Ο ενθουσιασμός μου αυτή την στιγμή είναι τέτοιος, που δύσκολα μπορώ να τον αποκρύψω… αντΆ αυτού επιλέγω να τον μοιραστώ…
Επιτέλους, μόλις χρύσωσα το τελευταίο event που μου έλειπε για να πάρω το gold standard και μαζί το platinum trophy. Τι άλλο… τη suzuka στα vettel challenges…
Είχα πάρει και τα 3 χάλκινα καιρό τώρα, με το ds3 ακόμα, αλλά αιώνες μακριά από το χρυσό… δεν το οδηγούσα και ποτέ αυτό το πράμα, οπότε το είχα παρατήσει εκεί…
Από τότε όμως που πήρα το τιμόνι (dfgt) με έτρωγε λίγο, οπότε τα ξαναέπιασα… Σχετικά γρήγορα ήρθε το χρυσό στη monza (2:03,601), και σχετικά δύσκολα ήρθε και στο nurburgring (2:07,643)… Στη suzuka όμως τα πράγματα ζόρισαν αρκετά… έκανα ένα 2:12.0xx κάποια στιγμή, αλλά και πάλι αυτά τα 2" που έλειπαν φάνταζαν αιώνας…
Από την Πέμπτη που έβγαλαν το νέο tt στα seasonal, αυτό με το red bull, δεν ξέρω γιατί αλλά μου καρφώθηκε στο μυαλό… Σήμερα λοιπόν, είπα να αφιερωθώ σΆ αυτό… Ώρα με την ώρα φαινόταν όλο και πιο κοντά το χρυσό, και ύστερα από κάνα 3ωρο έρχεται ξαφνικά ένα 2:10.107… εκεί να δεις πείσμα… Ε, μετά από καμιά ώρα, ήρθε... 2:09,977…
Θα μπορούσε να ήταν και 2:9,χαμηλό, καθώς ήταν πολύ καλός πρώτος γύρος (στο 1:5,3xx) αλλά νευρικός δεύτερος (στο 1:4,5xx)... αλλά όπως και να 'χει... Χάρηκα για την γνωριμία redbull, ήταν η τελευταία φορά που έκατσα πίσω απΆ το τιμόνι σου…
Bookmarks