Uncharted 4: A Thief's End
Λένε ότι ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, και η φράση αυτή ταιριάζει γάντι στο Uncharted 4. Η Naughty Dog κατάφερε να δώσει μια νέα οπτική στις περιπέτειες του Nathan Drake, να φτιάξει το καλύτερο παιχνίδι της σειράς, να δημιουργήσει ένα τεχνολογικό επίτευγμα για το οποίο θα συζητάμε για πολύ καιρό , και να κλείσει την ιστορία του Drake με έναν πολύ καλό τρόπο. Θα ήταν υπερβολή να τους λέμε πλέον Naughty Gods? Δεν νομίζω, καθώς οι τύποι το αξίζουν και με το παραπάνω.
Developer: Naughty DogΔεν είναι λίγες οι φορές οπού τόσο παιχνίδια όσο και studio θεοποιούνται από τους fans, είναι όμως πραγματικά σπάνιες οι φορές που κάτι τέτοιο μερικοί Developers το αξίζουν 100%. Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι φυσικά η ND. Ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς δεν περιμένει από την εταιρία να βγάλει παιχνίδι που να μην είναι καλό, όμως το να το καταφέρει αυτό, μετά από τόσες αναποδιές, και να δώσει και ένα παιχνίδι σταθμό, είναι κάτι που αγγίζει τα όρια του θρύλου.
Publisher: Sony Computer Entertainment
Διάθεση: Sony Hellas
Ήταν μόλις πριν από 2 χρόνια όταν η συγγραφέας των 3ων προηγούμενων Uncharted , Amy Henning έφυγε από την εταιρία μετά από διαφωνίες που είχε για την κατεύθυνση της σειράς. Λίγο αργότερα το παιχνίδι δέχτηκε ένα ακόμα πλήγμα αφού και ο σκηνοθέτης του παιχνιδιού (και του uncharted 3) Justin Richmond εγκατέλειψε επίσης την εταιρία για να εργαστεί στην Riot Games.
Όπως μάθαμε πρόσφατα, όλη η ιστορία που είχε γραφεί μέχρι εκείνη την στιγμή, εγκαταλείφθηκε, έτσι το παιχνίδι πήγε πίσω αρκετούς μήνες. Αυτός ήταν και ένας από τους λογούς που το παιχνίδι πήρε 3 αναβολές, μέχρι να κυκλοφορήσει, άλλα το αποτέλεσμα τελικά έκανε την αναμονή να είναι γλυκιά. Το πρώτο πράγμα που θα δει κάποιος είναι τα εξωφρενικά όμορφα γραφικά του. Θα το αναλύσω ποιο κάτω διεξοδικά, αλλά για αρχή να σας πω ότι θα ξεπεράσει τις προσδοκίες σας, και ξέρω ότι αυτές οι προσδοκίες είναι αρκετά μεγάλες. Είναι το παιχνίδι που θα κάνει φίλους σας, την κοπέλα σας, την γυναίκα σας, και γενικά άτομα που δεν έχουν σχέση με το gaming, να κολλήσουν στην οθόνη και να σας παρακολουθούν να παίζετε.
Αρκετοί είχαμε την απορία για το τι μορφή θα πάρει το παιχνίδι υπό την καθοδήγηση των Druckman ,Straley (The Last Of Us) θα γίνει ποιο σκοτεινό? ποιο σοβαρό? περισσότερο σαν το TloU? θα έχανε τον αρχικό χαρακτήρα του? Τελικά τίποτα σχεδόν από τα παραπάνω δεν συμβαίνει. Το παιχνίδι είναι ένα UNCHARTED 100%, ούτε ποιο σκοτεινό έγινε, ούτε και τόσο ποιο σοβαρό, θα έλεγα ότι άπλα έγινε ποιο ώριμο. Ώριμο αρκετά ώστε να αντανακλά τις αποφάσεις του Drake σε αυτή την ποιο προχωρημένη ηλικία.
Όμως στον πυρήνα του το παιχνίδι παραμένει πιστό στην συνταγή που αγαπήσαμε, εξωτικές τοποθεσίες, platforming, shooting, επίλυση γρίφων, και εξωφρενικά set pieces, είναι όλα παρόντα και στην 4η συνέχεια του Uncharted. Οι επιρροές από το TLoU υπάρχουν βέβαια , αλλά δεν είναι οι σεναριακές, αφορούν κυρίως gameplay mechanics που βοηθούν βέβαια στο δέσιμο με τους χαρακτήρες. Δυο είναι λοιπόν οι προσθήκες αυτές, η πρώτη και σημαντικότερη είναι αυτή της προσθήκης ενός συντροφικού παίκτη, σχεδόν σε όλη την διάρκεια της περιπέτειας. Ναι μεν αυτό συνέβαινε και παλιότερα καθώς ήμασταν αρκετές φορές με τον Sully, την Elena, και άλλους, αλλά ποτέ αυτή η συνεργασία δεν είχε τόσο νόημα όσο στο uncharted 4.
Φανταστείτε απλά ότι οι συνεργάτες σας έχουν την ευφυΐα που είχε η Ellie στο LoU, αντιδρούν πάντα σωστά, στον σωστό χρόνο. Σας βοηθούν με το shooting, αλλά ακόμα και σε κοντινές επαφές, όπου είδαμε πολλές φορές ομαδική δουλεία εναντίον ενός εχθρού. Αυτούσιος έχει περάσει επίσης και ο μηχανισμός όπου ο ένας βοήθα τον άλλο να ανέβει σε κάποιο δυσπρόσιτο σημείο, ενώ τέλος υπάρχουν και οι προαιρετικοί διάλογοι που είδαμε στο LoU.
Κάπου εδω θα έχετε αρχίσει να αναρωτιέστε γιατί δεν μιλαω για την ποιο "ώριμη" ιστορία που είπα πριν. Αυτό γίνεται σκόπιμα καθώς δεν θέλω να το χαλάσω σε κανέναν αποκαλύπτοντας το παραμικρό στοιχείο. Το μόνο που θα πω είναι ότι ο Drake αυτή την φορά δεν έχει σαν κίνητρο την εμμονή του με το κυνήγι θησαυρών, και ότι το τέλος αφήνει μικρά περιθώρια για συνέχεια σε επόμενο παιχνίδι, αν και είμαι βέβαιος ότι η Sony εάν θέλει μπορεί να βρει τρόπο να κάνει ένα ακόμα uncharted, έστω και χωρίς την ND. Γενικά πάντως το γράψιμο των χαρακτήρων και οι διάλογοι είναι όπως είπα πιο ώριμοι. Ναι μεν υπάρχουν ακόμα τα αστεία του drake, αλλά έχουν πλέον περιοριστεί. Πάντως οι αλλαγές αυτές είναι όσες ακριβώς πρέπει, και δίνουν από την μια μεριά μια νέα οπτική, αλλά ταυτόχρονα και αυτό είναι πολύ σημαντικό, διατηρούν το πνεύμα και το ύφος της σειράς.
Ένα από τα πράγματα που δεν είναι εμφανές από την πρώτη στιγμή, αλλά γίνεται ολοένα και περισσότερο φανερό όσο προχωρείτε στο παιχνίδι, είναι το Scale του. Πραγματικά δεν ήταν λίγες οι φορές που νομίζαμε ότι παίζαμε open world παιχνίδι, ναι τόσο μεγάλες είναι ορισμένες περιοχές. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι απλά είναι τόσο τέλειο και πανέξυπνο το level design που δίνει αυτή την αίσθηση, όταν στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με ένα linear παιχνίδι.
Το παιχνίδι σε καθοδηγεί έξυπνα στον σωστό δρόμο, ενώ παράλληλα σου δίνει την ψευδαίσθηση ότι μπορείς να πας όπου θέλεις, ενώ κάτι τέτοιο φυσικά δεν ισχύει. Λόγο του μεγάλου μεγέθους των επιπέδων, αλλά κυρίως λόγο του γεγονότος ότι υπάρχει πλέον και πολύ περισσότερο Verticality στην σχεδίαση των επιπέδων, έχει μπει ένας νέος μηχανισμός για να περνάτε τεράστια χάσματα, και αυτό είναι το σχοινί με τον γάντζο που γραπώνεται σε ορισμένα προκαθορισμένα σημεία. Επίσης στο τελευταίο act θα πάρετε και ένα καρφί με το οποίο θα μπορείτε να σκαρφαλώσετε σε κάποιες συγκεκριμένες επιφάνειες από πορώδη βράχο. Οφείλουμε εδω να πούμε ότι και τους δυο μηχανισμούς το παιχνίδι του έχει "δανειστεί" από το reboot του Tomb Raider.
Για πρώτη φορά στα uncharted έχουμε και την επιλογή για διαφορετική προσέγγιση σε κάθε αναμέτρηση. Πρώτον αυτό γίνεται λόγο του level design το οποίο επιτρέπει πολλαπλές προσεγγίσεις σε μια μάχη. Το δεύτερο στοιχείο είναι η προσθήκη ενός stealth συστήματος, μέσω του οποίου μπορείτε να εξουδετερώσετε ποιο εύκολα εχθρούς αθόρυβα, ή ακόμα και να τους προσπεράσετε εντελώς. Και τα δυο παραπάνω στοιχεία φωνάζουν The Last Of Us, και είναι κάτι που θα το βρείτε πιστεύω πολύ θετικό, άλλωστε μπορείτε να το αγνοήσετε τελείως και να παίξετε guns blazing όπως παλιά. Επίσης μια εντελώς νέα προσθήκη που έχει να κάνει καθαρά με το stealth gameplay είναι η δυνατότητα να μαρκάρετε τους εχθρούς σε ένα επίπεδο , έτσι ώστε να ξέρετε που βρίσκονται ακόμα και όταν δεν έχετε οπτική επαφή μαζί τους.
Τελική προσθήκη στο gameplay του παιχνιδιού είναι και τα σημεία όπου γλιστράτε, με περιορισμένο έλεγχο του χαρακτήρα σας. Αν και είναι ενδιαφέρουσα αυτή η νέα προσθήκη, πιστεύω ότι την χρησιμοποίησαν λίγο περισσότερο απ'οσο έπρεπε σε κάποια επίπεδα. Το παιχνίδι έχει επίσης επιμέρους βελτιώσεις στο κομμάτι του shooting, με την προσθήκη βοήθειας για το κλείδωμα των εχθρών όπως είναι για παράδειγμα στο GTA. Αυτή μάλιστα η επιλογή δεν είναι απλά on-off καθώς έχει 10 επίπεδα ρύθμισης. Βέβαια εδω πρέπει να πούμε ότι μια σημαντική αλλαγή στο παιχνίδι, είναι ότι έχει περιοριστεί αισθητά ο χρόνος που θα σπαταλάτε για shooting, ενώ έχει δοθεί μεγαλύτερο βάρος στο platforming.
Και πάμε τώρα να δούμε και την παρουσίαση του τίτλου. Δεν κυκλοφορεί τυχαία στην πιάτσα το παρατσούκλι Naughty Gods, γιατί πραγματικά αυτή η ομάδα έχει στις τάξεις της θεούς του προγραμματισμού. Για να μην το κουράζουμε πολύ, το παιχνίδι έχει τα καλύτερα γραφικά με διαφορά, τελεία. Και ναι βάζω μέσα και το PC, καθώς δεν έχω δει κάτι που να με έχει εντυπωσιάσει στον ίδιο βαθμό στο PC.
Υπάρχουν δυο τύποι όμορφων παιχνιδιών, ο ένας είναι αυτός του τεχνικά άρτιου παιχνιδιού με τέλεια textures, γεωμετρία, post processing , ενώ υπάρχει και ο τύπος του αρτιστικα όμορφου, χωρίς να έχει εντυπωσιακό τεχνικό τομέα. Όμως τα παιχνίδια που μένουν χαραγμένα για πάντα στην μνήμη μας είναι αυτά που αριστεύουν και στους δυο τομείς, και δεν μπορώ να βρω καλύτερο παράδειγμα από το Uncharted 4. Δεν είναι μόνο το πόσο εντυπωσιακό είναι τεχνικά, αλλά και το πόσο άψογο είναι από καλλιτεχνική άποψη. Πανέμορφα τοπία, και σκηνικά , με τρελή λεπτομέρεια, που θα σας κάνουν να είστε κάθε τρεις και λίγο με το δάκτυλο στο share button.
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς για τα γραφικά του παιχνιδιού? είναι απλά άριστο σε όλους τους τομείς, ενώ βάζει πλέον την μπάρα πολύ ψηλά για μια ακόμη φορά. Το παιχνίδι τρέχει στα 1080@30 χωρίς εμφανείς πτώσεις στο frame rate, ακόμα και όταν γίνεται ο κακός χαμός στην οθόνη. Η εικόνα του είναι κυριολεκτικά κρύσταλλο, χωρίς ίχνος aliasing, τα textures υψηλότατης ποιότητας, ενώ υψηλά πρέπει να έχουν και το filtering καθώς δεν είδα πουθενά κάποιο άσχημο ή μέτριο αποτέλεσμα, ότι γωνία και να δοκίμασα.
Ίσως το ποιο εντυπωσιακό για εμένα να είναι ο τέλειος φωτισμός. Είχαμε δει πάρα πολύ καλά δείγματα σε αυτόν τον τομέα από το The Last Of Us, αλλά πλέον η ομάδα αξιοποιεί το νέο hardware στο έπακρο. Ότι συνθήκες και να συναντήσετε, δεν θα δείτε άσχημο φωτισμό, θέλετε ημέρα? θέλετε σε σκοτεινά τούνελ? σούρουπο? ανατολή? νύχτα με καταιγίδα? ΠΑΝΤΑ τέλειο αποτέλεσμα. Τέλειοι είναι και οι shaders γενικότερα, αφού όλες οι επιφάνειες δείχνουν ρεαλιστικές , ενώ αυτό θα το δείτε κυρίως στα πρόσωπα των χαρακτήρων, αλλά και όπου υπάρχει νερό, καθώς η ND κατάφερε να βελτιώσει τους ήδη πολύ καλούς shaders , που είχε από εποχή του πρώτου Uncharted.
Αυτό βέβαια που ξεχώριζε πάντα την σειρά από τον ανταγωνισμό, ήταν το εκπληκτικό animation, το οποίο αν είναι ποτέ δυνατόν, βελτιώθηκε και αυτό. Ποτέ δεν θα δείτε μετάβαση από στάση Α σε στάση Β που δεν θα είναι ομαλή, ή εκτός τόπου και χρόνου. Όλες οι κινήσεις και οι μεταβάσεις σε αυτές είναι απλά κορυφαίες. Βέβαια δεν έφτανε κάτι τέτοιο στην ND, έτσι πλέον έχει ενσωματώσει και ένα μοντέλο φυσικής, και αντικειμένων που καταστρέφονται, έτσι ώστε να κάνει τον κόσμο του Uncharted 4 ακόμα ποιο ρεαλιστικό. Φυσικά αυτό δεν γίνεται για όλα τα αντικείμενα μέσα στο παιχνίδι, γιατί η λεπτομέρεια που υπάρχει είναι απλά εξωφρενική.
Κάθε σκηνή έχει τα δικά της αντικείμενα που μπορεί να είναι από μερικές 100-αδες σε απλές σκηνές, έως χιλιάδες σε πολύπλοκα περιβάλλοντα. Παρόλα αυτά υπάρχουν πάρα μα πάρα πολλά αντικείμενα που καταστρέφονται από τους πυροβολισμούς, όπως κιβώτια, φράχτες, μπουκάλια, κουτάκια, πλακάκια, τοίχοι κ.α. Σε κάποιους θα έφταναν όλα αυτά, όχι όμως στην ND. Το γλυκό έρχεται και δένει με την προσθήκη ίσως των ποιο όμορφων particle systems που έχουμε δει ποτέ. Έτσι εφέ όπως φωτιές, καπνοί , εκρήξεις είναι απλά κορυφαία, αλλά δεν μένουμε εδώ, καθώς μπορείτε να δείτε σωματίδια να αιωρούνται στο περιβάλλον, ή ακόμα και μέσα στο νερό.
Και στον τομέα του ήχου το αποτέλεσμα είναι άριστο. Με πολλές ρυθμίσεις για τον ήχο του παιχνιδιού έτσι ώστε να δίνει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε κάθε setup (TV, home cinema κ.α.) η ND ανεβάζει και εδώ τον πήχη. Οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών , είναι απλά εξαιρετικές, ενώ σε αυτό συμβάλει και το εκπληκτικό facial capture που δίνει ζωή στους χαρακτήρες, αφού υπάρχουν φορές που βλέπεις συναισθήματα χωρίς ο ηθοποιός να πει μια λέξη. Σε ίδιο τέλειο επίπεδο είναι τα ηχητικά εφέ και η μουσική του παιχνιδιού, που προσαρμόστηκε στο νέο ύφος που πήρε η σειρά.
Κάπου διάβασα ένα σχόλιο ότι το Uncharted 4 είναι πρακτικά ένα PS5 παιχνίδι. Αν και βρισκω τον συγκεκριμένο ισχυρισμό υπερβολικό, μπορώ να συμφωνήσω στο εξής, ότι όποιος δει το παιχνίδι, θα καταλάβει ότι είναι μια κατηγορία από μόνο του. Από εδώ και εμπρός τα παιχνίδια του ps4 χωρίζονται σε δυο κατηγορίες, το Uncharted (ίσως γενικότερα παιχνίδια της ND) και τα υπόλοιπα.
Το παιχνίδι πρέπει να πούμε κάπου εδω ότι έχει την μεγαλύτερη διάρκεια από όλα τα υπόλοιπα της σειράς. Μου πήρε σχεδόν 16 ώρες για να το τελειώσω, στο normal επίπεδο, και με βοήθεια στο shooting, ενώ η εξερεύνηση ήταν σε μέτρια προς μικρά επίπεδα, καθώς δεν βρήκα ούτε τους μίσους θησαυρούς. Βέβαια πρέπει να ομολογήσω ότι προς το τέλος το έτρεξα λίγο για να μπορέσω να γράψω το παρόν review. Φαντάζομαι ότι σε μεγαλύτερο επίπεδο δυσκολίας, χωρίς βοήθεια και με περισσότερη εξερεύνηση, μπορεί να περάσει κάποιος και τις 20 ώρες.
Και σαν να μην ήταν αρκετό αυτό, το παιχνίδι έχει και ένα πολύ καλό multiplayer mode, για πρώτη φορά στα 60fps. Με νέες προσθήκες όπως υπερφυσικές δυνάμεις, αλλά και την δυνατότητα χρήσης ενός βοηθού, είναι βέβαιο ότι θα κρατήσει τους fans του συγκεκριμένου mode για πολύ καιρό απασχολημένους. Δυστυχώς λόγο έλλειψης χρόνου δεν μπόρεσα να παίξω αρκετά για έχω μια ποιο καλύτερη ανάλυση, επιφυλάσσομαι να το κάνω στο σύντομο μέλλον.
Όπως είπα και στην εισαγωγή, εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, και η ND μας έδωσε όχι μόνο το καλύτερο παιχνίδι της σειράς, αλλά και ένα παιχνίδι ορόσημο για το οποίο θα μιλάμε για πολλά χρόνια, για πόσα χρόνια ρωτάτε? μα αγαπητοί μου είναι πολύ απλό, για όσα χρόνια θα κάνει η ND να βγάλει το επόμενο παιχνίδι της.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 10
Reply With Quote
Originally Posted by hakoo
Bookmarks