Menu
Developer: Bandai Namco Studios
Publisher: Bandai Namco Entertainment
Διάθεση: Bandai Namco Hellas
Κονσόλα: PS4
Έκδοση παιχνιδιού: 1.00
Επιλογές φωνής: Ιαπωνικά με αγγλικούς υπότιτλους
Επίπεδο δυσκολίας: Moderate
PSN Demo
Publisher: Bandai Namco Entertainment
Διάθεση: Bandai Namco Hellas
Κονσόλα: PS4
Έκδοση παιχνιδιού: 1.00
Επιλογές φωνής: Ιαπωνικά με αγγλικούς υπότιτλους
Επίπεδο δυσκολίας: Moderate
PSN Demo
Μυθολογία
Στον κόσμο του Berseria υπάρχουν άνθρωποι, εξορκιστές, witches, daemons, malakhim και θεοί (Empyreans).
Empyrean(s): Οι θεότητες του Berseria. Καθένας είναι κυρίαρχος ενός στοιχείου της φύσης (φωτιά, αέρας, γη και νερό) και οι άνθρωποι υμνούν ο καθένας όποιον θέλει.
Εξορκιστές (exorcists): είναι στην ουσία οι πολεμιστές του Abbey. Ρόλος τους είναι να προστατεύουν τον κόσμο από τους daemons. Για να το κάνουν αυτό, πέρα από την εκπαίδευσή τους, χρησιμοποιούν τα malakhim, τα οποία είναι οι μόνοι που μπορούν να δουν.
Malak(him): Τα malakhim είναι ιδιαίτερα όντα με μαγικές ικανότητες και παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στην ιστορία. Κάθε malak υπόκειται σε έναν από τους empyreans και αντλεί τις δυνάμεις του απΆ αυτόν. Μέσω μιας τελετής οι εξορκιστες έχουν μάθει να δένουν τα malakhim πάνω τους, αφαιρώντας την ελεύθερη βούληση τους και να τους χρησιμοποιούν ως υποχείρια.
Υπόθεση
Η ιστορία εκτυλίσσεται στην αυτοκρατορία του Midgand. Σε μια νύχτα που ονομάστηκε Scarlet Night λόγω του κόκκινου φεγγαριού που φώτιζε τον ουρανό, έκανε την εμφάνισή του το deamonblight, μια μυστηριώδης ασθένεια η οποία μετατρέπει τους ανθρώπους σε τέρατα (deamons). Τα deamons χάνουν τη λογική τους και αρχίζουν να επιτίθενται στους ανθρώπους, οι οποίοι είναι πρακτικά ανήμποροι για να τους αντιμετωπίσουν.
Πρωταγωνίστρια του παιχνιδιού είναι η Velvet, μια κοπέλα 16 χρόνων που ζει με τον αδερφό της Laphicet και τον κηδεμόνα τους και εξορκιστή Arthur σε ένα μικρο χωριό. Η μνηστή του Arthur και αδερφή της Velvet πέθανε την Scarlet Night και από τότε ο Arthur έχει αναλάβει την κηδεμονία των δυο παιδιών.
Η ιστορία ξεκινάει στην έβδομη επέτειο του θανάτου της Celica, όπου οι άνθρωποι περιμένουν τη δεύτερη εμφάνιση του κόκκινου φεγγαριού. Μέσα σε λίγες ώρες από την αρχή του παιχνιδιού, η πλοκή παίρνει μια ιδιαίτερα σκοτεινή τροπή. Το τέλος του προλόγου αλλάζει οριστικά την Velvet και την βρίσκει 3 χρόνια μετά, φυλακισμένη σε ένα νησί μαζί με daemons και εγκληματίες. Το μόνο που σκέφτεται πλέον είναι το πώς θα πάρει την εκδίκησή της από τους ανθρώπους που την οδήγησαν εκεί. Μετά από μια εξέγερση στην φυλακή, καταφέρνει να δραπετεύσει με την βοήθεια δυο συγκρατουμένων της και ξεκινάει το ταξίδι της για εκδίκηση.
Ο κόσμος έχει αλλάξει ραγδαία μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια. Κυρίαρχη δύναμη του κόσμου είναι το Abbey με τους εξορκιστές του, μια θρησκευτική οργάνωση που έχει αναλάβει να προστατέψει τον κόσμο από τα daemons. Έχοντας την ευγνωμοσύνη και εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας του λαού, έχει καταφέρει να είναι πλέον ο κυρίαρχος θεσμός στον κόσμο του Berseria. Ακολουθούν ολιγαρχικές τακτικές με την πρόφαση της προστασίας του κόσμου: επιβολή αυστηρών κανόνων και πάταξη αυτών που τους αμφισβητούν ή αψηφούν. Στόχος της Velvet είναι να ανατρέψει τα σχέδια του Abbey και να πάρει την εκδίκησή της.
Ομάδα/Χαρακτήρες
“And our roster of the oblivious grows longer.”
Velvet Crowe: η πρωταγωνίστρια του παιχνιδιού και η κινητήριος δύναμη της πλοκής.Αν και ορισμένες φορές θυμίζει αρκετά τη Lightning του FFXIII στην απάθεια που δείχνει απέναντι στους άλλους, η Velvet είναι απείρως πιο ανεπτυγμένος χαρακτήρας και καταλαβαίνει κανείς ότι κατά βάθος νοιάζεται πολύ παραπάνω από αυτό που δείχνει. Πάντα υπάρχουν ψήγματα του κοριτσιού που ήταν πριν την φυλάκισή της, ψήγματα τα οποία φέρνουν στην επιφάνεια συχνά πυκνά τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας της.
Rokurou Rangetsu: Συγκρατούμενος της Velvet, της χρωστάει μια χάρη επειδή τον βοήθησε να βρει το σπαθί του. Στόχος του είναι να βρει τον θανάσιμο εχθρό του και να τον νικήσει.
Magilou: Μάγισσα που δεν την νοιάζει τίποτα και κανένας. Ακολουθεί την Velvet και τους υπόλοιπους γιατί δεν έχει “κάτι καλύτερο να κάνει”. Μαζί με τον Bienfu, είναι οι πιο έντονες κωμικές πινελιές των δημιουργών. Φαινομενικά, ο μόνος λόγος ύπαρξης της είναι να τρολάρει τους υπόλοιπους, να τους παραπλανήσει και να δημιουργήσει αναστάτωση. Από πολύ νωρίς όμως στην ιστορία, φαίνεται ότι ξέρει αρκετά παραπάνω από αυτά που παραδέχεται.
Number Two: Malak το οποίο απαγάγει η Velvet και χρησιμοποιεί εναντίον του Abbey. Δεν έχει ελεύθερη βούληση και στο ταξίδι του με τη Velvet αρχίζει και αναπτύσσει εκ νέου . Ο μόνος “αθώος” της ομάδας, ο Number Two γρήγορα γίνεται το κέντρο της προσοχής.
Eizen: ένα malak πειρατής ο οποίος είναι καταραμένος και φέρνει ατυχία στους γύρω του. Ταξιδεύει με τους υπόλοιπους για να βρει τον φίλο και καπετάνιο του ο οποίος εξαφανίστηκε μυστηριωδώς.
Bienfu: Ένα ακόμα malak και ίσως ο πιο αστείος χαρακτήρας της ιστορίας. Πετάγεται σε συζητήσεις που δεν τον αφορούν, είναι εντελώς αδιάκριτος και πολλές φορές μιλάει με σεξουαλικά innuendos.
Eleanor Hume: εξορκιστής η οποία έχει αρχίσει να έχει αμφιβολλίες για τις τακτικές που ακολουθεί το Abbey. Ακόμα ένας άριστα ανεπτυγμένος χαρακτήρας. Πιστή στο Abbey και στο στόχο του, αναγκάζεται να αναθεωρήσει όταν βλέπει τα μέσα τα οποία χρησιμοποιούν.
[/INDENT]Όσο περισσότερο ασχολείται με JRPGs κανείς τόσο πιο εύκολα αρχίζει και αντιλαμβάνεται τα κοινά στοιχεία που τα διαπερνούν - σαν τα WRPGs και τον Tolkien. Αθώα παιδιά που η μοίρα τα φέρνει αντιμέτωπα με τρομερές και σκοτεινές δυνάμεις, ανθρώπους που χάνουν τη μάχη με το σκοτάδι και μεταμορφώνονται σε τέρατα κτλ κτλ. Ωστόσο, πέρα από την εισαγωγή, το Berseria ξεφεύγει σε μεγάλο βαθμό από αυτό το καλούπι και παρουσιάζει κάτι πρωτότυπο και ενδιαφέρον.
Η ιστορία και οι χαρακτήρες είναι το δυνατό χαρτί του παιχνιδιού. Θα περίμενε κανείς ότι ένα παιχνίδι με anime αισθητική και χαρακτήρες θα ήταν πιο ανάλαφρο αλλά το Berseria δεν διχάζει να αγγίξει θέματα ταμπού, να στενοχωρήσει το κοινό του ή να παρουσιάσει αντι-ήρωες που ακολουθούν ανήθικες πρακτικές για να πετύχουν το στόχο τους.
Πολλές φορές το Berseria θυμίζει πιο πολύ ένα καλό anime με playable κομμάτια, παρά παιχνίδι. Η πλοκή είναι καλοδουλεμένη και σπανίως πλατιάζει - κάτι στο οποίο βοηθάει το ότι το παιχνίδι είναι εξαιρετικά linear. Δεν υπάρχουν μεγάλες αποκλείσεις από το βασικό κορμό της ιστορίας για να ξεχάσει κανείς τι συμβαίνει στο κόσμο του παιχνιδιού ή ποιος είναι ο στόχος του και πάντα έχεις την απορία να δεις τι γίνεται στο επόμενο κεφάλαιο της υπόθεσης.
Οι χαρακτήρες είναι καλοφτιαγμένοι και καλοπαιγμένοι από τους ηθοποιούς που τους ενσαρκώνουν, διαφορετικοί ο ένας από τον άλλο και πολυδιάστατοι. Αν το Berseria αποδεικνύει κάτι, είναι ότι δεν χρειάζεται κανείς μεγάλο budget και πολύπλοκο animation για να έχει ζωντανούς χαρακτήρες που μπορούν να συγκινήσουν. Σε αυτό βοηθάνε και τα skits, που κάνουν για ακόμη μια φορά την εμφάνισή τους στη σειρά.
Στην ουσία είναι μικρά σκετσάκια, τα περισσότερα προαιρετικά, που δίνουν χρώμα και αποσαφηνίζουν τους χαρακτήρες της ομάδας σας. Μπορεί να είναι από δραματικά μέχρι άκρως κωμικά. Όλα τους είναι εξαιρετικά καλοφτιαγμένα, ακόμα και αυτά που δεν μιλάνε για την πλοκή αλλά που υπάρχουν απλά ως comedic relief ή για να αναπτύξουν τους χαρακτήρες. Είναι σπάνιο φαινόμενο να γελάς δυνατά ενώ παίζεις βιντεοπαιχνίδια και βλέπεις cutscenes, αλλά η σκηνοθεσία, η ηθοποιία και το γράψιμο των skits σίγουρα θα σαν κερδίσουν.
Γραφικά
Ένα από τα αδύναμα σημεία του παιχνιδιού και της σειράς γενικότερα. Είναι ενδεικτικό ότι στην Ιαπωνία το παιχνίδι κυκλοφόρησε και στο PS3. Ακόμα και για το PS3 ωστόσο, τα γραφικά δεν είναι εντυπωσιακά από τεχνικής άποψης.
ΠαρΆ όλα αυτά όμως, μετά από λίγη ώρα μαζί με το παιχνίδι, δύσκολα θα το χαρακτήριζα “άσχημο”. Ίσως είναι και οι χαμηλές προσδοκίες του κοινού που το βοηθάνε σε αυτό το τομέα, ίσως ακόμα και το ότι δεν στοχεύει στο ρεαλισμό.
Σίγουρα τεχνικά έχει τεράστιες ελλείψεις συγκριτικά με άλλες σειρές του είδους ή και με άλλα παιχνίδια του 2017 γενικότερα, ο συνδυασμός ωστόσο art direction με τους χαρακτήρες και την “anime” αισθητική σε κάνουν να συγχωρείς πολλά.
Οι πόλεις και τα χωριά είναι όμορφα και έχουν πολλούς NPCs, αρκετοί εκ των οποίων έχουν και voice acting. Σχολιάζουν τα τεκτενόμενα ή μπορεί να μιλήσουν για τη μυθολογία του παιχνιδιού.
Το παιχνίδι τρέχει στα 60fps στο PS4. Στη μάχη μπορεί να πέσουν σε ορισμένες περιπτώσεις που υπάρχουν πολλά εφέ και χαρακτήρες στην οθόνη αλλά δεν είναι κάτι το εξαιρετικά συχνό, ούτε επηρεάζει το gameplay. Υπάρχει επίσης έντονο πρόβλημα με το anisotropic filtering στα textures αλλά και pop-in σε πιο ανοιχτές περιοχές. Το loading είναι πρακτικά ανύπαρκτο, καθώς παίρνει το πολύ 2" ανά αλλαγή dungeon ή οθόνης.
Επίσης, η Ufotable συνεχίζει να παρέχει το εξαίρετο animation για τα σημαντικά cutscenes της ιστορίας.
Gameplay
Εδώ είναι που δυσκολεύουν τα πράγματα. Το Berseria είναι ένα από αυτά τα παιχνίδια που νιώθεις ότι θες “διάβασμα” για να παίξεις, κυρίως λόγω του combat.
Το παιχνίδι ξεκινάει με ένα σχετικό μπαράζ οδηγών, στατιστικών και επιλογών. Δίνει μεγάλο βάρος στο customisation και σε ποικίλα και περίπλοκα συστήματα και υποσυστήματα. Εν τέλει, δεν υπάρχει κάτι που να νιώθεις ότι μπορείς να το αφήσεις στην τύχη του. Εξοπλισμός, skills, αποστολές με το καράβι, μαγείρεμα, combat customisation, βαθμολόγηση μάχης, σύστημα αναβάθμισης όπλων, ψάρεμα. Είναι δύσκολο να βρεις κάτι που δεν έχει το παιχνίδι.
Dungeon Design
Ta dungeons είναι λιγότερο προσεγμένα σχεδιαστικά από τις πόλεις. Υπάρχει ποικιλία στα περιβάλλοντα (δάση, χιόνια, παραλίες, πεδιάδες), γίνονται όμως αρκετά επαναλαμβανόμενα μετά από λίγο. Ο σχεδιασμός των δωματίων είναι εντελώς linear. Στόχος είναι να πάτε από το Α στο Β και από το Β στο Γ και πάλι πίσω. Αυτό δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα όσο το μέγεθος των δωματίων. Πολλές φορές δίνουν την αίσθηση ότι είναι υπερβολικά μεγάλα και μονότονα απλά και μόνο για να σας καθυστερήσουν να φτάσετε στο στόχο σας και να παρατείνουν τον χρόνο μέχρι να ολοκληρώσετε το παιχνίδι. Μερικά θα μπορούσαν κάλλιστα να μειωθούν στο μισό χωρίς να μειώσει την αίσθηση της εξερεύνησης. Υπάρχουν κάποια puzzle και τρόποι αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον αλλά πιο πολύ ενοχλητικά είναι παρά κάτι άλλο.
Combat
Αρχικά χειρίζεστε την Velvet ενώ μέχρι το τέλος της ιστορίας θα έχετε στο party σας 6 χαρακτήρες. Μπορείτε να επιλέξετε ποιος θα είναι ο βασικός σας χαρακτήρας όποια στιγμή θέλετε. Κάθε χαρακτήρας έχει την επιλογή Auto/Semi-Auto/Manual.
- Auto: αναλαμβάνει τα πάντα το AI του παιχνιδιού
- Semi-auto: ο standard χειρισμός για τον βασικό σας χαρακτήρα, στην ουσία δεν χρειάζεστε να ελέγχετε τον αναλογικό μοχλό για να προσελκύσετε τους εχθρούς σας, το κάνει το παιχνίδι αυτόματα.
- Manual: κάνετε τα πάντα εσείς με το χαρακτήρα σας
Για να ξεκινήσει η μάχη, πλησιάζετε το τέρας που εμφανίζεται στο χάρτη και γίνεται transition σε περιβάλλον μάχης, όπου είστε μέσα σε ένα μεγάλο κύκλο. Σε μάχες που μπορείτε να φύγετε, αρκεί να τρέξετε προς την άκρη του κύκλου μέχρι να γεμίσει η μπάρα Escape.
Στα παιχνίδια Tales μέχρι τώρα, για να σχηματίσει κάνεις combo χρησιμοποιούσε το D-pad. Στο Berseria αυτό αλλάζει για πρώτη φορά στη σειρά. Πλέον οι εντολές πηγαίνουν στα face buttons. Κάθε face button μπορεί να έχει μέχρι 4 εντολές/επιθέσεις (Artes). Επιλέγετε τα Artes που θέλετε και φτιάχνετε εσείς το πως θέλετε να λειτουργεί το combo σας. Κάθε arte έχει ένα στοιχείο (non-element, fire, water, earth, wind) και πιο δυνατά artes μπορεί να έχουν και συνδυασμούς αυτών των στοιχείων. Βασικός στόχος της μάχης είναι να εξετάσετε τις αδυναμίες του αντιπάλου σας στην εκάστοτε αναμέτρηση και να χρησιμοποιήσετε τα κατάλληλα artes.
Για την εκτέλεση των artes έχετε στη διάθεση σας Souls (τετράγωνα “διαμαντάκια” δίπλα στο avatar σας). Στην αρχή του παιχνιδιού ξεκινάτε κάθε μάχη με 3 Souls και αυξομειώνονται από 1 μέχρι 5 αναλόγως την εξέλιξη της μάχης (+1 αν σκοτώσετε εχθρό, ± 1 αν κάνετε/σας κάνουν stun κοκ.). Αναλόγως το πόσα Souls έχετε ανά πάσα στιγμή, μπορείτε να εκτελέσετε τον ίδιο αριθμό artes (3 souls = 3 artes). Πέρα από αυτό έχετε 2 ειδικές επιθέσεις, μηχανισμό dodge, block, επιτόπου αλλαγής χαρακτήρων κτλ.
Στην μάχη μπορείτε να αλλάξετε μπαίνοντας στο μενού τον εξοπλισμό, τις κινήσεις σας, τη στρατηγική που θα ακολουθήσει η ομάδα σας αλλά και να χρησιμοποιήσετε κάποιο από τα αντικείμενά σας.
Στο τέλος κάθε μάχης λαμβάνετε και βαθμολόγηση (Grade), η οποία χρησιμοποιείται κυρίως στην αναβάθμιση των όπλων σας.
Για περισσότερα πάνω στους μηχανισμούς και στις λεπτομέρειες του combat μπορείτε να δείτε το Mechanics Guide.
Το combat του Berseria είναι ιδιότροπο, ακόμα και αν έκαναν βήματα για να το κάνουν πιο απλό συγκριτικά με παλιότερους τίτλους της σειράς. Το πόσο θα αρέσει σε κάποιον εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό στο επίπεδο δυσκολίας που θα επιλέξει και στο πόσο χρόνο θέλει να αφιερώσει στο να μάθει τις άπειρες λεπτομέρειες του. Ενδεικτικά, η αρχική βαθμολογία μου στις πρώτες ώρες του παιχνιδιού για το combat ήταν 5-6.
Μου πήρε αρκετές ώρες (και δεν είμαι ο μόνος από αυτά που διαβάζω), να εκτιμήσω και να αρχίσω να "ψάχνω" περισσότερο τις λεπτομέρειές του. Ακόμα και έτσι ωστόσο, νιώθω ότι απέχω πάρα πολύ από το να το “κατέχω”. Ευτυχώς για αυτούς που είτε πελαγώσουν, είτε θέλουν κάτι πιο απλό, το παιχνίδι έχει 6 βαθμούς δυσκολίας.
Σε χαμηλότερα επίπεδα δυσκολίας οι μάχες είναι ευχάριστες, γρήγορες και σας κρατάνε σε εγρήγορση. Η αίσθηση ικανοποίησης είναι αρκετή ώστε να θες να περάσεις και στην επόμενη ομάδα εχθρών άμεσα. Υπάρχει ποικιλία στα combos και στα artes, όπως ποικιλία παρέχει και η αλλαγή της ομάδας σας. Το παιχνίδι περιμένει από εσάς γρήγορα αντανακλαστικά και χρήση των μηχανισμών dodge και block.
Equipment
Το σύστημα εξοπλισμού έχει επίσης μεγάλο βάθος. Βρίσκετε εξοπλισμό στον κόσμο σε αφθονία, πολλές φορές τον ίδιο κιόλας (δεν είναι σπάνιο να έχετε το ίδιο όπλο 10+ φορές). Κάθε κομμάτι εξοπλισμού έχει μια ικανότητα την οποία μπορείτε να κάνετε master. Λαμβάνοντας υψηλή βαθμολόγηση στις μάχες ο εξοπλισμός σας φτάνει στο maximum και πλέον η master skill του περνάει μόνιμα στον χαρακτήρα που τον είχε εξοπλισμένο. Δεν υπάρχει όριο στα skills που μπορείτε να μαζέψετε, και αυτό έχει ως συνέπεια να αλλάζετε τακτικά των εξοπλισμό όλων των χαρακτήρων σας για να αποκτήσετε πλήθος διαφορετικών skills.
Το όλο σύστημα δίνει μια αίσθηση ελευθερίας και δίκαιης ανταμοιβής που μου άρεσε ιδιαίτερα.
Επιπρόσθετα, αν έχετε τα κατάλληλα υλικά, κάθε κομμάτι εξοπλισμού μπορεί να αναβαθμιστεί (enhance) στους πωλητές του παιχνιδιού, να πουληθεί ή να το χωρίσετε σε πρώτες ύλες.
Expeditions
Σχετικά νωρίς στην ιστορία θα μπορείτε να στείλετε ένα πλοίο σε αποστολές. Μέσω των αποστολών θα μαζέψετε συνταγές και πρώτες ύλες για μαγείρεμα, αντικείμενα αξίας προς πώληση και διακοσμητικά. Ο κύριος λόγος ύπαρξης των expeditions είναι για να έχετε μια σταθερή πηγή χρημάτων αλλά και πρώτων υλών για μαγείρεμα. Μπορείτε να στείλετε το καράβι σας 1 ταξίδι κάθε μισή ώρα. Όταν περάσει ο χρόνος το καράβι σας θα επιστρέψει και αναλόγως το πως πήγαν η ναυμαχίες που έκανε θα σας δώσει και καλύτερα ή χειρότερα αντικείμενα. Κάθε φορά που επιστρέφει κερδίζει experience αναλόγως τα αποτελέσματα των μαχών αλλά και καινούργια skills. Είναι ένα απλό σύστημα που έχει μηδενικό “κόστος”, μεγάλη ανταμοιβή και απαιτεί ελάχιστη επένδυση χρόνου - οι αποστολές γίνονται από το βασικό μενού μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα ανά πάσα στιγμή.
Cooking
Ανάμεσα σε κάθε μάχη μπορείτε να μαγειρέψετε διάφορες συνταγές τις οποίες βρίσκεται από τα ταξίδια ή από το story. Κάθε συνταγή προσθέτει ένα status bonus για την επόμενη μάχη σας. Και εδώ υπάρχει σύστημα experience. Όσο περισσότερο μαγειρεύει ένας χαρακτήρας, τόσο περισσότερο ανεβαίνει το level του. Κάθε χαρακτήρας, πέρα από το bonus του φαγητού έχει και ένα δευτερεύον bonus που επιλέγετε εσείς αναλόγως το level του.
Επίλογος
Μετά τις ελάχιστες ώρες μου με το Tales of Symphonia έβλεπα τη σειρά πολύ επιφυλακτικά. Το Berseria ωστόσο ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Δεν θυμάμαι στο πρόσφατο παρελθόν παιχνίδι που να παίζει τόσο καλά τα χαρτιά του. ΠαρΆ όλες τις αδυναμίες του, σε κερδίζει, θες να δεις τι γίνεται στη συνέχεια, να ακούσεις τους χαρακτήρες να την λένε ο ένας στον άλλο και να περάσεις ώρες σκοτώνοντας τέρατα.
Η ιστορία σε κρατάει από την αρχή μέχρι το τέλος, οι χαρακτήρες είναι εξαιρετικοί από τις φωνές μέχρι το γράψιμο και το combat, αν και θέλει χρόνο να το εκτιμήσει κανείς, είναι καλοφτιαγμένο και μπορεί να υποστηρίξει από αρχάριους μέχρι hardcore gamers.
Ναι, τα γραφικά θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα για να σταθούν απέναντι σε άλλα παιχνίδια της εποχής και τα dungeons χρήζουν μιας αλλαγής στο τρόπο που σχεδιάζονται αλλά αυτό δεν εμποδίζει το παιχνίδι από το να αφήνει μια πολύ θετική εικόνα στο παίκτη.
Η ομάδα ανάπτυξης του τίτλου αγαπούσε αυτό που έκανε και αυτό φαίνεται εκ του αποτελέσματος. Το παιχνίδι δεν είναι μόνο ένα πολύ καλό παιχνίδι της σειράς Tales, είναι ένα πολύ καλό παιχνίδι.
Με μια πρώτη ματιά, είναι εύκολο να το προσπεράσει κανείς, λόγω των γραφικών ή της anime αισθητικής. Πρότασή μου είναι να του δώσετε μια ευκαιρία. Δεν θα σας απογοητεύσει.
“Bieeeeen!!!”
Βαθμολογία: 8,5/10
Πηγές:
Mechanics Guide
Mechanics Guide
Διαφημίσεις