Papo & Yo

[modecris]

Publisher:Minority Media
Developer:Minority Media

Αν υπάρχει κάτι για το οποίο παραπονιούνται οι gamers σε αυτήν την γενιά αυτό είναι η έλλειψη πρωτοτυπίας ή αν θέλετε δημιουργούνται πλέον τα παιχνίδια με συγκεκριμένα στάνταρ. Η αγορά έχει πλημμυρίσει από FPS και πολλά είδη όπως horror,stealth,platform ή point & click είναι πια είδος προς εξαφάνιση. Ο λόγος φυσικά είναι το υπερβολικά κόστος παραγωγής που δεν αφήνει περιθώρια για πειραματισμούς και όλοι ακολουθούν το ρεύμα (ή μόδα αν θέλετε) της εποχής. Ευτυχώς που υπάρχει όμως το PSN (και το XBL αντίστοιχα) από το οποία πήραμε σε αυτήν την γενιά μερικά παιχνίδια-διαμάντια τα οποία πάρα πολλοί retail τίτλοι αδυνατούν να τα ακολουθήσουν.



**ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ**
Σε τέτοιου είδους παιχνίδια είναι καλύτερα οι διάφορες πτυχές του παιχνιδιού να ανακαλύπτονται ιδίοις όμμασι.Προσωπικά έκανα ότι ήταν δυνατών ώστε να μην αποκαλύψω κάτι που δεν πρέπει αλλά φευ! review είναι και δεν γίνεται να μην γράψω τίποτα! συνεχίστε με δική σας ευθύνη...


ΥΠΟΘΕΣΗ:
Το παιχνίδι ξεκινά και βρίσκει τον ήρωα μας,τον Quico,κρυμμένο και φοβισμένο σε μία ντουλάπα προσπαθώντας να κρυφτεί από κάτι που τον απειλεί. Από εκεί θα μεταφερθεί σε έναν μαγικό κόσμο που θυμίζει Λατινική Αμερική και τον οποίο τον βλέπει μέσα από τα παιδικά του μάτια. Σπίτια που μεταφέρονται ,που περπατάνε ή ακόμα και πετάνε μας δίνουν πρόσβαση σε απρόσιτα σημεία ενώ ακόμα και οι διάφοροι διακόπτες που θα συναντήσουμε είναι σαν να έχουν ζωγραφιστεί με κιμωλία.

Στην πορεία θα συναντήσει άλλους 3 πρωταγωνιστές: Τον Λούλα, ένα ζωντανό παιχνίδι-ρομπότ το ποίος του δίνει extra ικανότητες, ένα κοριτσάκι το οποίο στην αρχή αποφεύγει και κοροϊδεύει τον Quico αλλά μετά θα έρθει μαζί του και τέλος το Monster, ένα τέρας το οποίο την μια μπορεί να παίζει μαζί του μπάλα και την άλλη στιγμή να τον κυνηγάει με μανία. Ο ήρωα μας από την αρχή (και όσο και να τον φοβίζει λόγω των εκρήξεων βίας εναντίον του) νοιώθει πως πρέπει να τον βοηθήσει. Πάνω σε αυτούς τους 3 βασίζεται και η όλη πλοκή του παιχνιδιού μέχρι το τέλος.

Βέβαια από την αρχή καταλαβαίνουμε πως η όλη ιστορία έχει κάτι βαθύτερο να μας πει. Δεν προσπαθούμε να πάμε απλά το τέρας κάπου αλλά ζούμε κάποιες καταστάσεις που βιώνει ο Quico (και ο κάθε Quico) μέσα από τα αθώα παιδικά του μάτια. Έχει δεσμούς με το τέρας αλλά προσπαθεί να τον αποβάλει και από πάνω του. Νοιώθει την ανάγκη να τον φροντίσει αλλά όταν αφηνιάζει βλέπει την αλήθεια κατάματα. Προσπαθεί να τον βοηθήσει αλλά το μόνο που θέλει να κάνει είναι να τον δικαιολογήσει. Αυτό είναι στην ουσία το παιχνίδι: η μάχη με τις αναμνήσεις του Quico και η προσπάθεια του να θεραπεύσει αυτό που τον πληγώνει..



GAMEPLAY:
Το gameplay είναι αρκετά απλοϊκό μα καθόλου κακό. Προσπαθούμε απλά να συνεχίσουμε στο επόμενο ταμπλό λύνοντας σχετικά απλούς γρίφους ενώ ο χειρισμός χωρίς να είναι κακός μερικές φορές δεν είναι και τόσο ακριβής. Όπως είπα οι γρίφοι είναι απλοί αλλά το αποτέλεσμα ενός μοχλού ή ενός διακόπτη είναι πρωτότυπο και ευφάνταστο, όπως ακριβώς βλέπουν και τα παιδιά την ζωή γύρω τους. Σε μερικά σημεία μάλιστα υπερέβαλαν κιόλας!


ΓΡΑΦΙΚΑ:
Τα γραφικά χωρίς να είναι κάτι το εξαιρετικό, κάνουν καλά την δουλειά τους και μεταφέρουν την ατμόσφαιρα τις ιστορίας με ευκολία. Οι λεπτομέρειες είναι αρκετά καλές και σε ορισμένα σημεία θα εκπλαγούμε κιόλας ενώ το frame rate παίζει σε άνω του ανεκτού αριθμό. Από την άλλη το tearing δεν λείπει εντελώς αλλά είναι περιορισμένο αρκετά και σε πολύ λίγα σημεία.



ΗΧΟΣ:
Εδώ δεν μπορούμε να δώσουμε κάτι λιγότερο από άριστα! Υπέροχα μουσικά κομμάτια μας ταξιδεύουν ευχάριστα, τα ηχητικά εφέ έχουν παιδικό στυλ (άλλωστε όλο το παιχνίδι είναι σαν παραμύθι) αλλά δένουν απόλυτα με το game και σε κανένα σημείο δεν μας κάνουν να βαρεθούμε ή να νοιώσουμε πως έχει γίνει κάποιο λάθος στην επιλογή των κομματιών. Βρίσκονται εκεί για να κάνουν ακριβώς αυτό που πρέπει: δίνουν τέμπο στον τίτλο, δίνουν ρυθμό και δημιουργούν συναισθήματα. Απλά άριστα λοιπόν!

OTHER MODES:
Ούτε για αστείο! Δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός της ιστορίας και αν το τελειώσετε (και θα χρειαστείτε μόνο 4-6 ώρες) μπορείτε να το ξαναπαίξετε και να βρείτε τα 25 καπέλα που βρίσκονται διάσπαρτα, τα περισσότερα είναι εμφανή αλλά υπάρχουν και μερικά πολύ καλά κρυμμένα.



ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ:
Σε τέτοιου είδους παιχνίδια πάντα έχω μαζί μου τον καλύτερο κριτή: κάποιο παιδί! Και μόνο από τις ατάκες που έλεγε ο γιος μου όταν παίζαμε το demo μου έδειξαν πως αν και το παιχνίδι έχει βαθύτερες έννοιες, το έχουν κάνει με τέτοιο ευχάριστο τρόπο που μπορεί να παιχτεί από όλους. Είναι μικρό αλλά πλήρες, γεμάτο από συναισθήματα χαρά λύπη σασπένς. Είναι κάτι που θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ταινία αλλά και τώρα παίζοντας το αυτό ακριβώς αισθανόμαστε: είναι μια ιντεράκτιβ ταινία και μια προσπάθεια του δημιουργού του να μας μεταφέρει (ίσως?) κάποια βιώματα με τέτοιο τρόπο ώστε στο τέλος να νομίζουμε πως τα ζήσαμε εμείς. Τώρα το πόσο θα αγγίξει τον καθένα είναι σχετικό, μήπως όμως αρέσουν σε όλους όλες οι ταινίες το ίδιο?

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ:

Τα λίγα αρνητικά του δεν μπορούν να του στερήσουν κάτι λιγότερο από …

[the master]

πολυ ωραιο!

[chronohill]

Πολυ ομορφο και ειλικρινες review!Μπραβο Χρηστο!το σκεφτομουν να το κατεβασω...τωρα με επεισες!

[enstikto]

Εγώ δεν το διάβασα γιατί είπες "προχωρήστε με δική σας ευθύνη" και αγχόθηκα
Απο τις φώτος όμως μου θυμίζει "Last Guardian". Ισχύει;

[chronohill]

Αποτι εχω καταταλαβει πρεπει να έχει πολυ ωραιο σεναριο με ανατροπές κτλ.Ισχυει και αυτο?Σε βομβαρδισαμε με ρωτήσεις!

[modecris]

Το Last Guardian δεν το έχω παίξει!
chronohill μην φανταστείς κανα σενάριο χολιγουντιανής ταινίας, πάντως σε καθηλώνει και έχει ενδιαφέρον όσο ξετυλίγεται το κουβάρι.

Καλύτερη λύση είναι να δείτε πρώτα το demo.

[Lefteris_X]

γιατί ποιος το έχει παίξει το Last Guardian ή έχει δει πραγματικό demo από gameplay;

πέθανα στα γέλια με την απάντηση του Modechris "δεν έχω παίξει το Last Guardian"....

@Enstikto: όχι το Papo and Yo δεν μοιάζει με το Last Guardian (ούτε καν στο ICO δεν μοιάζει). Όπως πολύ σωστά είπε και ο modechris, υπάρχει σε demo όποιος θέλει να το επεξεργαστεί ιδιοχείρως.
Και είναι αρκετά κατατοπιστικό.

Προσωπικά το βρήκα σχετικά βαρετό, καθώς το στυλ "γρίφων" (μετακίνηση blocks), δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσιάζει ιδιαίτερα.

Τα γραφικά τα βρήκα μέτρια έως σχετικά άσχημα (ψιλο-άθλιο engine τεχνικά), για έτος 2012. Ειδικά το frame rate, για τόσο απλοικά γραφικά δεν είναι άρτιο, καθώς (τεχνικά) άνετα μπορούσε να είναι στα 60 frames per second σταθερότατα.

Η μουσική με άφησε αδιάφορο, καθαρά υποκειμενικά βέβαια, γιατί δεν μου αρέσει αυτό το στυλ ηχητικής επένδυσης. (περί γούστου λοιπόν, το ηχητικό θέμα)

τέλος, ειλικρινά το παιχνίδι με κάνει να απορώ:

από την μια, δεν λέω, να υποστηρίξουμε την προσπάθεια του ανθρώπου....αλλά γιατί ακριβώς να την υποστηρίξουμε;

για τα γραφικά που δεν έχει να επιδείξει τίποτα; για την μουσική (που κρίνεται υποκειμενικά) ; για το σενάριο (που και πάλι απλοικό είναι) ; για τους γρίφους (σε αυτό άντε πες, ΟΚ) ;

ωραία όλα αυτά...αλλά για πόσα χρήματα; 10 ευρώ; (αν θυμάμαι καλά)

δηλαδή αν δίνω 10 ευρώ για μια τέτοια παραγωγή.......πόσα πρέπει να δώσω (αντιστοιχία ποιότητας / παραγωγής / συνόλου και τιμής) για το Last of us ή το Uncharted 3 ή το Metal Gear 4 / Ground Zeroes; 100 ευρώ;

τελικά μήπως πρέπει να γίνουμε πολύ πιο αυστηροί;

το Papo and Yo ή θα έπρεπε να είναι στα 5 ευρώ (τιμή όμως που ξεφτιλίζει την προσπάθεια του δημιουργού) ή θα έπρεπε να είναι στα 20 ευρώ αλλά ΠΟΛΥ καλύτερο σε όλα τα σημεία του (τεχνικά μέρη, σενάριο, βάθος gameplay, ποικιλία στην εξέλιξη / μορφή γρίφων και όχι επαναλαμβανόμενο concept συνεχώς).

έτσι όπως είναι.....είναι μια μέτρια κατάσταση κατ' εμέ.

Δοκιμάστε το demo (δεν θυμάμαι αν είναι στο ελληνικό / ευρωπαικό PS Store ή στο αμερικάνικο) και κρίνετε από μόνοι σας.

[modecris]

Και όπως έγραψα και παραπάνω:

Τώρα το πόσο θα αγγίξει τον καθένα είναι σχετικό, μήπως όμως αρέσουν σε όλους όλες οι ταινίες το ίδιο?

Το παιχνίδι ή το λατρεύεις ή το απεχθάνεσαι. Και στο metacritic βλέπεις από 90/100 έως 40/100.

Ο Leyteris_X (εσύ γιατί με λες modechris? :Ρ) το είδε με το ψυχρό/τεχνικό μάτι του. Εγώ το είδα σαν μια συνολική εμπειρία.

Η τιμή στο PSN είναι 15Ε.

[Lefteris_X]

βγάλε το "y" και βάλε "f" γιατί στα αγγλικά θα με προφέρουν Λαϊτέρης χααχχααχαχαχ

γειά σου ρε Χρήστο! πάντως έχεις δίκιο για το love it or hate it. αν και όπως είπα, σε εμένα συνέβη το χειρότερο από τα δύο (κατ' εμέ το χειρότερο): ούτε like ούτε dislike. μια "μέση" κατάσταση. Πως λέμε "για να πάρει τα πολλά" λολ ;


όσο για την τιμή, χειροτερεύει αυτό που είπα παραπάνω: αν για αυτόν τον τίτλο απαιτούνται 15 ευρώ, τότε για το Last of us θα πρέπει (αντιστοιχία όπως περιέγραψα στα προηγούμενα ποστ) να πληρώσουμε 100-120 ευρώ; (το έξτρα 20αρικάκι το έβαλα, γιατί η τιμή τελικά είναι 15 ευρώ και όχι 10 ευρώ όπως υπέθετα )

[grip]

Εμένα δεν μου άρεσε καθόλου.Δεν ήξερα περί τίνος πρόκειται και είπα να του δώσω μια ευκαιρία.Με το που έβγαλα το demo το απεγκατέστησα.Δεν μου άρεσε για πολλούς λόγους,αρκετούς με αυτούς που παρέταξε ο Λευτέρης πιο πάνω.

[modecris]

Το δυνατό σημείο του παιχνιδιού είναι το συναίσθημα και η οπτική από την οποία βλέπουν τα παιδιά την ζωή (χοντρικά το λέω). Είναι σαν να κοιμάσαι και να βλέπεις όνειρο: βλέπεις οικία πράγματα αλλά με μαγικές ικανότητες και ιδιότητες. Κάτι σαν παραμύθι.

Όσο και αν μου άρεσε εμένα το demo δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το τί επακολούθησε/και με κορύφωση το τέλος όπου ξεδιαλύνονται οι όποιες αλληγορίες. Αλλά είπαμε γούστα είναι αυτά.

[the master]

το κακο με αυτα τα παιχνιδια ειναι οτι ,ενω εχουν μια καλη ιστορια και ομορφα visuals, δεν δινεται βαση στο gameplay με αποτελεσμα να καταντανε ιδιαιτερα βαρετα ας πουμε αλλα ναι γουστα ειναι αυτα,,, λιγο που το επαιξα δεν με κεντρισε