The Darkness [Archive]

NonBorn

10-07-2007, 01:00

Ένα πολύ ωραίο review από το gameover.gr για το συγκεκριμένο παιχνίδι...

Μετά από απουσία αρκετών ετών, η Starbreeze επιστρέφει με ένα πρωτότυπο και, συγχρόνως, συναρπαστικό FPS

Η σουηδική Starbreeze Studios με την έκδοση των τριών πρώτων τίτλων της μάλλον δεν κατάφερε να κάνει καλή είσοδο στον χώρο των παιχνιδιών καθώς το The Outforce αποτελούσε ένα μετριότατο RTS ενώ τα Enclave και Knights Of The Temple (με το δεύτερο μάλιστα να έχει κυκλοφορήσει μόνο στην Ευρώπη), παρόλο που διέθεταν εκπληκτικά γραφικά για την εποχή τους, σίγουρα έχαναν αρκετά εξαιτίας του “ρηχού” gameplay. Όμως, παρά τις αρκετά μέτριες πρώτες παραγωγές της κατάφερε να τραβήξει τα βλέμματα πάνω της εκδίδοντας το 2004 το εκπληκτικό FPS The Chronicles Of Riddick για το Xbox (και στην συνέχεια για τα PC). Το παιχνίδι αυτό είχε να επιδείξει υψηλής ποιότητας γραφικά, άρτιο μίγμα stealth και action gameplay και ένα πολύ ατμοσφαιρικό και ενδιαφέρον περιβάλλον. Κατάφερε σίγουρα να αποτελεί μία από τις ελάχιστες εξαιρέσεις του κανόνα, που θέλει τα παιχνίδια τα οποία βασίζονται σε ταινίες να είναι στην καλύτερη περίπτωση μέτρια. Όπως είναι λογικό, μετά από αυτό το επίτευγμα περιμέναμε με μεγάλη ανυπομονησία και υψηλές προσδοκίες το επόμενο παιχνίδι της. Η στιγμή επιτέλους έφτασε και ήρθε στα χέρια μας ένας από τους πλέον αναμενόμενους τίτλους του καλοκαιριού για τα Xbox 360 και PS3 που δεν είναι άλλος από το βασισμένο στο ομώνυμο κόμικ The Darkness.
Στο παιχνίδι χειριζόμαστε τον Jackie Estacado, έναν νεαρό εκτελεστή (την μέρα που αρχίζει η ιστορία γιορτάζει τα εικοστά πρώτα του γενέθλια), ο οποίος δουλεύει για τον αρχηγό της μαφίας και θείο του Paulie (ένα όνομα που απ’ ότι φαίνεται πρέπει να υπάρχει σε κάθε μαφιόζικη υπόθεση). Το παιχνίδι ξεκινάει βλέποντας κατευθείαν μέσα από τα μάτια του Jackie να ξυπνάει στο πίσω κάθισμα ενός αμαξιού με δύο συνεργάτες του στο μπροστινό μέρος, οδηγώντας μέσα σε έναν υπόγειο αυτοκινητόδρομο της Νέας Υόρκης. Μαθαίνουμε από την συνομιλία τους ότι έχουν σαν προορισμό την είσπραξη κάποιων χρημάτων για λογαριασμό του θείου του, κάτι το οποίο δεν θα καταφέρουν, αφού σε μερικά λεπτά πέφτουνε σε ενέδρα αστυνομικών.

Σαν αποτέλεσμα βλέπουμε να εκτυλίσσεται μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή ένα ιδιαίτερα έντονο κυνηγητό με αυτοκίνητα, το οποίο καταλήγει στην σύγκρουση του δικού μας έπειτα από μία λάθος στροφή σε αδιέξοδο. Από αυτό το σημείο αρχίζει, ουσιαστικά, το gameplay του παιχνιδιού. Σύντομα ο Jackie θα διαπιστώσει ότι αυτή η ενέδρα ήταν στημένη από τον θείο του Paulie, ο οποίος πίστευε ότι, λόγω της αλαζονικής συμπεριφοράς του ανιψιού του, δεν θα αργούσε η μέρα που θα επιδίωκε την άνοδό του σε αρχηγό της μαφίας. Από κει και πέρα ο Jackie έχει ως σκοπό να προστατεύσει τα αγαπημένα του πρόσωπα αλλά και να εκδικηθεί τον θείο του καταστρέφοντας διάφορες δουλειές του. Παράλληλα, θα προσπαθήσει να συλλέξει πληροφορίες από κοντινούς του ανθρώπους προκειμένου να τον εντοπίσει ώστε να κλείσει τους λογαριασμούς του μαζί του μια για πάντα.
Αρχίζοντας λοιπόν το παιχνίδι και μετά το ατύχημα ο Jackie δεν θα αργήσει να κυριευθεί από τη δύναμη του Darkness. Το Darkness αποτελεί μία διαβολική οντότητα που υπάρχει εδώ και αιώνες, ζώντας παρασιτικά σε κάποιον ξενιστή προκειμένου να μπορεί να τρέφεται και να ενεργεί γενικότερα ανάλογα με τις επιθυμίες του. Ο λόγος για τον οποίο εμφανίζεται στον χαρακτήρα μας εξηγείται στη συνέχεια του παιχνιδιού, με τέτοιο τρόπο όμως που έχει σαν αποτέλεσμα, δυστυχώς, τη δημιουργία περαιτέρω αναπάντητων ερωτηματικών. Η υλική υπόσταση του Darkness αποτελείται από την δημιουργία τεράστιων “πλοκαμιών” στην πλάτη του Jackie και την εμφάνιση δύο κεφαλιών τα οποία θα λέγαμε ότι έχουν δαιμονική όψη, βλέποντάς τα συνεχώς στην δεξιά και αριστερή πλευρά της οθόνης μας. Επιπλέον, σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού το Darkness μιλάει πολύ συχνά στον Jackie με την φωνή του Jason Patton (τραγουδιστής των Faith No More), ο οποίος κάνει εξαιρετική δουλειά στην απόδοση ιδιαίτερα ανατριχιαστικών μονολόγων, προσδίδοντας ιδιαίτερο χαρακτήρα σε αυτήν την οντότητα.
Όταν το Darkness είναι ενεργοποιημένο λειτουργεί σαν ασπίδα για τον χαρακτήρα μας, επιτρέποντάς του να έχει πολύ μεγαλύτερη αντοχή στις σφαίρες και δίνοντάς του πρόσβαση σε διάφορες ιδιαίτερες δυνάμεις, ενώ επιπλέον του επιτρέπει να βλέπει πολύ καλά στο σκοτάδι. Η ενέργεια της ασπίδας επανέρχεται μετά από λίγη ώρα εφόσον δεν δεχθεί σφαίρες όπως ακριβώς γίνεται και στο Halo. Οι ειδικές δυνατότητες που έχει αναλύονται σε τέσσερις δυνάμεις συνολικά, τις οποίες αποκτά σταδιακά όσο προχωράμε στο παιχνίδι. Με την πρώτη διαθέσιμη δύναμη μπορούμε να αποκολλήσουμε ένα από τα δύο δαιμονικά κεφάλια και να το χειριστούμε αυτόνομα κοιτώντας μέσα από τα μάτια του. Αυτό το δαιμονικό «φίδι» έχει την ικανότητα να προχωράει σε οποιαδήποτε επιφάνεια ακόμα κι αν αυτή είναι κατακόρυφη, καθώς επίσης να χωράει μέσα από πολύ μικρά περάσματα, όπως παραδείγματος χάρη αεραγωγούς, γεγονός που του χαρίζει πρόσβαση σε σημεία που δεν μπορεί να φτάσει ο Jackie. Μπορεί έτσι να σπάσει κλειδαριές από πόρτες ή ακόμα να εξοντώνει ανθρώπους γρήγορα και εύκολα δαγκώνοντάς τους.

Πολύ καλό στοιχείο του παιχνιδιού είναι η πλήρης απουσία πληροφοριών στην οθόνη, όπως οι συνήθεις μπάρες ενέργειας, οι οποίες αντικαθίστανται έξυπνα εδώ με το κοκκίνισμα της οθόνης όταν δεχθούμε πολλά χτυπήματα και με την φωτεινότητα και το χρώμα των ματιών των κεφαλιών, υποδηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο τη δύναμη που έχουμε επιλεγμένη και την ενέργεια που απομένει για την χρησιμοποίησή της. Επίσης, σαν στόχο δεν έχουμε τον κλασσικό σταυρό των FPS αλλά μία κόκκινη κουκίδα για κάθε όπλο όπως συνέβαινε και στο Resident Evil 4. Για να αναπληρώσουμε την ενέργεια του Darkness αλλά και για να το ανεβάσουμε level (πέντε συνολικά), προκειμένου να μας παρέχει περισσότερη προστασία και ισχυρότερες δυνάμεις, πρέπει να δίνουμε εντολή στα κεφάλια να τρώνε τις καρδιές των σκοτωμένων ανθρώπων πατώντας απλά το A πάνω από τα πτώματα. Για όποιον αρέσκεται σε βίαια παιχνίδια (όπως και ο γράφων) σίγουρα αυτή η διαδικασία γίνεται με τέτοιο τρόπο που θα τον εκτιμήσει δεόντως. Προκειμένου να έχουμε επιλεγμένο το Darkness πρέπει να μένουμε σε σκοτεινά σημεία. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει πως δεν πρέπει να βρισκόμαστε κοντά σε λάμπες, κάτι που μας οδηγεί στην καταστροφή κάθε είδους φωτισμού. Εάν παραμείνουμε πολύ ώρα κάτω από φως θα δούμε, μετά από μικρό χρονικό διάστημα, να εξαφανίζονται τα κεφάλια, καθιστώντας έτσι τον Jackie ιδιαίτερα ευάλωτο στις σφαίρες. Η διαδικασία της καταστροφής των λαμπών μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα στην αρχή αλλά γρήγορα φτάνει στο σημείο όπου γίνεται μία βαρετή ασχολία. Ευτυχώς, εδώ έρχεται να βοηθήσει η δεύτερη δύναμη που αποκτάμε στο παιχνίδι. Με αυτήν μας παρέχεται η δυνατότητα να χρησιμοποιούμε τα πλοκάμια προκειμένου να σπάμε τις λάμπες που βρίσκονται κοντά σε μας χωρίς να χρειάζεται να τις σημαδέψουμε, καθιστώντας τελικά αυτήν την διαδικασία ευχάριστη. Εκτιμούμε ότι αυτή η δύναμη, μάλλον, αποτελεί μία λειτουργία που θα έπρεπε να είναι διαθέσιμη από την αρχή.

Επίσης, με τα πλοκάμια μπορούμε να καρφώνουμε τους εχθρούς αλλά και διάφορα αντικείμενα (από καρέκλες μέχρι αυτοκίνητα), αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα να τα χειριζόμαστε σαν όπλα και πετώντας τα τριγύρω. Δυστυχώς, όμως, ο χειρισμός, όσον αφορά στη μετακίνηση των αντικειμένων, δεν είναι ιδιαίτερα καλός και δεν ανταποκρίνεται πάντα με τον τρόπο που θα θέλαμε. Το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού λαμβάνει μέρος σε διάφορες περιοχές της Νέας Υόρκης όπου έχουμε πρόσβαση μέσω του μετρό. Μέσα στους διάφορους σταθμούς του μετρό, σε αντίθεση με τα εξωτερικά περιβάλλοντα, μπορούμε να δούμε μεγάλο αριθμό ανθρώπων, αρκετοί από τους οποίους μπορούν να μας δώσουν διάφορα side quests. Ενώ όλοι γενικά οι άνθρωποι στους σταθμούς είναι λεπτομερώς σχεδιασμένοι κατά ένα περίεργο τρόπο αυτοί που μας δίνουν τις αποστολές “χτυπάνε” κατευθείαν στο μάτι.

Υπάρχει ένας σεβαστός αριθμός από αποστολές για να ασχοληθείτε, με κάποιες εξ αυτών να είναι λιγότερο ενδιαφέρουσες -όπως μία γυναίκα που ζητάει να βρούμε το χαμένο βραχιόλι της- και άλλες περισσότερο ενδιαφέρουσες, όπως την εύρεση κάποιων ατόμων προκειμένου να τα “καθαρίσουμε” (ο Jackie όπως είπαμε είναι εκτελεστής της μαφίας στο επάγγελμα). Όλες σχεδόν έχουν σαν αμοιβή το “ξεκλείδωμα” κάποιου concept art, βίντεο ή τεύχους από το φερώνυμο κόμικ. Προκειμένου να αποκαλύψουμε διάφορα άλλα μυστικά μπορούμε να ψάχνουμε διάσπαρτα χαρτιά στις περιοχές, στα οποία αναγράφονται αριθμοί τηλεφώνων. Παίρνοντας τηλέφωνο σε αυτούς τους αριθμούς ακούμε έναν κωμικό μονόλογο που αφού τελειώσει “ξεκλειδώνει” ένα από τα προαναφερθέντα μυστικά.
Οι χαρακτήρες που συναντάμε στο μετρό, όπως και στο υπόλοιπο παιχνίδι, έχουν μεγάλη ποικιλία και φαίνεται να έχουν σχεδιαστεί ξεχωριστά αποφεύγοντας σίγουρα το φαινόμενο των “κλώνων”. Η δουλειά που έχει γίνει στο animation των ανθρώπων είναι εξαιρετική. Όταν μιλάνε στον Jackie τα χέρια τους κουνιούνται με μία ιδιαίτερη αληθοφάνεια και είναι συγχρονισμένα άπταιστα με την ομιλία τους, κάτι το οποίο επετεύχθη χάρη στην τεχνική του motion capture που χρησιμοποιήθηκε στους ηθοποιούς όταν ηχογραφούσαν τα λόγια τους. Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για την κίνηση των χειλιών τους καθώς αυτά κινούνται ελάχιστα.
Οι κεντρικές αποστολές του παιχνιδιού είναι μάλλον γραμμικές δίνοντάς μας σαφείς οδηγίες για το επόμενο βήμα μας και για την περιοχή όπου πρέπει να πάμε. Ακόμα και αν μπερδευτείτε και δεν ξέρετε πως να φτάσετε στον προορισμό σας υπάρχουν διάφορα σημεία εξυπηρέτησης στους σταθμούς, στους οποίους μπορείτε να ρωτήσετε για ακριβείς οδηγίες σχετικά με το μέρος που θέλετε να πάτε.

Η δουλειά που έχει γίνει στον τομέα της δράσης είναι πάρα πολύ καλή. Τα διπλά πιστόλια αποτελούν πιθανότατα τα όπλα που θα χρησιμοποιήσετε περισσότερο. Είναι τα πιο συνηθισμένα όπλα που κουβαλάνε οι εχθροί. Κάθε μία “σκανδάλη” του χειριστηρίου χρησιμεύει για να πυροβολούμε με το δεξί ή το αριστερό όπλο ανάλογα. Επίσης, όταν τελειώνουν οι σφαίρες από το πιστόλι δεν χρειάζεται να το γεμίσουμε αλλά αντίθετα το πετάμε και χρησιμοποιούμε όποιο άλλο έχουμε μαζέψει. Γενικά, το The Darkness προσφέρει στον παίκτη διάφορα μοντέλα πιστολιών -μεταξύ ημιαυτόματων, αυτόματων και ρεβόλβερ- “σπάζοντας” έτσι τη μονοτονία στη χρήση τους. Βέβαια, μπορείτε να βρείτε και άλλα όπλα -όπως καραμπίνες και πολυβόλα- που όμως πιθανόν να τα χρησιμοποιήσετε μόνο αν ξεμείνετε από πιστόλια, καθώς έχουν αρκετά μικρότερη ακρίβεια και ο χρόνος που απαιτείται για το γέμισμά τους (σε αντίθεση με τα πιστόλια παίρνουν γεμιστήρες) φαντάζει αρκετά μεγάλος. Το animation των χεριών του Jackie είναι πρωτοφανές και δίνει ιδιαίτερα καλή αίσθηση της χρήσης των όπλων καθώς αυτά μετακινούνται ανάλογα με το χώρο που βρίσκονται.

Παραδείγματος χάρη, όταν βρισκόμαστε ακριβώς πίσω από κάλυψη σηκώνει τα πιστόλια, ενώ όταν προσπαθούμε να σημαδέψουμε, ενώ είμαστε υπό κάλυψη, τον βλέπουμε να μετακινεί τα όπλα του έτσι ώστε να προεξέχουν από την εκάστοτε κάλυψη προκειμένου να μπορεί να πυροβολήσει τον στόχο. Εξαιρετικό είναι και το animation των εχθρών όταν τους πετυχαίνουν οι σφαίρες, το οποίο είναι ιδιαίτερα αληθοφανές και αποδίδει επιτυχημένα τη δύναμη με την οποία αυτοί δέχονται τους πυροβολισμούς. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον προκαλούν και οι πολύ καλές “κινήσεις εκτέλεσης” που έχει ο Jackie. Όταν είμαστε δίπλα από έναν εχθρό, πατώντας απλώς μία από τις δύο “σκανδάλες”, ενεργοποιούμε έναν από τους διάφορους προκαθορισμένους και θεαματικούς τρόπους εκτέλεσης, που διαφέρουν ανάλογα με το όπλο που κρατάμε και την θέση που έχουμε σε σχέση με τον εχθρό. Απλά, να πούμε για άλλη μία φορά ότι οι λάτρεις της βίας θα χαρούν ιδιαίτερα με τον τρόπο με τον οποίο εκτελούνται οι κινήσεις αυτές. Εκτός των συμβατικών όπλων, αργότερα στο παιχνίδι ξεκλειδώνεται η τρίτη δύναμη του Darkness, η οποία μας δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε δύο περιέργως σχεδιασμένα πιστόλια, τα οποία αντί για σφαίρες χρησιμοποιούν την ενέργεια του Darkness. Η δύναμη που έχουν δεν φαίνεται να είναι μεγαλύτερη από αυτή των συμβατικών όπλων και μάλλον θα προτιμήσετε να χρησιμοποιείτε τα τελευταία προκειμένου να έχετε την ενέργεια του Darkness σε υψηλά επίπεδα. Η τέταρτη δύναμη του παιχνιδιού γίνεται διαθέσιμη προς το τελευταίο κομμάτι του και περιλαμβάνει τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε μία μαύρη τρύπα. Με την ενεργοποίησή της σκοτώνει όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω της και διαλύει έπιπλα και πόρτες, βοηθώντας έτσι ώστε να αποκτήσουμε πρόσβαση σε κάποιους χώρους. Είναι γεγονός ότι αποτελεί ένα ιδιαίτερα δυνατό όπλο, που φτάνει στα όρια να χαρακτηριστεί ως “κλέψιμο” (κοινώς, cheat) και καλύτερα θα είναι -αν επιθυμείτε να υπάρχει ένας ικανοποιητικός βαθμός πρόκλησης- να μην την χρησιμοποιείτε συχνά.
Εκτός από τα όπλα και τις ειδικές δυνάμεις, μπορούμε να καλούμε από διάφορα προκαθορισμένα σημεία που είναι διάσπαρτα σε όλες τις περιοχές τα επονομαζόμενα Darklings. Εδώ έχουμε να κάνουμε με δαιμονικά πλάσματα, τα οποία θα μπορούσε κανείς να τα περιγράψει ως την σκοτεινή έκδοση των minions από το Overlord. Μπορούμε συνολικά να επιλέξουμε την εμφάνιση έως τεσσάρων Darklings ταυτόχρονα από τέσσερις, συνολικά, διαφορετικούς τύπους. Το Darkling Berserker είναι οπλισμένο με ένα μαχαίρι, το Kamikaze εκρήγνυται όταν φτάσει τον στόχο του, το Gunner έχει ένα μεγάλο πολυβόλο, με το οποίο μπορεί να σκοτώνει από απόσταση και το Lightkiller είναι το μόνο που δεν σκοτώνεται όταν έρθει σε επαφή με το φως, καθώς μπορεί και καταστρέφει τις λάμπες εκπέμποντας ηλεκτρισμό. Στα Darklings μπορούμε να δίνουμε απλές εντολές, κατευθύνοντάς τα στα σημεία όπου σημαδεύουμε απλά πατώντας το X.

Οι τέσσερις αυτοί τύποι των Darkling έχουν ιδιαίτερες προσωπικότητες και συχνά ξεστομίζουν διάφορες χιουμοριστικές ατάκες. Κυρίως ο Berserker σκοτώνει τα θύματά του με ιδιαίτερα βίαιο τρόπο. Γενικά, η βία στο παιχνίδι της Starbreeze βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα με το αίμα να πετάγεται άφθονο από τους πυροβολισμούς και να βάφει στους τοίχους και τα πατώματα, έχοντας ιδιαίτερα αληθοφανή σχεδιασμό και υφή. Επίσης, οι πυροβολισμοί που δέχονται οι εχθροί έχουν σαν αποτέλεσμα να αφήνουν τρύπες πάνω τους. Φυσικά, σε ένα παιχνίδι όπου υπάρχουν δαιμονικά κεφάλια, τα οποία τρώνε καρδιές, είναι μάλλον αναμενόμενο το σύνολό του να χαρακτηρίζεται από έντονη βία.
Τα γραφικά του παιχνιδιού κυμαίνονται, ομολογουμένως, σε πολύ υψηλά επίπεδα. Το μετρό και οι διάφορες περιοχές της Νέας Υόρκης έχουν εκπληκτική λεπτομέρεια, παρουσιάζοντας πληθώρα διαφορετικών επιφανειών με τους τοίχους να είναι διακοσμημένοι με πολλά και ξεχωριστά γκράφιτι και προσφέροντας ένα πολύ ωραίο θέαμα. Σε γενικές γραμμές, υπάρχει μία πολύ καλή ποικιλία στα περιβάλλοντα, με ένα σχετικά μικρό ποσοστό του παιχνιδιού αργότερα να λαμβάνει μέρος σε ένα εντελώς ξεχωριστό τοπίο, το οποίο θα προτιμήσουμε να μην το αποκαλύψουμε φοβούμενοι spoilers. Είμαστε σίγουροι ότι για όποιον δεν γνωρίζει γι’ αυτό θα αποτελέσει μία ευχάριστη έκπληξη. Με ασφάλεια μπορούμε να πούμε ότι αυτό το τοπίο αποτελεί ένα σκοτεινό και τρομαχτικό περιβάλλον, που βοηθάει στην δημιουργία περισσότερου βάθους στην, έτσι κι αλλιώς, πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση του παιχνιδιού.

Τέλος, να αναφέρουμε ότι είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον που μπορούμε να παίξουμε, επιτέλους, ένα παιχνίδι στις κονσόλες “νέας γενιάς”, του οποίου τα εκπληκτικά γραφικά δεν προέρχονται από την Unreal Engine 3 αλλά, αντιθέτως, βασίζονται στην ιδιόκτητη μηχανή γραφικών Starbreeze Engine. Πρωτοποριακό στοιχείο στo αναγκαίο κακό των χρόνων φόρτωσης, όταν μεταφερόμαστε στις διάφορες περιοχές, είναι η αντικατάσταση της κλασσική μπάρας του loading με την προβολή διαφορετικών μονολόγων του Jackie, που έχουν να κάνουν με κάποιες σκέψεις του σχετικά με την περιοχή που πηγαίνουμε και την αποστολή που πρέπει να ολοκληρώσουμε, σκηνές που τον δείχνουν να μιλάει βρισκόμενος σε ένα σκοτεινό μέρος. Σίγουρα αποτελεί μία πολύ έξυπνη λύση για τα loadings του παιχνιδιού (τα οποία έτσι κι αλλιώς είναι μικρά σε διάρκεια) που θα έπρεπε να εφαρμόζεται γενικότερα στα παιχνίδια.
Αξιοσημείωτη είναι η προσπάθεια της Starbreeze να αξιοποιήσει την ύπαρξη των τηλεοράσεων στους σταθμούς και στα σπίτια, προβάλλοντας συχνά δελτία ειδήσεων που σχετίζονται με τις διάφορες πράξεις του Jackie ενάντια στη μαφία, ενώ χαρακτηριστική είναι η δυνατότητα αλλαγής καναλιών, μέσα από τα οποία μπορούμε να δούμε διάφορα video clip ή ολόκληρες ταινίες και κινούμενα σχέδια. Βέβαια, όσο ενδιαφέρον και αν ακούγεται, η χαμηλή ανάλυση στην οποία προβάλλονται –λογικά- θα σας αποτρέψει από να δείτε κάποια ταινία. Ωστόσο, το ότι υπάρχει σαν επιλογή φυσικά και δεν βλάπτει, αλλά, αντίθετα, συντελεί στη δημιουργία ενός περισσότερο “ζωντανού” περιβάλλοντος.
Το A.I. του παιχνιδιού αποτελεί “διχασμένη προσωπικότητα”. Συνήθως βλέπουμε τους εχθρούς να βρίσκουν σωστά κάλυψη από τα πυρά μας και να κινούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να προσπαθήσουν να μας περικυκλώσουν. Ωστόσο, μερικές φορές στέκονται σε ανοιχτούς χώρους, περιμένοντας να τους εξοντώσουμε και τρέχοντας δεξιά και αριστερά χωρίς να προσπαθούν καν να μας πυροβολήσουν. Αυτή η “αψυχολόγητη” συμπεριφορά των εχθρών μπορεί μεν να μη συμβαίνει συχνά, αλλά συμβαίνει τόσο ώστε να την προσέξετε.
Εν κατακλείδι, το The Darkness μπορεί να έχει ορισμένα προβλήματα, τα οποία θα έπρεπε να προσεχθούν πριν την κυκλοφορία του, όμως, παρόλα αυτά αποτελεί ένα πολύ αξιόλογο FPS. Το σενάριό του κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον με καλογραμμένα κείμενα, τα οποία αποδίδονται εξαιρετικά χάρη στο πολύ καλό animation, αλλά και στην ιδιαίτερα καλή και πειστική δουλειά των ηθοποιών που χαρίζουν τις φωνές τους. Εάν αποφασίσετε να επικεντρωθείτε στην κεντρική ιστορία θα ολοκληρώσετε το παιχνίδι μέσα σε 8 ώρες, ενώ αν θελήσετε να ασχοληθείτε και με τις διάφορες υπό-αποστολές, αλλά και την εύρεση των διαφόρων μυστικών, η διάρκειά του θα μεγαλώσει για αρκετές ώρες. Όπως και να ‘χει σίγουρα με το πέρας του παιχνιδιού θα νοιώσετε ικανοποιημένοι. Τέλος, η έντονη και βίαιη δράση σε συνδυασμό με την εκπληκτική αίσθηση που δίνουν τα όπλα (τα πιστόλια κυρίως) είναι στοιχεία που θα λατρέψουν οι φίλοι του είδους. Σίγουρα αποτελεί μία από τις καλύτερες επιλογές για το τρέχον καλοκαίρι.