Review Unravel

Απο την πρώτη παρουσία του στην Press Conference της EA στην Ε3, φάνηκε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ιδιαίτερο και πανέμορφο παιχνίδι. Το γεγονός μάλιστα ότι κάτι τέτοιο παρουσιάστηκε από την ΕΑ, δείχνει και το ποσό η εταιρία πίστεψε στο παιχνίδι, καθώς είναι γνωστή για παιχνίδια μαζικής απήχησης. Ακόμα θυμάμαι τον εντελώς έκτος κλίματος και γεμάτο τρακ Martin Sahlin να ανεβαίνει στην σκηνή και να μας δείχνει ότι ποιο όμορφο είδαμε στην συγκεκριμένη παρουσίαση. Το Unravel επιτέλους είναι στα χεριά μας , και είναι πραγματικά μια μοναδική εμπειρία.



Ήρωας της περιπέτειας μας είναι ο Yarny, ένα κουκλάκι φτιαγμένο από κόκκινο μαλι πλεξίματος. Ξεκινάμε από το σπίτι μιας ηλικιωμένης γυναικάς, όπου ο Yarny επισκέπτεται καδραρισμένες φωτογραφίες που βρίσκονται μέσα στο σπίτι, και αυτό τον οδηγεί σε ένα ταξίδι αναμνήσεων μέσα από την Σκανδιναβική ύπαιθρο αρχικά, ενώ στην συνεχεία το σκηνικό γίνεται πολύ ποιο σκοτεινό. Στην ουσία βλέπουμε την αποκατάσταση ενός άλμπουμ φωτογραφιών μιας οικογενείας, με τις καλές άλλα ταυτόχρονα και τις κακές αναμνήσεις.



Το παιχνίδι διηγείται την ιστορία του, χωρίς ούτε μια γραμμή κείμενο. Αυτό το κάνει μέσα από τις φωτογραφίες του άλμπουμ, εικόνες που εμφανίζονται καθώς παίζετε το κάθε επίπεδο , αλλά σημαντικότατο ρόλο παίζει βέβαια και η γεμάτη συναίσθημα μουσική του. Αν και αρχικά δείχνει ότι έχουμε να κάνουμε με ένα χαριτωμένο παιχνίδι, όπως κάποια παιχνίδια της Nintendo, πολύ γρήγορα θα διαψευστούμε καθώς αρχίζουν να μπαίνουν ολοένα και περισσότερες συγκινητικές πινελιές, με αποκορύφωμα βέβαια το τέλος.

Το Unravel είναι πραγματικά ένα συναισθηματικό ταξίδι όπως υποσχέθηκαν οι δημιουργοί του. Το παιχνίδι ανήκει σε μια κατηγορία παιχνιδιών με ελάχιστους εκπροσώπους. Παιχνίδια που απλά σε ταξιδεύουν , σε διασκεδάζουν, σε συγκινούν. Έτσι απλά χωρίς ανούσιες φανφάρες και στημένες WoW στιγμές, τέχνη στην καλύτερη έκφραση της, τέχνη που όμοια της έχουμε δει στα Little Big Planet και Journey.



Το Unravel είναι ένα puzzle platformer, αν και θα λέγαμε ότι περισσότερο κλίνει στο να είναι platformer , καθώς οι γρίφοι του τις περισσότερες φορές είναι απλοί, και με λίγο ψάξιμο στον περιβάλλοντα χώρο θα βρείτε την λύση. Ο Yarny λοιπόν εξερευνά τον κόσμο ξετυλίγοντας στην ουσία τον εαυτό του, με το μαλι που τρέχει πίσω του μπορεί να φτιάξει γέφυρες, τραμπολινο, τροχαλίες, και γενικά μηχανισμούς που τον βοηθούν να προχωρήσει μέχρι το τέλος του κάθε επίπεδου.



Επειδή όμως το μαλι δεν είναι άπειρο, συχνά πυκνά θα βρεθείτε σε σημεία που θα πρέπει να γεμίσετε ξανά το απόθεμα σας. Αυτά τα σημεία λειτουργούν και σαν check points, και είναι όλα τους υποχρεωτικά. Το σύστημα είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να ωθεί τον παίκτη να κάνει οικονομία στο νήμα του, και να μην το δένει σε κάθε σημείο που θα βρει. Βέβαια στην πράξη μόνο 1-2 φορές χρειάστηκε να γυρίσω πίσω και να δοκιμάσω άλλον συνδυασμό δεσίματος για να έχω αρκετό έτσι ώστε να φτάσω μέχρι το επόμενο σημείο. Επίσης είναι εμφανές ότι το μαλι δεν έχει το ίδιο μήκος, καθώς αυτό μεταβάλλεται από check point σε check point. Έτσι σε κάποια σημεία είναι κοντό, ενώ σε άλλα θα έχετε πολύ περίσσευμα. Βέβαια εδω πρέπει να πούμε ότι αυτό γίνεται καθαρά για λόγους αφήγησης, καθώς υπάρχουν σημεία όπου ο Yarny θα κινηθεί γρήγορα εμπρός, οπότε θα ήταν κρίμα να μην υπάρχουν αυτές οι σκηνές λόγο του μήκους του νήματος.



Παρότι έχουμε όμως να κάνουμε με απλούς σχετικά γρίφους, πάντα σε κάθε επίπεδο θα χρειαστεί να κάνουμε και κάτι νέο, κάτι διαφορετικό, έτσι ώστε να μην δημιουργείται αίσθηση επανάληψης, αν και τα μοναδικά τοπία και σκηνικά βοηθούν ακόμα περισσότερο σε αυτό τον τομέα. Το παιχνίδι αποτελείται από 11 επίπεδα, συν ένα 12ο που όμως είναι απλά για να δώσει κλείσιμο στην ιστορία, καθώς δεν περιέχει καμία απολύτως πρόκληση, είτε σε γρίφο είτε σε platforming.

Εδω συναντάμε και το μοναδικό αρνητικό που μπόρεσα να βρω στο παιχνίδι και αυτό δεν είναι άλλο από την διάρκεια του. Αν και οι πίστες κρατούν όσο ακριβώς πρέπει, δηλαδή δεν είναι ούτε μικρές ούτε και πολύ μεγάλες, η συνολική διάρκεια του παιχνιδιού είναι στις 6-7 ώρες, όταν τελείωσε όχι μόνο δεν το είχα βαρεθεί, αλλά ήθελα και άλλο. Το παιχνίδι βέβαια προσφέρει replayability μιας και ο κάθε κόσμος έχει μυστικά αντικείμενα που μπορείτε να βρείτε με αρκετό ψάξιμο, και το ανάλογο skill καθώς μερικά από αυτά είναι αρκετά δύσκολο να τα αποκτήσετε.



Στον τομέα της παρουσίασης το παιχνίδι με άριστα το 10, παίρνει 11. Όχι μόνο έχει υπέροχο art design, άλλα και η απόδοση του γίνεται πάρα πολλές φορές με φωτορεαλιστικο τρόπο. Το Unravel είναι από τα πλέον ομορφότερα παιχνίδια του PS4, και σε αυτό συμβάλει και η εξαιρετική ποιότητα εικόνας, αλλά και η απροβλημάτιστη απόδοση. Ειλικρινά όσο έπαιζα το παιχνίδι έβγαζα συνεχεία , μα συνεχεία και νέες φωτογραφίες. Είναι πάρα πολλές αυτές που δύσκολα απέρριψα , και που απουσιάζουν από αυτό το review. Αν αναλογιστεί επίσης κανείς ότι το παιχνίδι το έφτιαξαν μόλις 14 άτομα, ίσως και να έπρεπε να πάρει 12 με άριστα το 10. Είναι χωρίς καμία δόση υπερβολής μια κορυφαία ΑΑΑ παράγωγη, με ομάδα και budget indy game, δεν έχω κάτι άλλο να πω, πέρα από τα θερμότατα συγχαρητήρια στην Coldwood.



Το Unravel όσο το έπαιζα άλλες φορές μου θύμιζε το Journey, ενώ κάποιες άλλες το Little Big Planet. Ίσως εάν έπρεπε να συνοψίσω το παιχνίδι σε μια φράση να έλεγα ακριβώς αυτό, δηλαδή ότι το LBP συνάντησε το Journey και έφτιαξαν το Unravel. Το σίγουρο είναι ότι το Unravel ανήκει σε δυο ολιγομελείς ομάδες, η μια είναι αυτή των puzzle platformers, η άλλη είναι αυτή των αριστουργημάτων.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 9.5/10