Κάποιοι φίλοι από εδώ με γνωρίζουν προσωπικά, έχουν έρθει στο σπίτι μου κλπ.
Με κάποιους απλά ανταλλάσουμε κάποια μηνύματα διαδικτυακά.
Κατά καιρούς λοιπόν ανέβαζα φωτογραφίες τόσο με τη συλλογή από φιγούρες που είχα,
είτε από τα pinball, arcades κλπ που κάποια από αυτά τα περιποιόμουν καταλλήλως, κάποια τα κατασκεύζα από την αρχή
καθώς βέβαια και τη σειρά από γλυπτά από gaming χαρακτήρες που έχω στο κανάλι μου στο YT.
Η συλλογή μου ήταν αρκετά μεγάλη και με αρκετά καλά κομμάτια θα έλεγα.
Τα τελευταία χρόνια όμως είχα αρχίσει να έχω αμφιβολίες ως προς το τι μου προσφέρει μια τέτοια συλλογή.
Τι πραγματικά μου γεμίζει και αν έχει νόημα για μένα (πάνω κρίνω με τα δικά μου κριτήρια και ανάγκες οκ; ) να συνεχίσω να επενδύω ενέργεια, χρήματα και πολύ αγάπη πάνω σε αυτό το κομμάτι.
Ότι παιχνίδι αγόραζα ακόμη και αν δε το έπαιζα (μπορεί να καταλάβαινα στη πορεία πως δε μου ταιριάζει πχ) το κρατούσα γιατί πήγαινε στη συλλογή.
Τα μηχανήματα επίσης. Από πολύ παλιά μηχανήματα που τα είχα στα κουτιά τους μέχρι και τη προηγούμενη γεννιά όλα υπήρχαν τακτοποιημένα και δε πουλούσα ποτέ τίποτε.
Τα πράγματα όμως με τα χρόνια, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια άρχισαν να αλλάζουν. Άρχισα να αισθάνομαι πως κάποια κομμάτια "έπρεπε" να τα έχω ακόμη και αν το παιχνίδι δε με ενδιέφερε.
Πχ συλλεκτική Witcher. Εξαιρετική συλλεκτική. Το παιχνίδι όμως δεν ήταν για μένα. Ποιό το νόημα να το έχω ; Ήθελα όμως να το έχω. Έπρεπε κάτα κάποια έννοια. Καταλαβαίνετε τι εννοώ νομίζω.
Μόλις ερχόταν όμως η συλλεκτική και το τοποθετούσα στο ράφι μαζί με τις υπόλοιπες κάτι μέσα μου έλεγε... " και τι έγινε; ".
Γιατί να θέλω να έχω 6 φλίπερ κάποια στιγμή ; Τι είναι αυτό που με κάνει να τα θέλω όλα μαζί σε ένα χώρο ; Κάπως έβρισκα μια ματαιότητα σε όλο αυτό.
Σκέψεις λοιπόν σαν αυτές που έρχονταν και έφευγαν για χρόνια με έκαναν στις αρχές του καλοκαιριού να πουλήσω το 80% της συλλογής μου. Μηχανήματα, παιχνίδια, κράτησα ένα φλίπερ, τα arcades και κράτησα βέβαια τα
πολύ πολύ αγαπημένα μου παιχνίδια. Την αφρόκρεμα ας πούμε αυτά που πραγματικά μου μιλούσαν σε ένα άλλο επίπεδο.
Όχι πως κάποια και από αυτά που έδωσα δεν είχα να θυμάμαι. Καθένα ξεχωριστά είχε κάτι διαφοετικό σαν ιστορία από πίσω του.
Ήταν όμως πραγματικά σπέσιαλ για μένα; Σίγουρα όχι.
Πλέον η συλλογή μου είναι πολύ πιο περιορισμένη. Πολύ πιο απλοποιημένη αλλά πολύ πιο ουσιαστική.
Σταματώ να συλλέγω, σταματώ να κρατώ τα πάντα, σταματώ να κρατώ μηχανήματα. θα κρατώ πολύ λίγα παιχνίδια που θα έχουν νόημα και ίσως - λέω ίσως - κάποια πολύ σπέσιαλ συλλεκτική αλλά αυτό θα είναι πολύ δύσκολο να συμβεί.
Πχ ναι πήρα συλλεκτική The Last of Us Part II. Θα αργήσω πολύ να αγοράσω κάτι ξανά σε συλλεκτική.
Κράτησα τα πάντα σαφώς από τη πολύ δυνατή συλλογή μου από Silent Hill. Είναι το αγαπημένο μου παιχνίι εξάλλου. Μαζί με τα γλυπτά που έχω κάνει (εννοείται) αλλά και τις φιγούρες που μάζευα από καιρό.
Κράτησα TLOU ότι είχα αγοράσει. Κράτησα horror παιχνίδια σχεδόν τα πάντα μιας και είναι το αγαπημένο μου genre.
Μη σας κουράζω περισσότερο. Η συλλογή μου από τα κομμάτια που κράτησα επανατοποθετήθηκε. Πολύ πιο άνετα και πολύ πιο ωραία θεωρώ.
Προθήκες/ βιβλοθήκες / βιτρίνες κλπ που δεν ήθελα πλέον τις έκανα δώρο σε φίλους.
Το μόνο που απομένει πλέον είναι να δω πως θα βάλω το ένα φλίπερ που κράτηαα και τα arcades μου μαζί. Όλο και κάτι θα προσθέτω με τα χρόνια.
Ότι δε μου μιλά πραγματικά απλά θα πηγαίνει για ανταλλαγή.
Τέλος πάντων ήδη αισθάνομαι ότι έχω γράψει πολλά.
Ακολουθεί μια φωτογραφία με τη συλλογή μου σε αυτή τη φάση.
Δε σταματώ να παίζω ποτέ.
Attachment 12593