η ζήλια. Η ζήλια δημιουργεί μια αγάπη υπό μορφή χρησικτησίας. Ζηλεύει κάποιος που φοβάται μην χάσει τον άνθρωπο που αγαπά, και με τα καμώματα ζηλοτυπίας, καταφέρνει και δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες, που θα οδηγήσουν μαθηματικά στην απώλεια της αγάπης. Όταν μάλιστα υπάρχει και ο εγωισμός, τότε τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα. Η αληθινή αγάπη, με την ζήλια και τον εγωισμό δεν συμβαδίζουν.

Η αληθινή αγάπη δεν πληγώνει ούτε πληγώνεται. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να πληγώσει τον άλλο προσφέροντας του αγάπη. Αν κάποιος πληγωθεί από την προσφορά αγάπης του άλλου, αυτό θα συμβεί γιατί δεν είναι σε θέση να δεχθεί μια τέτοια αγάπη. Απ’ την άλλη, όταν κάποιος αγαπά αληθινά, δεν πληγώνεται. Θέλει πάντα το καλύτερο για τα αγαπημένα του πρόσωπα και σέβεται κάθε τους επιθυμία. Αν αυτό συμβαίνει σε όλους, τότε η αληθινή αγάπη οδηγεί σε μια αρμονικότατη συμβίωση μεταξύ συζύγων, οικογενειών, φίλων ,συναδέλφων και κάθε μορφής συμβιούντων.

Εδώ κάπου πρέπει να διευκρινίσω την διαφορά της αληθινής αγάπης από τον έρωτα. Είναι πολλοί που από άγνοια νομίζουν ότι ο έρωτας είναι κάτι διαφορετικό. Ο έρωτας είναι η πιο δυνατή μορφή αγάπης. Ανάμεσα στα δύο φύλα τον άνδρα και την γυναίκα αναπτύσσεται μια έλξη που καμιά σχέση δεν έχει με τον έρωτα. Αυτό είναι που μπερδεύει όσους δεν έχουν μελετήσει σωστά το φαινόμενο. Η έλξη αυτή έχει σχέση με τις ορμόνες του κάθε φύλου, αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα που ορισμένοι αγνοούν. Αυτό είναι η συμβατότητα ανάμεσα στις ψυχές. Υπάρχουν κάποιες ψυχές, που απωθούν η μια την άλλη, αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν εμποδίζει την ανάπτυξη μιας πολύ δυνατής φιλίας. Η φιλία, είναι και αυτή μια μορφή αγάπης. Εγώ προσωπικά, θεωρώ πως είναι πιο ορθό να μιλάει κανείς, για αληθινή αγάπη παρά για έρωτα. Αν ο έρωτας είναι η πιο δυνατή μορφή αγάπης, τότε και η αληθινή αγάπη, είναι η πιο σωστή μορφή αγάπης. Όταν συνδυάζονται και τα δύο, τότε το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Τότε δημιουργούνται εκείνες οι συνθήκες, που η αγάπη γίνεται αιώνια. Αυτό, γιατί οι σύζυγοι χωρίζουν μόνο για το χρονικό διάστημα, που ο ένας βρίσκεται σε κατάσταση ύπνου και ο άλλος στη θνητή ζωή. Υπάρχουν ζευγάρια, που όταν η μια ψυχή φύγει για την άλλη ζωή, η άλλη δεν αντέχει την θλίψη και φεύγει και η δεύτερη, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι ψυχές δηλαδή που ακόμα και ο θάνατος δεν μπορεί να τις χωρίσει. Θα βρουν τρόπο και θα συναντηθούν και πάλι.

Είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν ταιριάζουν. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να συμβιώσουν. Για να συμβιώσουν οι άνθρωποι, απαιτείται διαρκής συμβιβασμός. Στην περίπτωση των ζευγαριών, είναι αρκετό να θέλει πάντα ο ένας, ότι θέλει και ο άλλος. Όταν συμβαίνει αυτό σε ζευγάρι, τότε πρόκειται για ψυχές που είναι γεννημένες η μία για την άλλη.

Δεν έχει σημασία ποιον έχεις πληγώσει, αν έμαθες να μην ξαναπληγώσεις. Δεν έχει σημασία τι λάθη έχεις κάνει, αν δεν τα ξανακάνεις… ”

:1appl::bowdown:

Σαν ένας άγνωστος θα πω ότι πρέπει να είσαι πολύ ερωτευμένος για να μπορέσεις να πετύχεις όσα αναφέρονται σε αυτό το αριστουργηματικό κομμάτι! Και αν το πετύχεις πραγματικά είναι ευτυχησμένη η κοπέλα που έχεις δίπλα σου.

Σαν buddy έχω να πω...:ohthedrama::frog: και μεις αγαπήσαμε αλλά δεν κάναμε έτσι...:bgrin2:

**conn-a** · 03-02-2008, 16:59

Originally Posted by ifrit

Εγώ σκέφτομαι αυτά....

Λίγα λόγια για την αγάπη
Γράφτηκε στις 29-06-2007 16:51 από τον gexrag.

“…Δεν έχει σημασία ποιον έχεις πληγώσει, αν έμαθες να μην ξαναπληγώσεις. Δεν έχει σημασία τι λάθη έχεις κάνει, αν δεν τα ξανακάνεις.

Για να συμβούν τα παραπάνω, δηλαδή για να μην υποπέσεις ξανά στα ίδια σφάλματα, χρειάζεται ο σχετικός πνευματικός αγώνας. Μόνο με αγώνα του πνεύματος, δηλαδή έχοντας στο νου σου συνεχώς, να μην στεναχωρείς (γενικώς) τα αγαπημένα σου πρόσωπα, καταφέρνεις τελικά και ανεβάζεις κατά πολύ το επίπεδο αγάπης.

Η αληθινή αγάπη λοιπόν κατά την γνώμη μου, είναι αυτή που ξέρει να συγχωρεί. Αυτή που ξέρει να δίνει και όχι να παίρνει. Η αληθινή αγάπη δεν χαρακτηρίζεται από ιδιοτέλεια.

Όταν υπάρχει ιδιοτέλεια, καταλήγει να είναι μια αγάπη που γίνεται ιδιοκτησία κάποιου και όταν αυτή χαθεί, αυτός ο κάποιος χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που τεκμηριώνει την παραπάνω άποψη είναι η ζήλια. Η ζήλια δημιουργεί μια αγάπη υπό μορφή χρησικτησίας. Ζηλεύει κάποιος που φοβάται μην χάσει τον άνθρωπο που αγαπά, και με τα καμώματα ζηλοτυπίας, καταφέρνει και δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες, που θα οδηγήσουν μαθηματικά στην απώλεια της αγάπης. Όταν μάλιστα υπάρχει και ο εγωισμός, τότε τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα. Η αληθινή αγάπη, με την ζήλια και τον εγωισμό δεν συμβαδίζουν.

Η αληθινή αγάπη δεν πληγώνει ούτε πληγώνεται. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να πληγώσει τον άλλο προσφέροντας του αγάπη. Αν κάποιος πληγωθεί από την προσφορά αγάπης του άλλου, αυτό θα συμβεί γιατί δεν είναι σε θέση να δεχθεί μια τέτοια αγάπη. Απ’ την άλλη, όταν κάποιος αγαπά αληθινά, δεν πληγώνεται. Θέλει πάντα το καλύτερο για τα αγαπημένα του πρόσωπα και σέβεται κάθε τους επιθυμία. Αν αυτό συμβαίνει σε όλους, τότε η αληθινή αγάπη οδηγεί σε μια αρμονικότατη συμβίωση μεταξύ συζύγων, οικογενειών, φίλων ,συναδέλφων και κάθε μορφής συμβιούντων.

Εδώ κάπου πρέπει να διευκρινίσω την διαφορά της αληθινής αγάπης από τον έρωτα. Είναι πολλοί που από άγνοια νομίζουν ότι ο έρωτας είναι κάτι διαφορετικό. Ο έρωτας είναι η πιο δυνατή μορφή αγάπης. Ανάμεσα στα δύο φύλα τον άνδρα και την γυναίκα αναπτύσσεται μια έλξη που καμιά σχέση δεν έχει με τον έρωτα. Αυτό είναι που μπερδεύει όσους δεν έχουν μελετήσει σωστά το φαινόμενο. Η έλξη αυτή έχει σχέση με τις ορμόνες του κάθε φύλου, αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα που ορισμένοι αγνοούν. Αυτό είναι η συμβατότητα ανάμεσα στις ψυχές. Υπάρχουν κάποιες ψυχές, που απωθούν η μια την άλλη, αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν εμποδίζει την ανάπτυξη μιας πολύ δυνατής φιλίας. Η φιλία, είναι και αυτή μια μορφή αγάπης. Εγώ προσωπικά, θεωρώ πως είναι πιο ορθό να μιλάει κανείς, για αληθινή αγάπη παρά για έρωτα. Αν ο έρωτας είναι η πιο δυνατή μορφή αγάπης, τότε και η αληθινή αγάπη, είναι η πιο σωστή μορφή αγάπης. Όταν συνδυάζονται και τα δύο, τότε το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Τότε δημιουργούνται εκείνες οι συνθήκες, που η αγάπη γίνεται αιώνια. Αυτό, γιατί οι σύζυγοι χωρίζουν μόνο για το χρονικό διάστημα, που ο ένας βρίσκεται σε κατάσταση ύπνου και ο άλλος στη θνητή ζωή. Υπάρχουν ζευγάρια, που όταν η μια ψυχή φύγει για την άλλη ζωή, η άλλη δεν αντέχει την θλίψη και φεύγει και η δεύτερη, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι ψυχές δηλαδή που ακόμα και ο θάνατος δεν μπορεί να τις χωρίσει. Θα βρουν τρόπο και θα συναντηθούν και πάλι.

Είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν ταιριάζουν. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να συμβιώσουν. Για να συμβιώσουν οι άνθρωποι, απαιτείται διαρκής συμβιβασμός. Στην περίπτωση των ζευγαριών, είναι αρκετό να θέλει πάντα ο ένας, ότι θέλει και ο άλλος. Όταν συμβαίνει αυτό σε ζευγάρι, τότε πρόκειται για ψυχές που είναι γεννημένες η μία για την άλλη.

Δεν έχει σημασία ποιον έχεις πληγώσει, αν έμαθες να μην ξαναπληγώσεις. Δεν έχει σημασία τι λάθη έχεις κάνει, αν δεν τα ξανακάνεις… ”

:1appl::1appl::1appl::1appl::1appl::1appl:με τη σειρά μου κι εγω απλα υποκλίνομαι:bowdown::bowdown::bowdown::bowdown::bowdown::bowd own:

**greekteo** · 03-02-2008, 16:59

Πραγμaτικα αυτα που γραφεις λιγοι τα πιστευουν , και ακομα πιο λιγοι τα τηρουν.... Εγω συμπεραινω οτι καποιος εδω ειναι πολυ ερωτευμενος και η κοπελα την οποια εχει ερωτευτει πολυ μα πολυ τυχερη

**NonBorn** · 03-02-2008, 17:04

Γενικά διαφωνώ σχεδόν κάθετα με οτιδήποτε διάβασα πιο πάνω Νάσο. Δε ξέρω πως γίνεται να πιστεύει κάποιος όλα αυτά όταν έχει ερωτευτεί και αγαπήσει πολύ!

- Η αληθινή αγάπη δεν πληγώνει ούτε πληγώνεται.
Η αληθινή αγάπη είναι αυτή που ακόμα και στο πιο ασήμαντο θα σε πληγώσει περισσότερο από ότιδήποτε άλλο στη ζωή σου όμως...

- Ο έρωτας είναι η πιο δυνατή μορφή αγάπης.
Η αγάπη είναι πολύ διαφορετική από τον έρωτα! Η αγάπη είναι σίγουρα πολύ πιο δυνατή από τον έρωτα. Έρωτας μπορεί να υπάρχει πριν την αγάπη, μπορεί να υπάρχει χωρίς την αγάπη και παρα μα παρα πολύ σπάνια υπάρχει μετά την αγάπη. Η αγάπη μπορεί να μείνει, να υπάρχει, αλλά ο έρωτας να φύγει... Ρώτησε τον μπαμπά και τη μαμά σου, και τους γονείς των φίλων σου, και του γνωστούς σου και θα καταλάβεις τι εννοώ...

- Είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν ταιριάζουν.
Υπάρχουν άνθρωποι που δε ταιριάζουν... Πάρε για παράδειγμα εμένα με το Spown... :rofl::rofl::rofl:

Originally Posted by ifrit

Δεν έχει σημασία ποιον έχεις πληγώσει, αν έμαθες να μην ξαναπληγώσεις. Δεν έχει σημασία τι λάθη έχεις κάνει, αν δεν τα ξανακάνεις… ”

Μερικές φορές όχι μόνο έχει σημασία ποιον πληγώνεις αλλά και από ποιον πληγώνεσαι... Και δεν είναι αν μπορείς ή όχι να το συγχωρέσεις ή να σε συγχωρέσουν, γιατί όταν αγαπάς ή είσαι ερωτευμένος σίγουρα μπορείς να συγχωρέσεις τον άλλον που έχεις απέναντι σου. Αλλά μερικά πράγματα είναι ικανά να σπάσουν ή να ραγίσουν αυτό που έχεις μέσα σου...

Και προφανώς έχουν σημασία τα λάθη που κάνεις... Τα λάθη που κάνεις, σε προσδιορίζουν, σε κάνουν να προχωρήσεις ή σε αφήνουν στάσιμο, σε κάνουν καλύτερο ή χειρότερο ή ότι άλλο. Τα λάθη σου σε κάνουν πιο δυνατό όταν δε τα ξανακάνεις... Ή πιο αδύναμο αν δεν μπορείς να τα αναγνωρίσεις και να τα παραδεχτείς!

Αν θες να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, διδάξου απ' τα λάθη σου, γιατί τα λάθη σου είσαι εσύ!! By Κώστας....

EDIT:

Προφανώς θα με αντιπαθήσουν πολύ με αυτό το μήνυμα από ότι το κόβω (έρε τι θα ακούσω από τη Ντίνα...) αλλάμερικά πράγματα πρέπει να πονέσεις πολύ για να τα συνειδητοποιήσεις...

Και για να μη πέσετε και με φάτε, ο καθένας έχει τα βιώματα που τον προσδιορίζουν και του διαμορφώνουν σκέψη και συνείδηση!

**Akolov** · 03-02-2008, 17:42