pictorino
22-05-2010, 12:36
Τρόμος έχει καταλάβει τους κατοίκους της βροχερής πόλης στην οποία λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα. Κάποιος δολοφόνος κυκλοφορεί ελεύθερος και επιλέγει τα παιδιά ως θύματά του. Έχει ήδη δολοφονήσει οκτώ από αυτά, όλα με τον ίδιο τρόπο … τα φυλακίζει και τα αφήνει να πνιγούν στο νερό της βροχής. Ο δολοφόνος είναι γνωστός και ως Origami killer μιας και αφήνει πάνω στα θύματά του Origami, φιγούρες φτιαγμένες από χαρτί. Όταν ολοκληρώσει το απεχθές έργο του μεταφέρει τα άψυχα σώματα κοντά σε κάποιο σιδηρόδρομο προκειμένου να βρεθούν. Το παιχνίδι ξεκινά με σκηνές από την ευτυχισμένη οικογένεια του αρχιτέκτονα Ethan Mars. Η ευτυχία όμως, αποδεικνύεται προσωρινή και μετά από μία σειρά τραγικών γεγονότων ο Ethan ζει μόνος του και έχει την φροντίδα του γιου του, Shawn, για μερικές μόνο μέρες. Μία στιγμή απροσεξίας του πατέρα αρκεί για να βρεθούν τα μέλη της οικογένειας σε νέα δοκιμασία. Το σενάριο περιπλέκεται γύρω από την εξαφάνιση του Shawn Mars, τις προσπάθειες του πατέρα του να τον βρει και τον Origami killer ο οποίος τον δοκιμάζει. Τέσσερεις είναι οι βασικοί χαρακτήρες που εμπλέκονται και ελέγχουμε διαδοχικά καθώς εξελίσσεται το σενάριο: ο πατέρας του παιδιού Ethan Mars, ο πράκτορας του FBI Norman Jayden, η δημοσιογράφος Madison Peige και ο ιδιωτικός detective Scott Shelby. Στην ιστορία εμπλέκονται και άλλα πρόσωπα τα οποία βοηθούν ουσιαστικά στην εξέλιξη της ιστορίας και στη δημιουργία της ατμόσφαιρας χωρίς όμως να τα ελέγχουμε.
http://www.clubbigathome.net/Media/PlayStation%20Home%20Items/EU/Events/Heavy%20Rain%20Promo/heavy-rain.jpg
Το Heavy Rain δεν είναι μια απλή περιπέτεια και η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο να το κατατάξουμε σε κάποια κατηγορία. Βασίζεται κυρίως στο σενάριό του και στις επιλογές που εμείς κάνουμε. Υπάρχουν σκηνές στις οποίες η δράση είναι πολύ αργή και άλλες στις οποίες τα πράγματα γίνονται πολύ έντονα. Αυτές οι εναλλαγές έχουν πλαστεί με μαεστρία από τους δημιουργούς, το ενδιαφέρον δε μειώνεται ούτε σε ένα σημείο και μας κρατούν συνεχώς σε αγωνία. Μάλιστα, φτάνει να μας συναρπάζει σε τέτοιο βαθμό που δε σταματάμε να θέλουμε να δούμε τι μας επιφυλάσσει η επόμενη σκηνή. Κύριο χαρακτηριστικό του τίτλου είναι ο ιδιόμορφος και σπάνιος χειρισμός του. Όσοι παίξατε πριν από χρόνια το Fahrenheit θα έχετε μια ιδέα περί τίνος πρόκειται. Οι κινήσεις των χαρακτήρων δε γίνονται με τον «παραδοσιακό» τρόπο αλλά με συνεχόμενες Action Sequences. Πηγαίνοντας μπροστά στα αντικείμενα που ερευνάς εμφανίζονται οι ανάλογες εντολές για το τι ακριβώς θα κάνεις. Θέλεις να ανοίξεις το πάνω ντουλάπι; Σπρώχνεις τον αναλογικό μοχλό προς τα πάνω. Θέλεις να ανοίξεις το κάτω; Κάνεις την ίδια κίνηση προς τα κάτω. Ιδίως σε στιγμές πάλης ή κινδύνου χρησιμοποιείται η δυνατότητα ανίχνευσης κίνησης του dualshock 3. Έτσι, «τινάζεις» το χειριστήριο προς την ανάλογη κατεύθυνση προκειμένου να έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η Quantic Dream δε σταμάτησε εκεί, αλλά πήγε ένα βήμα παραπέρα.
http://www.nextgn.com/wp-content/uploads/2009/06/heavy-rain-2.jpg
Βασικό χαρακτηριστικό του gameplay είναι η επιλογή. Βρίσκεσαι συνέχεια ανάμεσα σε διλήμματα για το τι θα πεις ή για το τι θα κάνεις. Ανάλογα με την επιλογή υπάρχει και η ανάλογη έκβαση στο σενάριο. Αυτό φαίνεται έκδηλα όταν τερματίζεις το παιχνίδι οπότε ανάλογα με τις επιλογές σου θα δεις τρεις από τους δεκαοκτώ επιλόγους. Το παιχνίδι σε κάνει να αισθάνεσαι (και αυτή είναι η πραγματικότητα) ότι η μοίρα κάθε χαρακτήρα εξαρτάται από τις πράξεις σου. Αυτή η αίσθηση υπάρχει περισσότερο απΆ ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού χειρίζεσαι διαδοχικά τους τέσσερεις βασικούς χαρακτήρες και τους βοηθάς ή τους εμποδίζεις στο σκοπό που έχουν. Η ανεπανάληπτη ατμόσφαιρα σε ωθεί να «δεθείς» με τους χαρακτήρες ενώ το συναίσθημα ξεχειλίζει. Έτσι, οι πράξεις σου δεν αποβλέπουν απλώς στο να προχωρήσει το παιχνίδι, αλλά στο να αποκαλύψεις ή όχι τον δολοφόνο, στο να βρεις ή όχι το παιδί, στο να υποφέρεις ή όχι για χάρη του γιου σου. Κάθε πράξη που επιλέγουμε έχει αντίκτυπο στις ζωές των ανθρώπων γύρω μας, όχι μόνο των βασικών τους οποίους ελέγχουμε αλλά και των υπολοίπων.
http://metavideogame.files.wordpress.com/2010/03/heavy-rain-closeup-010810.jpg
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι με μία λέξη εντυπωσιακά τόσο στα περιβάλλοντα μέσα στα οποία κινούμαστε, όσο και στους χαρακτήρες. Τα δωμάτια στα οποία περιηγούμαστε, όπως και οι εξωτερικοί χώροι είναι γεμάτοι από λεπτομέρειες και δυνατότητες εξερεύνησης. Μπορούμε να «ψαχουλέψουμε» τα περισσότερα αντικείμενα και να έχουμε πρόσβαση σε συρτάρια, ντουλάπες και ό,τι άλλο φανταστούμε. Το εσωτερικό των αυτοκινήτων, τα δωμάτια των σπιτιών, ακόμα και οι διάδρομοι συναρπάζουν. Οι εναλλαγές που βλέπουμε είναι αρκετές. Συναντάμε ηλιόλουστα μέρη με πολύ κόσμο, δωμάτια γεμάτα χρώματα, ζοφερά μέρη με ακατάπαυστη βροχή ή εγκαταλελειμμένα σπίτια στα οποία σε «πνίγει» η σκόνη που αιωρείται. Όσο καλά και αν είναι τα περιβάλλοντα, τίποτα δε συγκρίνεται με το σχεδιασμό των χαρακτήρων και το animation τους. Οι λεπτομέρειες είναι μνημειώδεις και κοιτώντας τους θαρρείς πως βλέπεις κάποια κινηματογραφική ταινία. Ειδικά όταν η κάμερα πλησιάζει τα πρόσωπα αδυνατείς να ξεχωρίσεις τη διαφορά με την πραγματικότητα. Η ατμόσφαιρα και η αισθητική του παιχνιδιού βγάζουν πολλές από τις ταινίες του Hollywood εκτός μάχης. Τα γραφικά χαρακτηρίζονται φωτορεαλιστικά, οι κινήσεις έχουν απίστευτη φυσικότητα και όλα είναι καλοσχεδιασμένα. Παρόλα αυτά τίποτε δεν είναι τέλειο. Το μοναδικό ψεγάδι του τίτλου στον τεχνικό τομέα είναι το (έντονο κάποιες φορές) tearing. Το frame rate δεν πέφτει ακόμα και όταν πολλοί χαρακτήρες βρίσκονται στην οθόνη, όσο έντονη και γρήγορη κι αν είναι η δράση.
http://www.byteme.gr/files/image/Game_Reviews10/heavy_rain/heavy_rain_byteme_01.jpg
Ο ήχος βρίσκεται σε κορυφαίο επίπεδο και βοηθάει πάρα πολύ στη δημιουργία της απίστευτης ατμόσφαιρας του παιχνιδιού. Οι φωνές των χαρακτήρων έχουν αποδοθεί άψογα, ενώ οι κραυγές τους και οι εκκλήσεις για βοήθεια προκαλούν ανατριχίλα. Μόλις ακούσει κανείς την πνιγηρή αναπνοή του detective που πάσχει από άσθμα ή τη γρήγορη αναπνοή των χαρακτήρων που βρίσκονται σε κίνδυνο θα νιώσει την αδρεναλίνη να ανεβαίνει στα ύψη. Το ίδιο κορυφαίοι είναι και οι ήχοι από το περπάτημα και τα αντικείμενα που χρησιμοποιείς. Κάθε συρτάρι που θα ανοίξεις, κάθε καρέκλα που θα μετακινήσεις ή κάθε σύγκρουση και έκρηξη θα σε πείσουν για την ποιότητα της δουλειάς της ομάδας ανάπτυξης. Θα ήταν άδικο να μη σταθούμε και στη μουσική επένδυση του παιχνιδιού. Η μουσική δένει απόλυτα με τη δράση και σε βοηθάει να νιώσεις πιο έντονα όλα τα συναισθήματα. Ο κίνδυνος, η μελαγχολία, η αγωνία, αποτυπώνονται με τρόπο μοναδικό στις νότες. Ο ρυθμός της ποικίλλει ανάλογα με τις εξελίξεις στην οθόνη.
http://www.dpadmagazine.com/wp-content/uploads/2010/02/Heavy-Rain-03.jpg
Κάνοντας μία συνολική θεώρηση, το Heavy Rain είναι ένα παιχνίδι που κάθε κάτοχος της κονσόλας μας πρέπει να έχει. Αξίζει να θαυμάσει κανείς το σενάριο, τη διαφορετικότητα και την ατμόσφαιρά του. Πρόκειται για τα πιο δυνατά σημεία του χωρίς να υστερεί καθόλου (ίσα – ίσα …) και στα τεχνικά χαρακτηριστικά. Είναι από τις σπάνιες φορές που κάποιος τίτλος ξεφεύγει από τα συνηθισμένα, ρισκάρει και δικαιώνεται.
Τα τρόπαια του παιχνιδιού θα σας δημιουργήσουν αρκετά προβλήματα μιας και η «καθοδήγηση» είναι απαραίτητη. Οι πειραματισμοί σε κάθε κεφάλαιο θα σας βοηθήσουν να ξεκλειδώσετε αρκετά από αυτά αλλά αν κάποιος θέλει την πλατίνα θα πρέπει είτε να διαβάσει κάποιον οδηγό είτε να έχει μαντικές ικανότητες.
Λατρεύεις :
Το σενάριο.
Την ατμόσφαιρα.
Τη διαφορετικότητα.
Τη μουσική.
Μισείς :
Το tearing.
Η διαφορετικότητα μπορεί να αποθαρρύνει πολλούς.
Η έντονη πολλές φορές μελαγχολική διάθεση.
Βαθμολογία : 5 / 5
http://www.clubbigathome.net/Media/PlayStation%20Home%20Items/EU/Events/Heavy%20Rain%20Promo/heavy-rain.jpg
Το Heavy Rain δεν είναι μια απλή περιπέτεια και η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο να το κατατάξουμε σε κάποια κατηγορία. Βασίζεται κυρίως στο σενάριό του και στις επιλογές που εμείς κάνουμε. Υπάρχουν σκηνές στις οποίες η δράση είναι πολύ αργή και άλλες στις οποίες τα πράγματα γίνονται πολύ έντονα. Αυτές οι εναλλαγές έχουν πλαστεί με μαεστρία από τους δημιουργούς, το ενδιαφέρον δε μειώνεται ούτε σε ένα σημείο και μας κρατούν συνεχώς σε αγωνία. Μάλιστα, φτάνει να μας συναρπάζει σε τέτοιο βαθμό που δε σταματάμε να θέλουμε να δούμε τι μας επιφυλάσσει η επόμενη σκηνή. Κύριο χαρακτηριστικό του τίτλου είναι ο ιδιόμορφος και σπάνιος χειρισμός του. Όσοι παίξατε πριν από χρόνια το Fahrenheit θα έχετε μια ιδέα περί τίνος πρόκειται. Οι κινήσεις των χαρακτήρων δε γίνονται με τον «παραδοσιακό» τρόπο αλλά με συνεχόμενες Action Sequences. Πηγαίνοντας μπροστά στα αντικείμενα που ερευνάς εμφανίζονται οι ανάλογες εντολές για το τι ακριβώς θα κάνεις. Θέλεις να ανοίξεις το πάνω ντουλάπι; Σπρώχνεις τον αναλογικό μοχλό προς τα πάνω. Θέλεις να ανοίξεις το κάτω; Κάνεις την ίδια κίνηση προς τα κάτω. Ιδίως σε στιγμές πάλης ή κινδύνου χρησιμοποιείται η δυνατότητα ανίχνευσης κίνησης του dualshock 3. Έτσι, «τινάζεις» το χειριστήριο προς την ανάλογη κατεύθυνση προκειμένου να έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η Quantic Dream δε σταμάτησε εκεί, αλλά πήγε ένα βήμα παραπέρα.
http://www.nextgn.com/wp-content/uploads/2009/06/heavy-rain-2.jpg
Βασικό χαρακτηριστικό του gameplay είναι η επιλογή. Βρίσκεσαι συνέχεια ανάμεσα σε διλήμματα για το τι θα πεις ή για το τι θα κάνεις. Ανάλογα με την επιλογή υπάρχει και η ανάλογη έκβαση στο σενάριο. Αυτό φαίνεται έκδηλα όταν τερματίζεις το παιχνίδι οπότε ανάλογα με τις επιλογές σου θα δεις τρεις από τους δεκαοκτώ επιλόγους. Το παιχνίδι σε κάνει να αισθάνεσαι (και αυτή είναι η πραγματικότητα) ότι η μοίρα κάθε χαρακτήρα εξαρτάται από τις πράξεις σου. Αυτή η αίσθηση υπάρχει περισσότερο απΆ ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού χειρίζεσαι διαδοχικά τους τέσσερεις βασικούς χαρακτήρες και τους βοηθάς ή τους εμποδίζεις στο σκοπό που έχουν. Η ανεπανάληπτη ατμόσφαιρα σε ωθεί να «δεθείς» με τους χαρακτήρες ενώ το συναίσθημα ξεχειλίζει. Έτσι, οι πράξεις σου δεν αποβλέπουν απλώς στο να προχωρήσει το παιχνίδι, αλλά στο να αποκαλύψεις ή όχι τον δολοφόνο, στο να βρεις ή όχι το παιδί, στο να υποφέρεις ή όχι για χάρη του γιου σου. Κάθε πράξη που επιλέγουμε έχει αντίκτυπο στις ζωές των ανθρώπων γύρω μας, όχι μόνο των βασικών τους οποίους ελέγχουμε αλλά και των υπολοίπων.
http://metavideogame.files.wordpress.com/2010/03/heavy-rain-closeup-010810.jpg
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι με μία λέξη εντυπωσιακά τόσο στα περιβάλλοντα μέσα στα οποία κινούμαστε, όσο και στους χαρακτήρες. Τα δωμάτια στα οποία περιηγούμαστε, όπως και οι εξωτερικοί χώροι είναι γεμάτοι από λεπτομέρειες και δυνατότητες εξερεύνησης. Μπορούμε να «ψαχουλέψουμε» τα περισσότερα αντικείμενα και να έχουμε πρόσβαση σε συρτάρια, ντουλάπες και ό,τι άλλο φανταστούμε. Το εσωτερικό των αυτοκινήτων, τα δωμάτια των σπιτιών, ακόμα και οι διάδρομοι συναρπάζουν. Οι εναλλαγές που βλέπουμε είναι αρκετές. Συναντάμε ηλιόλουστα μέρη με πολύ κόσμο, δωμάτια γεμάτα χρώματα, ζοφερά μέρη με ακατάπαυστη βροχή ή εγκαταλελειμμένα σπίτια στα οποία σε «πνίγει» η σκόνη που αιωρείται. Όσο καλά και αν είναι τα περιβάλλοντα, τίποτα δε συγκρίνεται με το σχεδιασμό των χαρακτήρων και το animation τους. Οι λεπτομέρειες είναι μνημειώδεις και κοιτώντας τους θαρρείς πως βλέπεις κάποια κινηματογραφική ταινία. Ειδικά όταν η κάμερα πλησιάζει τα πρόσωπα αδυνατείς να ξεχωρίσεις τη διαφορά με την πραγματικότητα. Η ατμόσφαιρα και η αισθητική του παιχνιδιού βγάζουν πολλές από τις ταινίες του Hollywood εκτός μάχης. Τα γραφικά χαρακτηρίζονται φωτορεαλιστικά, οι κινήσεις έχουν απίστευτη φυσικότητα και όλα είναι καλοσχεδιασμένα. Παρόλα αυτά τίποτε δεν είναι τέλειο. Το μοναδικό ψεγάδι του τίτλου στον τεχνικό τομέα είναι το (έντονο κάποιες φορές) tearing. Το frame rate δεν πέφτει ακόμα και όταν πολλοί χαρακτήρες βρίσκονται στην οθόνη, όσο έντονη και γρήγορη κι αν είναι η δράση.
http://www.byteme.gr/files/image/Game_Reviews10/heavy_rain/heavy_rain_byteme_01.jpg
Ο ήχος βρίσκεται σε κορυφαίο επίπεδο και βοηθάει πάρα πολύ στη δημιουργία της απίστευτης ατμόσφαιρας του παιχνιδιού. Οι φωνές των χαρακτήρων έχουν αποδοθεί άψογα, ενώ οι κραυγές τους και οι εκκλήσεις για βοήθεια προκαλούν ανατριχίλα. Μόλις ακούσει κανείς την πνιγηρή αναπνοή του detective που πάσχει από άσθμα ή τη γρήγορη αναπνοή των χαρακτήρων που βρίσκονται σε κίνδυνο θα νιώσει την αδρεναλίνη να ανεβαίνει στα ύψη. Το ίδιο κορυφαίοι είναι και οι ήχοι από το περπάτημα και τα αντικείμενα που χρησιμοποιείς. Κάθε συρτάρι που θα ανοίξεις, κάθε καρέκλα που θα μετακινήσεις ή κάθε σύγκρουση και έκρηξη θα σε πείσουν για την ποιότητα της δουλειάς της ομάδας ανάπτυξης. Θα ήταν άδικο να μη σταθούμε και στη μουσική επένδυση του παιχνιδιού. Η μουσική δένει απόλυτα με τη δράση και σε βοηθάει να νιώσεις πιο έντονα όλα τα συναισθήματα. Ο κίνδυνος, η μελαγχολία, η αγωνία, αποτυπώνονται με τρόπο μοναδικό στις νότες. Ο ρυθμός της ποικίλλει ανάλογα με τις εξελίξεις στην οθόνη.
http://www.dpadmagazine.com/wp-content/uploads/2010/02/Heavy-Rain-03.jpg
Κάνοντας μία συνολική θεώρηση, το Heavy Rain είναι ένα παιχνίδι που κάθε κάτοχος της κονσόλας μας πρέπει να έχει. Αξίζει να θαυμάσει κανείς το σενάριο, τη διαφορετικότητα και την ατμόσφαιρά του. Πρόκειται για τα πιο δυνατά σημεία του χωρίς να υστερεί καθόλου (ίσα – ίσα …) και στα τεχνικά χαρακτηριστικά. Είναι από τις σπάνιες φορές που κάποιος τίτλος ξεφεύγει από τα συνηθισμένα, ρισκάρει και δικαιώνεται.
Τα τρόπαια του παιχνιδιού θα σας δημιουργήσουν αρκετά προβλήματα μιας και η «καθοδήγηση» είναι απαραίτητη. Οι πειραματισμοί σε κάθε κεφάλαιο θα σας βοηθήσουν να ξεκλειδώσετε αρκετά από αυτά αλλά αν κάποιος θέλει την πλατίνα θα πρέπει είτε να διαβάσει κάποιον οδηγό είτε να έχει μαντικές ικανότητες.
Λατρεύεις :
Το σενάριο.
Την ατμόσφαιρα.
Τη διαφορετικότητα.
Τη μουσική.
Μισείς :
Το tearing.
Η διαφορετικότητα μπορεί να αποθαρρύνει πολλούς.
Η έντονη πολλές φορές μελαγχολική διάθεση.
Βαθμολογία : 5 / 5